Chapter 31

"What do you want."

Tiningnan ko ang nasa menu habang tinatanong ito sa gusto nyang kakainin. Naghihintay lang ako sa sagot nito dahil busy ito kumalikot ng phone niya.

"you.." she nonchalantly said kaya nama'y napatigil ako sa pagtingin sa menu.

"what do you want" dugtong nito na ikinakagat ko naman sa mga labi ko.

I almost embarrased myself damn. Nilapag nito ang phone niya sa gilid and she rest her chin on her palm at the top of mess while staring directly to me.

Binigay ko na ang order namin sa waiter. Di ako mapakali sa kinauupoan ko. Kanina pa siya naka tingin sakin. Nagpanggap akong kinalikot ang cp ko kahit ang totoo ay panay slide lang ako sa screen ko. The effect she's giving me i can't.

"Here's your meal madams." saad ng waiter bago bigyan kami ng malawak na ngiti at umalis na. Nilingon ko naman ang kasama kong seryosong nagsimula ng kumain.

Tahimik lang kaming kumakain. Ang musika sa loob ng restaurant ang tanging bumubuhay sa tahimik naming paghahapunan. Di ko siya kayang tapunan ng tingin man lang dahil nanghihina ako. Baka bigla ko nalang maisipang gumawa ng katarantaduhan para lang gustohin niya ako pabalik but i won't stoop for that low.

"About last time...."

Binasag nito ang matagal na katahimikang namutawi sa pagitan naming dalawa.

"it was nothing ma'am." i firmly said without looking at her. Di ako pwedeng maging marupok ngayon dahil tyak na matutunaw lang ako.

I wiped my mouth and stare at her eyes emotionless. Parang may gusto pa itong sabihin dahil bumubuka ang bibig nito but she choose not to.

"Are you done miss?." sabi ko dito at tiningnan ang relo ko. May 15 mins nalang kami baka malate pa siya.

"We need to go baka malate ka pa."

Umayos naman ito bago tumayo. Her expression is back. She's walking her way to the restroom , she'll fix her make up raw. Wala namang dapat i ayos sa make up niya, she's a beauty. If only i have the courage to say that out loud infront of her but i don't want to look stupid.

"Let's go" she said seriously at nauna ng naglakad paalis. Tahimik lang akong nakasunod sakanya. Kahit ba naman nakatalikod ang sexy parin niyang tingnan. Everything she wear at this moment is perfect to her body. It feels like it was really designed just for her.

I opened the passenger of my car para pumasok siya. She insisted to use her car pero pinilit ko siya sakin na sumakay. Di ko ata kayang pumasok sa kotse niya sa ngayon dahil baka iba nanaman papasok sa isip ko at di ako makapagpigil na makain siya, kidding aside.

"Where are you heading to?." i said while driving my car through the exit of the mall.

"LRA Hotel." tipid na tugon nito habang nakatingin sa labas.

"Are you mad." she softly said.

Natuod naman ako sa kinauupoan ko. Naalala ko nanaman kung paano niya sinabing wala lang ang nangyari samin. She remind me how pathetic i am confessing and gave meanings to everything na dapat ay binaon na. Masakit pa rin but i can't be mad.

"nah, why would i." tipid ko itong nginitian habang sa harap parin ang tingin.

Nakarating na kami sa may entrance. Bumaba naman ito agad sa kotse ko kaya bumaba na rin ako. The lights from the moon reflect to her face giving me the complete access to see her lovely and dazzling eyes that shows a lot of emotions that i couldn't explain.

I was stunned when she said the words that almost made me come back and just stay with her without minding the pain.

"I'm sorry."

----

"Ma'am kanina pa po kayo naka tayo jan, naka park parin po ang kotse niyo."

Napabalik naman ako sa reyalidad dahil sa pagtapik sakin ng isang guard dito sa building. I could hear the music coming inside. I don't know what's with me , i just find myself walking my way inside the hotel.

"Ma'am bawal po kayo pumasok na walang invitation." pagpigil sakin ng guard na nagbabantay sa gilid. Gusto ko siyang makita tangina, kahit hanggang tingin lang.

I don't have a choice but to pick my last resort. I picked my phone inside my pocket. I just hope this moron is here.

"Could you please tell your staff to back off? I'm in a hurry Leon." sabi ko dito habang pumunta sa may lobby.

"Okay wait but what are you doing inside my ho--"

Pinatayan ko agad ito ng tawag nang may dalawang babaeng lumapit sakin. Sila yung nagbabantay sa lobby.

