Kabanata 319

Kabanata 319 “Gising ka na ba sa wakas?” Mapanuksong tanong ni Elliot.

Humiga ulit si Avery sa kama, saka minasahe ang masakit na mga templo at sinabing, “Hindi ba ikaw ang tumawag at gumising sa akin? Bakit ka napatawag?” “Nakita kitang nagmamaneho palabas ng kapitbahayan kagabi ng 10:30 ng gabi, Avery. Saan ka nagpunta ng gabing iyon?” tanong ni Elliot.

Binigyan ni Avery si Mike, na nakaupo sa dulo ng kama, ng kaunting sipa at sinamaan siya ng tingin.

Pagkatapos, sinagot niya ang tanong ni Elliot.

“Sobrang daming nainom ni Mike kagabi. Tumawag ang bar para hilingin sa akin na bayaran ang kanyang tseke para sa kanya, kaya nagmaneho ako palabas kung nasaan siya… Siya ay nasa isang lasing na pagkahumaling. Nag-aalala ako na gisingin niya ang mga bata kung uuwi kami, kaya kumuha kami ng kwarto sa malapit na hotel… Ano na? Interesado ka bang mag-bar hopping? Dapat ko ba siyang imbitahin sa susunod?”

Nagsalubong ang kilay ni Elliot.

Bakit iba ang sagot ni Avery sa naisip niya?

“May iba pa ba?” Tanong ni Avery habang humihikab. “Pinapuyat ako ni Mike kagabi… Pagod na ako. I’m hang up kung yun lang!”

Nang malapit na niyang tapusin ang tawag, nagtanong siya na parang may naisip, “Nga pala, nahanap mo ba si Shea?”

Dahil sa huling pangungusap na iyon, nawalan ng pag-asa si Elliot.

Hindi si Avery ang nagpadala kay Shea sa ospital.

Nagpunta siya sa bar nang umalis siya sa kapitbahayan kagabi!

Nagpunta pa siya sa isang hotel kasama si Mike at natulog hanggang ngayon!

“Nahanap ko siya,” sabi ni Elliot, pagkatapos ay ibinaba ang telepono.

Ibinigay ni Avery ang kanyang pagkilos nang makita niyang natapos na ang tawag.

Ibinalik niya ang telepono kay Mike.

“Bakit ka nagsinungaling?” Natatarantang bulalas ni Mike. “At saka, nawala na naman ba si Shea?!”

Hinubad ni Avery ang mga takip at ipinikit ang kanyang mga mata, saka walang kabuluhang sinabi na may stagnant na mukha, “Tama! Sa tingin mo, bakit napakagaling niyang pumili ng mapagtataguan? Bakit kailangan niyang magtago sa wardrobe ko sa lahat ng lugar? Kung nasa closet mo siya o ni Nanay, patay na siya ngayon.”

Nang matagpuan ni Avery si Shea kagabi, maputla ang kanyang mukha at mababaw ang kanyang paghinga.

Mamatay sana siya kung natuklasan siya sa ibang pagkakataon.

Maaaring hindi pinagana ang mental state ni Shea, pero buti na lang nasa panig niya ang suwerte.

Siya ay nasa bahay ni Avery sa parehong oras na siya ay nawala.

“Banal na sh*t! Hindi mo naman siya inoperahan, di ba?” Hulaan ni Mike pagkatapos niyang iproseso ang sitwasyon. “Hinahayaan mo ba si Zoe Sanford na tanggapin muli ang lahat?”

Nanlaki ang mga mata ni Avery nang marinig ang sinabi niya.

“Anong ibig mong sabihin sa credit? Ito ay mas katulad ng mainit na patatas. Kung hindi lang siya malapit sa kamatayan nang matagpuan ko siya kagabi, naibigay ko na siya kaagad kay Elliot. Kung hindi ko siya tratuhin, siguradong iisipin ni Elliot na may ginawa akong masama sa kanya.”

“Aminin mo na lang! Hindi mo kayang payagan si Zoe na operahan si Shea,” sabi ni Mike, na agad na napatingin sa kanya. “Masama ang pakiramdam mo sa buong oras na tinawag mong tulala si Shea. Isa itong pagkakataon para matubos mo ang iyong sarili, kaya nagpatuloy ka at nagsagawa ng operasyon sa kanya!”

Walang sinabi si Avery.

Nakakagulat na kahanga-hanga ang komprehensibong kakayahan ni Mike!

“Hindi mo nais na makasali muli kay Elliot Foster, kaya ang magagawa mo lang ay gumawa ng mabubuting gawa sa dilim!”

Sumimangot si Avery at sinabing, “Pwede bang tumahimik ka at hayaan mo akong matulog? Pagod na ako!”

“Sige, matutulog na ako! Mabuti pang tulog ka na kung sakaling mawalan ka ng antok dahil sa iba pang masamang balita paggising mo!” Pinilit ni Mike.

Hindi nahulog si Avery sa kanyang bitag.

“Lumabas ka nga! Ang panonood ba ng isang tao na natutulog ay isang kakaibang fetish mo?”

“Hoy! Hindi mo dinala ang iyong telepono o ang iyong pitaka. Kapag babayaran natin ang kwarto mamaya…”

“Hindi ba pwedeng pumunta ka na lang at magbayad sa reception ngayon? Nagtataka ako kung kumusta ang mga bata. Umuwi ka na at tingnan mo”

“Nakuha ko! Tinawagan ko si Hayden kanina. Hindi raw sila pumasok ngayon sa school dahil ni isa sa kanila ay walang gana.”

Agad na naging mabagsik ang ekspresyon ni Avery.

Bumuntong-hininga siya, saka kinawayan si Mike at sinabing, “Umuwi ka na at panoorin mo sila! Dapat gutom na sila ngayon.”

“Oh, please. Alam nila kung paano mag-order ng takeout. Kamusta ang paghahanap ng bodyguard?”

Biglang hindi na napagod si Avery.

Hinubad niya ang mga saplot, pagkatapos ay itinali ang kanyang gusot na buhok hanggang sa nakapusod.

“Wala pa akong napagdesisyunan. Nag-aalala ako na hindi mapagkakatiwalaan ang sinumang mahanap ko, ngunit nag-aalala rin ako sa kaligtasan ng mga bata. Palagi silang tumatakbo.”

Nagtaas ng kilay si Mike, pagkatapos ay sinabing, “Dapat ba akong humingi ng rekomendasyon kay Chad?”

Gulat na tiningnan siya ni Avery at sinabing, “Sa palagay mo ba ay matagal nang nabubuhay ang mga anak ko at hindi na makapaghintay na mamatay sila? Bakit hindi mo na lang ituloy si Elliot para maging bodyguard nila?”