Kabanata 348

Kabanata 348 Natigilan si Avery nang makita ang nangyari kaya nawalan siya ng masabi.

Napailing na lang siya kay Zoe, paano niya nagawang mahulog?

Si Zoe ay nakahiga sa lupa, nakahawak sa kanyang tiyan at umiiyak sa sakit. “Anak ko… anak ko…”

Napukaw ang atensyon ng yaya at bodyguards ni Zoe pati na rin si Rosalie.

“Zoe! Paano ka nahulog!” Galit na galit na sabi ni Rosalie. “Itinulak ka ba ni Avery?”

Paano kaya na-fall si Zoe kung hindi dahil kay Avery? Hindi siya maaaring aksidenteng nahulog. Ang lupa ay patag at pantay, kaya hindi siya maaaring madapa.

Napaiyak si Zoe at napabuntong hininga sa sakit. “Avery! Ninakaw mo na ang puso ni Elliot! Hindi mo man lang pakakawalan ang anak natin? Walang kasalanan ang anak ko,”

Kinilig si Avery sa harap ng paninira ni Zoe. Napagtanto niya na iyon ay isang setup. Gayunpaman, hindi maintindihan ni Avery kung bakit isinapanganib ni Zoe ang kanyang anak sa paggawa nito.

Nagawa kaya niya ito dahil alam niya na ito ang tuluyang magpapagalit sa kanya ni Elliot? Paano kung may mangyari talaga sa bata?

“Zoe. Ginagamit mo ang sarili mong anak para siraan ako. Hindi ka karapat-dapat sa pagiging ina!”

Galit na galit si Avery.

“Ay, masakit! Avery! Ikaw yun! Tinulak mo ako! Ang daming nakakita!” Tinulungan ng bodyguard na makatayo si Zoe. She sounded so miserable. “Kung may mangyari man sa anak ko, hindi kita bibitawan! Kahit sa kamatayan, susuyuin kita!”

Binuhat ng bodyguard si Zoe at mabilis na tinungo ang sasakyan.

Naninigas si Rosalie! Ang bola ng galit sa kanyang puso ay lumalaki sa sandaling ito! Itinaas niya ang kanyang kamay at sinampal sa mukha si Avery, malakas!

“Avery, dahil ba sa pagpapaubaya ni Elliot kaya ka naglakas-loob na kumilos? Kami ang Fosters! How dare you hurt my apo?! Kung may mangyari man sa bata, sisiguraduhin kong kasama ka niyang ililibing!” dinuraan si Rosalie, at sumugod siya para tulungan ang yaya.

Pagkaalis ng mga sasakyan, nagkaroon ng patay na katahimikan.

Avery’s face was burning. Her feet were as heavy as lead. She did not push Zoe. She did not even plan on doing anything to Zoe’s child.

At that moment, a figure came out of the mansion. Avery looked up to see that it was Cole.

He had heard the exchange, but he had not come during the altercation. What was he doing here now?

Did he want to see if his child had been murdered?

He walked over to Avery and stood in front of her. He smiled coldly. “Avery, I’m saddened to see how miserable you look.”

“Stop your pretensions!” Avery retorted. “Even if I did push Zoe, so what?”

She turned around and left.

“Avery, if I were you, I would stay away from Elliot!” Cole warned her, “But I think it’s too late now…”

Zoe’s child was definitely dead, and the blame would be lay at Avery’s feet.

He wondered how Elliot would react when he found out about that.

Sa ospital, ipinadala si Zoe sa emergency room. Nasa labas ng emergency room si Rosalie, tinatawagan si Elliot, “Elliot, nakita ko ng sarili kong mga mata! Tinulak ni Avery si Zoe!” eksaherasyon ni Rosalie. “Mabagsik na babae si Avery! Tinulak niya si Zoe sa stone table! Nung nasa ospital na kami, duguan na si Zoe.

Ang apo ko—”. Sa pagkakataong iyon, hindi na napigilan ni Rosalie, at nagsimula na siyang umiyak.