Chapter 20: fall

WARNING: This story contains Boys' Love (BL) themes and is intended for mature audiences. The content and characters in this work are purely fictional. Any resemblance to real people, living or dead, is purely coincidental. This narrative includes mature subject matter, such as romantic relationships between men, and may explore sensitive topics. Reader discretion is advised.

Skyler's POV

Hindi ko alam kung gaano katagal akong nanatiling nakatayo roon, nakatingin lang kay Zachary matapos niyang sabihin, "Shh, just let me hug you." Ramdam ko pa rin ang init ng yakap niya, pero hindi ko maiwasang mapatingin sa isang direksyon.

Doon, sa dulo ng hallway, nakatayo si Sir Ezekiel, isang kamay sa bulsa ng slacks niya, habang ang isa ay mahigpit na hawak ang cellphone niya. Pero ang mas nakakuha ng atensyon ko ay ang ekspresyon niya. Hindi galit, hindi rin yung usual niyang matigas at malamig na tingin.

Malungkot.

At parang may gusto siyang sabihin pero hindi niya magawa.

Napalunok ako. Bakit ba parang ang bigat ng hangin ngayon? Dapat ba akong lumayo? Dapat ba akong kumawala sa yakap ni Zachary? Pero bago pa ako makagalaw, mabilis na lumingon si Sir Ezekiel at tumalikod.

Bigla akong nakaramdam ng kaba. Hindi ko alam kung ano 'tong nararamdaman ko, pero parang mali na hayaang umalis siya nang ganoon lang.

Kumalas ako kay Zachary, na mukhang nagtataka sa biglaan kong paglayo. "Sky?"

"Zach, sorry ah. May kailangan lang akong gawin." Hindi ko na hinintay ang sagot niya. Sinundan ko si Sir Ezekiel, mabilis ang bawat hakbang ko.

"sky" tawag niya pero hindi ko pinansin parang may mali e

sinundan ko siya at pumasok sa may fire exit

Pagdating ko sa may fire exit, nakita kong nakatayo siya doon, nakasandal sa pader habang nakayuko, hawak-hawak pa rin ang phone niya. Malayo sa usual niyang composed at intimidating na postura.

Ezekiel's POV

Damn it.

Hindi ko dapat nagpakita ng emosyon. Hindi dapat ako nagpaapekto. Pero nung nakita kong niyayakap ni Zachary si Skyler—parang may kung anong pumilipit sa loob ko.

Napansin ko ang mga hakbang na papalapit, at hindi ko na kailangang lumingon para malaman kung sino iyon.

"Sir?"

Narinig ko ang boses niya, puno ng pag-aalinlangan. Hindi ako agad sumagot. Pilit kong iniisip ang tamang paraan para itago ang emosyon na lumalabas na kahit ayaw ko.

Lumapit siya paunti-unti, halatang hindi papayag na hindi ako kausapin. "Sir Ezekiel."

Napakagat-labi ako. Hindi ko pwedeng ipakita sa kanya ang kahinaan ko. Pero paano ko itatago kung nandito siya mismo sa harapan ko, nagtatanong, naghihintay ng sagot?

Dahan-dahan akong tumingala, at sa unang pagkakataon, nakita ko ang totoong emosyon sa mata niya. Pag-aalala. Hindi ko alam kung bakit, pero lalo lang akong nabahala.

"Sir, ano ba talaga ang problema?"

Napairap ako. "Wala. just go back to work."

At ewan ko kung bakit, pero nabadtrip ako sa sinabi kong 'yon. Dahil hindi totoo. Pero kailangan kong itulak siya palayo.

Skyler's POV

Something about his tone made me stop. Hindi ako makagalaw sa sinabi niya, pero alam kong hindi ito totoo. May bumabagabag sa kanya.

pero may mali talaga e nakikita sa ekspression ng mukha niya.

"Sir, hindi mo naman kailangang—"

"I said go back, Skyler." Mas matigas na ang tono niya, pero hindi ito nakakatakot. Para lang siyang... takot na siya mismo ang may masabi.

