Back
/ 33
Chapter 20

Zawgyi(2)

ကိုကို့ကို[completed]

''ညီညီေရ ၆နာရီထိုးၿပီ´´

ကုတင္မွာ၀င္ထိုင္ကာ ေစာင္ေတြေခါက္ရင္းသူ႔ကို ႏိႈးလာသူေၾကာင့္ ညီေစ အပ်င္းေၾကာဆန္႔ရင္း မ်က္လံုးကို ျဖည္းျဖည္းဖြင့္လိုက္သည္။ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာနံ႔သင္းသင္းက ႏွာဝဆီလာ က်ီစယ္ေတာ့ သူ႔စိတ္ဟာၾကည္လင္လန္းဆန္းလာသည္။၂၉ႏွစ္အရြယ္အမ်ိဳးသားရဲ့ မ်က္ႏွာဟာ ဒီေလာက္ထိ ႏုနယ္လတ္ဆတ္ဖို႔လိုလို႔လား ။ခ်ိဳျမေနေသာအၿပံဳးနဲ႔ သူ႔ကိုၿပံဳးျပလာၿပီး

''အိပ္ေရး၀ရဲ့လား´´ တဲ့။

''အင္း  ကိုကိုေရခ်ိဳးထားတာလား´´

''ဟုတ္တယ္ ေခြၽးေတြပ်ံၿပီးပူလာလို႔ခ်ိဳးလိုက္တာ´´

''ေမႊးတယ္´´

ကိုကို႔ ပုခံုးစြန္းဆီ ဖ်တ္ကနဲနမ္းၿပီး အိပ္ရာကထေတာ့ ကိုကိုဘာမွမေျပာေတာ့ ။ကေလးတုန္းကလိုတအားႀကီး အနားကပ္မခံေတာ့ေပမယ့္ သူအက္လိုနမ္းတာေလာက္ေတာ့ ကိုကိုက သိပ္အေၾကာက္အကန္မျငင္း။အထူးသျဖင့္ ဒီလို ေမႊးေနတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြဆို အသည္းယားတာေၾကာင့္ ပုခံုးစြန္းျဖစ္ျဖစ္၊လက္ျဖစ္ျဖစ္၊ဆံစေတျြဖစ္ျဖစ္ တစ္ေနရာရာေတာ့ေမႊးလိုက္ရမွ သူကေက်နပ္တတ္သည္။ဒါကို ကိုကိုကလည္း ခြင့္ျပဳထားတာေၾကာင့္ အက်င့္လိုျဖစ္ေနသည္။ငယ္ငယ္ကလို

''ကိုကို ညီ့ကို အာဘြားေပး´´

ဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ ေတာင္းမရေတာ့။အသက္ေတြလည္းမငယ္ေတာ့ဘူးေလ။ အသက္ေတြဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး ငယ္ငယ္တုန္းကလို ကိုကို႔ကို စိတ္ပူတာ၊ဂရုတစိုက္ရိွခ်င္တာ နဲ႔ ခ်စ္တာကေတာ့ နည္းနည္းမွ ေျပာင္းလဲမသြားမယ့္အရာေတြပင္။

''မနက္စာဘာနဲ႔စားရမွာလဲ´´

သူမ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့ ကိုကိုက မနက္စာျပင္ၿပီးေနၿပီ။ဆြမ္းေတာ္လည္း ကပ္ၿပီး၊ဘုရားပန္းလည္းေရလဲၿပီးမွာေတာ့ အေသအခ်ာ။ဘာလို႔ဆိုကိုကိုက မနက္တိုင္း ၄နာရီခြဲဆို အိပ္ရာက အၿမဲထၿပီး အိမ္မႈကိစၥ လုပ္တတ္ေသာ အလိမၼာေလးျဖစ္တာေၾကာင့္ပင္။

''ဒီမွာ ပဲျပဳတ္ထမင္းေၾကာ္နဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ အက်ႌ၀တ္ၿပီးမွ လာစား´´

''မ၀တ္ဘူး ပူလို႔ စားၿပီးမွ၀တ္မယ္´´

ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုယ္လံုးတီးအတိုင္း လက္ေဆးၿပီး ထမင္းစားပြဲ၀င္ထိုင္ေတာ့