"sorry for the inconvenience miss, this way pls."

Sumunod naman ako dito pero hindi kami sa mismong harap dumaan. Pumasok kami sa elevator. Ilang segundo pa ay bumukas ito. We're on the 2nd floor of the building. Tanaw ko ang ibaba nito na mga naka formal na suot. Anong event ba to??

Naglakbay naman ang paningin ko sa ibaba. Mga bigating tao ang nandito. Andami ring pulis na naka black suit sa mga gilod ng venue. My eyes landed to the woman in black dress . She's talking to whoever-i don't care-person while sipping her wine.

Nasa taas lang ako habang naka upo sa stool at ininom ang wine na inabot ng isang staff dito. Napatingin naman ako sa likod nang mapagtantong nandito parin yung dalawang babae at may kasamang limang lalaki na naka tayo sa mga gilid nito. Hindi ba aalis mga to?? Napakunot na tiningnan ko sila kaya tumikhim naman ang babaeng nasa lobby.

"Mr. Ameron told us to assist you miss."

I clicked my tongue, tanginang Leon mukha bng kailangan ko ng bantay? I admit i'm baby as senior archangel but hell i don't need someone to babysit me here.

Binalik ko nalang ang tingin ko sa baba. Oh anong ginagawa ni Inspector Maniego dito?? Kung straight lang siguro ako edi kasali na ako sa fansclub niya. I admit he's really handsome and masculine but i'm straight as oval.

Napunta naman ang tingin ko kay Miss Sol na tahimik lang sa gilid habang nakikinig sa... is that Tito Ricky?? and oh he's tagging Percival with him. Sila lang ata tatlo ang nandito dahil di ko makita sila Tita Irene at Seriel. Isipin ko palang ang pangalan ni Seriel parang kinakalabutan na ako, gusto ko tuloy siyang sakalin. She's witty at masyadong mapang asar.

I smirked when i saw a very familiar face. Look who's here, buhay pa pala to?? Tumayo naman ako at dahan dahang bumaba. Di ko inintindi ang mga tingin ng iba sakin habang naglalakad ako pababa , buti nalang at di pa nagagawi ang tingin ng pamilya ni Soline sakin.

"Mr. Lufrangco it's nice seeing you here. How you doin' man."

Natigil naman ang tawanan nila ng mga kasama niya at mabilis na lumingon ito sakin. Nginitian ko naman ito at winagayway ang kanang kamay sakanya.

"I-i wh-what m-miss Lopez"

Gulat itong napatingin sakin at mukha na itong maiihi sa kinatatayuan. Wala panga akong ginagawa ang oa naman ata ng reaction niya.

Nakangiti parin akong lumapit dito at inakbayan ang balikat nito.

"what the fuck are you doing here old hag."

seryosong bulong ko dito at mahigpit na hinawakan ang balikat nito. Parang napako ata to sa pwesto niya , di man lang magawang kumilos.

"I-im attending this charity event miss"

he said looking so nervous. It's not like i'll kill him. Mabuti nga at binuhay ko pa siya.

I still remember how he begged in front of me just to spare his pathetic life. I should've sent him to a prison years ago because of his illegal stinky business. I nearly killed him kung hindi lang tumawag ang anak niyang ubod ng cute na pasalamat ko ay hindi nagmana sa ama niya.

He told me that he'll change himself for his kid as he should or i will kill him this time. I also told him to take my money , for investment and even told him that if our path crossed again, i'll strung his throat. I was just kidding though, may awa pa naman ako ket demonyo ako.

"relax Lufrangco i won't bite." I chuckled and slowly massage his shoulder, his too stiff man.

Umayos naman ito ng tayo at iginaya ako palapit sa mga kasama nyang nakakunot na nakatingin sakin. They shouldn't bother to know me. The more question the more they enter my kingdom.

"Gentlemen, this is Miss Lopez."

Kinamayan ko naman ang apat na lalaki dito. Nagpakilala sila pero lumilipad ang isip ko habang nakatingin sa nagmamadaling papalayong rebulto ni Inspector Maniego parang may sinudunda-- wait is that Leon?? I know he can handle that guy but just incase...

Sinenyasan ko naman ang isa sa lalaking nagbabantay sakin sa gilid.

"follow your boss, if something happened alert me."

Mabilis naman nitong sinunod ang utos ko matapos ko ituro ang daan na pinagtunguhan nila.

Muntik pa akong magulantang nang magtama ang tingin namin ni Miss Sol. Nakakunot ang tingin nito, she must be wondering why i'm here.

what a snakey eyes you got there amore.