Pero hindi ako papayag.

"Ayoko."

Nagtaas siya ng tingin. "what?"

"Ayokong umalis." Huminga ako nang malalim, pinipigilan ang kaba ko. "Kung wala namang problema, bakit parang galit ka? O may iniisip ka na hindi mo masabi?"

Tahimik siya. Pero hindi siya umaalis. Hindi rin niya ako tinitigilan ng tingin.

So I kept going. "Sir... anong meron? May gusto ka bang sabihin? Kasi kung wala, bakit parang ang bigat ng atmosphere tuwing nandiyan si Zachary?"

Kumuyom ang kamao niya. "Skyler."

"Ano? Sabihin mo, Sir. Kasi hindi ko maintindihan."

Bumuntong-hininga siya, parang may gustong ibulalas pero hindi niya magawa. Pero sa huli, sinabi niya, "Hindi mo lang kailangang malaman."

"Sir—"

"Tama na, Skyler."

Something in his voice made me stop. Hindi ito normal na Ezekiel. Hindi ito ang usual niyang malamig at kontrolado. He looked vulnerable.

Isang huling tingin ang binigay niya sa akin bago siya tuluyang lumakad palayo, iniwan akong nakatayo roon, hindi sigurado kung anong dapat maramdaman.

At for the first time, naramdaman kong may isang bagay na mas malalim ang tinatago ni Sir Ezekiel—isang bagay na hindi niya kayang sabihin sa akin.

At ayoko siyang iwan nang hindi ko nalalaman kung ano 'yon.

pero sinundan ko parin siya ang gulo kaya!

baka mamaya palihim niya kami kinukuhaan ng picture tsaka sabay post sa social media

hashtag may napapagitan si zachary and skyler tapos magviviral!

ihhhhh scary!

mahinang tinampal ko sarili ko sa ka ow.eyhan ko

umayos ka skyler!! hindi naman niya gagawin yun!

lumakad ako papunta sa office niya, kasi gusto ko siyang maka usap

bahala na kung tsimoso!

nagkatok muna ako sabay pasok,nandun siya sa table niya nakabusangot nakatingin sakin.

"what do you want?"

napa buntong hininga ako at tumingin sakanya.

"ano ba problema mo kanina sir...bat parang galit o malungkot ka nong nakita mo kami ni zachary"

"tss"

ay ayos naman response mo ah!

"woi sirr ano ba" no response

"what do you want to know? and ano naman kung nakita ko kayo nagyayakapan?"umayos siya ng upo at nagpandekwatro.

"kasi..parang gusto ko malaman bat ganun yung reaction mo kanina.."

tumawa siya pero slight lang at ngumisi.

"What's the point if my reaction is like that? tinititigan niya akong mabuti at biglang nagseryoso siya "if you think I like you.. but that's not what you think.."

eh?anong gusto niyang sabihin..

hindi ako makapagsalita parang umurong nanaman ang mga dila ko.

"its just..I'm just concerned about you.. what if someone else sees the two of you hugging?"

"wala naman masama kung magyayakapan kami ah?.."

"yes walang masama..pero alam nilang may gay ka. at ganun din si zachary.."

eh?hindi ko maintindihan

"ano bang ibig iparating mo sir"

"hindi mo siya kilala"sabay tayo habang sinusuot ang coat niya

ang init init na nga magcocoat pa..pero diko ko nalang pinansin.

tsaka anong mag ingat?!teka sinisiraan ba niya si zachary?

akmang aalis na siya pero hinawakan ko na di sadya ang braso niya at iritadong tinignan naman niya ako.

"ano ba skyler?just go back to work or else i will fired you.."

ay ayaw!!!

bumitaw ako sa pagkahawak sa braso niya.

"If you're think that I'm speaking negatively about you to Zachary, please know that's not my intention..pinagiingat lang kita.."

ayy pa thrill naman ito!nakakainis!