''အက်င့္ပါေနၿပီေနာ္ အိမ္ေနရင္အ၀တ္မကပ္တာက´´

''ကိုကိုကလည္း ပူလို႔ပါ ´´

ကိုကိုပူညံေလးကသူ႔ပန္းကန္ထဲ ပုစြန္ေကာင္ေတြဆယ္

ထည့္ေပးလာသည္။ျမန္ျမန္စားၿပီးတာနဲ႔ အက်ႌအစုတ္၀တ္ကာ သူအလုပ္ဆင္းသြားရေတာ့သည္။ဒီေန့ကိုကိုလည္း က်ူရွင္စဖြင့္ၿပီ။ေျမာင္းေပါက္ဖို႔အလုပ္ေခၚထားတာမို႔ တစ္ေနကုန္အလုပ္ဆင္းရမည္။

''ကိုကို ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္´´

''အင္း သနပ္ခါးေသြးထားတာရိွတယ္ မ်က္ႏွာပြတ္သြားအံုး´´

''ဟုတ္´´

''Roll onလည္းသုတ္အံုး´´

''ဟုတ္ကဲ့ပါ´´

အိုးခြက္ေတြေဆးေၾကာရင္းလွမ္းမွာေနတာေလးက ခ်စ္စရာေလး။သူက အၿမဲအလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတာေၾကာင့္ ေခြၽးအထြက္မ်ားသည္။အလိုက္သိတဲ့ကိုကိုက ေခြၽးနံ႔ေတြ နံမွာစိုးလို႔တဲ့ Yardley roll on အဝါဘူးေလး၀ယ္ေပးထားသည္။ကိုကိုေတာ့သူနဲ႔ဆန္႔က်င္စြာ ကိုယ္နံ႔ကေလးအၿမဲေမႊးေနတတ္တာ အံ့ၾသစရာ။စိတ္ကေလးျဖဴစင္သန္႔ရွင္းလို႔လား၊ဘ၀ေပးကုသိုလ္ေၾကာင့္လားမသိ ေနရွင္းျမတ္ကိုဆိုတဲ့အမ်ိဳးသားက မ်က္ႏွာကေလးကၾကည္သန္႔ေနၿပီး

ဆံစေတြကအစ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္းကေလး။

ၿခံထဲၾကည့္ေတာ့ ကုကၠိုပင္ရိပ္ေအာက္မွာ အခင္း ခင္းၿပီး စာေရးခံုေလးေတြ အစီအရီခ်ထားတာေတြ့ရသည္။ေနြတစ္လေလာက္နားၿပီးၿပီမို႔ ကိုကို႔ခမ်ာတစ္ႏွစ္လံုး မနားတမ္း စာျပန္သင္ရေတာ့မွာ။

ကိုကိုေနြက်ူရွင္သင္ခ်ိန္ဆို သူအိမ္မွာမေနခ်င္။သူမ်ား အိမ္ေတြကအလုပ္ ေခၚတာပဲေလ်ွာက္လုပ္ျဖစ္သည္။အိမ္မွာဆို ၿခံထဲမွာ လိုအပ္တာေတြလုပ္ကိုင္ေနရင္း ကိုကို စာသင္ေနတာျမင္ေနရင္ သူေနရတာ သိပ္အဆင္ေျပ။ကိုကိုအာရံုစိုက္ေနတဲ့ပံုစံျမင္ေနရရင္ သူ႔အၾကည့္ေတြကို ကိုကို႔ဆီကေနခြာမရတာနဲ႔ အလုပ္ကမၿပီး။ ၿပီးေတာ့ အတန္းငယ္က ကေလးေပါက္စေတြကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီးစာသင္ရင္ သူ႔စိတ္ထဲ ခိုးလိုးခုလုနဲ႔ ဘယ္လိုေနရမွန္းမသိျဖစ္တတ္သည္။ဘာ့ေၾကာင့္မွန္းမသိေပမယ့္ ေနြက်ူရွင္ခ်ိန္တိုင္း အိမ္မွာသိပ္မေနဘဲ တျခားအလုပ္ေတြသာ လိုက္လုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။

Myathandarnaing

Share This Chapter