"sabihin mo nalang kaya deretso sir"

"tss wag na makulit sky"

"nakakainis naman oi"bulong ko habang naka nguso

"Oh my, Ezekiel, hindi mo naman sinabi na may bagong 'entertainment' ka sa opisina mo."

Napalingon ako. At doon ko siya nakita—isang babae, matangkad, sophisticated, at halatang sanay sa corporate world. Suot niya ang isang eleganteng yellow dress at ang tingin niya sa akin? Parang sinusukat kung sulit ba akong kausap o hindi.

sana ollll maganda!

Napangiti siya, pero may bahid ng lamig. "At ikaw ang pinagkakaabalahan niya nitong mga nakaraang araw?"

ha?

Napalunok ako. Okay, ano 'to? Bakit parang biglang naging eksena sa teleserye ang buhay ko?!

Tumingin si Sir Ezekiel sa kanya, halatang iritado. "Genevieve, this is not your concern."

Geniebere-ano?! ang hirap naman bigkasin ang pangalan niya!

ginger nalang itawag ko sayo total naka yellow ka naman hehehehe

Ngumiti lang siya, pero may bahid ng pang-aasar. "Of course not, darling. I'm just... curious."

Oh my God. Darling?!

teka?! may asawa na ba si sir?!

"Teka lang," singit ko. "Sir, sino siya?"

Bago pa makasagot si Sir Ezekiel, si Ginger na mismo ang lumapit sa akin at iniabot ang kamay niya. "I'm Genevieve Laurent, his fiancée."

Nanlaki ang mata ko. Ano daw?! fiancee pala niya itong babaeng luya?!

Tumingin ako kay Sir Ezekiel, pero hindi niya ako matingnan nang diretso. Aba, teka lang. Bakit parang may tinatago siya?!

hindi parin ako nagrerespond kasi mukhang nakakatakot siya

Napatikhim si Genevieve. "Oh? Wala bang reaction? Usually, may shock factor ito."

shock da fact up!

Napakamot ako sa ulo. "Uh, ma'am—ging"

"Genevieve."

ay lafuta muntik ko pa masabing ginger! baka masabi ko pa...MATIK! kakalbuhin ako nitong babaeng luya nato!

"O-okay, Miss Genevieve. Wala naman po akong say sa relasyon niyo ni Sir, pero parang may hindi po ako alam dito."

ano ba gusto niyang ireact ko? yung mala

wowww ang ganda mo miss ginger bagay kayo ni sir ezekiel!pareho maganda at gwapo!

baka gusto niya mga ganun..

Napangiti siya, pero mas lalo lang akong kinabahan. "Oh, honey. I think you know more than you think."

ano daw?

Humakbang si Sir Ezekiel sa pagitan namin. "Genevieve, this conversation is over."

Ngumiti lang si Genevieve, pero halatang hindi siya aalis basta-basta. "Ezekiel, let's talk later, hmm?" "bago siya umalis tinapunan naman niya akong ngisi

problema yun?

Naglakad siya palayo, iniwan akong parang naipit sa gitna ng giyera na hindi ko alam kung paano nangyari.

Tumingin ako kay Sir Ezekiel. "Sir... fiancée?"

Hindi siya sumagot agad. Pero sa huli, napabuntong-hininga siya. "It's complicated."

Nagtaas ako ng kilay. "Complicated paano? Like, 'hindi ko siya mahal pero kailangan ng pamilya' kind of complicated? O 'hindi ko alam kung bakit nandito siya' kind of complicated?"

Tumingin siya sa akin. "Skyler..."

Naramdaman ko ang kaba sa dibdib ko. Parang ang bigat ng atmosphere, pero at the same time, gusto kong malaman ang sagot niya.

bat ba kasi napa curios kong tao...! kainis!

At doon, sa titig niya, may isang bagay akong napansin.

Parang may kung anong tinatago si Sir Ezekiel.

At hindi ko alam kung gusto ko ba siyang pilitin sabihin... o kung mas mabuting hindi ko na malaman.