Chapter 2 The Supermodel Returns

" Good Evening passengers, this is your Captain Luke Faulkner. We are now approaching the NAIA terminal, I am advising everyone to fasten your seatbelts and refrain from standing. Thank you."

Inalis ni Jhossa ang headphone na nakasalpak sa tenga niya simula pa ng sumakay siya sa eroplano. She glances at herself and see kung nasa ayos pa ang disguise na inilagay niya sa sarili. Napangiti siya ng makitang intact pa rin iyon. Hindi na siguro siya mapapansin nito.

This is her first time after a long time na nakasakay ulit siya sa isang public plane. Well, sabihin na nating perks of being a well-known supermodel kaya naman halos lahat ng naging biyahe niya from coast to coast, at maging ang minsanan niyang pag-uwi sa Pilipinas ay inisponsoran ng mga agents niya na nagpapalapad ng papel sa manager niya para hindi siya kumawala sa mga ito.

For years, ang propesyon niya bilang isang model ang siyang naging kasa- kasama niya to manage to break even sa sunod-sunod na dagok na dumating sa buhay niya.

It had become her bread and butter. Ito ang kinasangkapan niya para mabuo ang sariling pilit na sinisira ng mga taong walang magawa sa buhay nila.

And is she successful?

Well, hindi naman niya ipinagmamayabang ang narating niya. But then again, bakit naman hindi? And giving a scale from one to ten, masasabi niyang she got the perfect score of establishing herself from the ruins of her life.

She is after all the highest paid model at all times. Anino niya pa lang binabayaran na ng mga agents to grace their catwalk.

She is Jhossa Joud Perkins, the Temptress and the Sensual and also the Supermodel.

She sighed at ibinaling ang paningin sa labas ng bintana. From there nakikita na niya ang maliwanag na mga ilaw from different establishment. Malapit na nga siya. Kaunting minuto na lang.

Maliban sa manager niyang si Paul ay wala ng iba pang nakakaalam na umuwi siya ng Pilipinas.

Not even her friends na kausap pa niya noong nakaraang araw via Skype ay hindi niya sinabihan.

She wanted to surprised them by paying a visit to them. Ang huling uwi niya ng Pilipinas ay noong  bumalik si Glayssa after years of hibernating sa ibang bansa dahil sa naging conflict nito kay Meg.

And Paul just freaked out ng malaman nitong uuwi siya. Galit na galit ito at ayaw pa nga siyang payagan. Kung hindi lang siguro busy ang luko-lukong iyon malamang ay hindi siya makakabyahe.

Inilalagay niya lang daw sa alanganin ang sarili niya, dahil alam naman niya kung ano ang mga puwedeng mangyari habang narito siya sa bansa.

She smiled bitterly.

Yeah, Paul was right! Alam niya! Alam na alam.

But she needed this break, at isa pa may ipinakiusap sa kanya si Umaga at gusto niyang tingnan kung may magagawa siya para sa hiling nito.

Ladies and Gentlemen, welcome to the Philippines, we hope you enjoy your trip with us. Thank you for travelling at Etihad Airways. Have a good day and enjoy your stay.

Isa-isahin nang nagsisibabaan ang nga pasahero. She didn't mind though kung mahuli man siya, kaya nanatili na muna siya sa upuan niya at hinintay na makalabas ang mga ito.

Nang iilan na lang ang nasa loob ay tumayo na siya at inabot ang hindi kalakihang luggage bag na dala niya. Kaunting gamit lang ang dinala niya because she will only stay for just a couple of days dahil iyon lang ang inaprubahan ni Paul.

Ayaw niyang maghisterya na naman ito kapag sumira siya sa pangako niyang sandali lang siya dito.

My gagawin lang siya sa Engraves at kakausapin ang babaeng gusto ni Umaga na kausapin niya, makibond with the girls then aalis na siya ulit.

Wala rin naman siyang rason para manatili ng mas matagal pa dito.

Wala na siyang pamilyang uuwian.

At wala na rin siyang taong babalikan.

Hindi naman niya puwedeng ipagsiksikan ang sarili sa mga kaibigan especially now that they are all busy with their own battle.

Pinuno niya ng hangin ang dibdib, isinuot ang salamin sa mata at iginiya ang sarili palabas ng eroplano, hinayaan niyang tumabon sa kanyang mukha ang mahabang buhok na hindi na niya pinagkaabalahang itali at diretso ang tingin na naglakad siya.

She sighed her relief ng makalabas siya ng tarmac na walang nakakilala sa kanya. She smiled feeling proud of herself , playing little tricks do her good, because for the first time she haven't draw any attention at all, mula sa kahit na sinong tao.

Kampanteng naglakad siya at hindi na alintana ang kapal ng mga taong nakakasabay niya palabas ng paliparan at dahil hindi nga planado ang uwi niya ay walang sasakyan na naghihintay sa kanya kaya naman nagpasya muna siyang maghintay ng ilang sandali upang makakuha ng masasakyan.

Habang naghihintay ay binuksan niya ang kanyang cellphone. She promised Paul na tatawagan niya ito once her feet landed Manila and she knows for sure na gigisahin na naman siya nito kapag hindi niya tinupad ang pangako niya.

Napailing siya ng sunod-sunod na lumabas ang mga message nito sa kanyang inbox, halos walang pagitan ang mga mensahe nito. Lahat nagtatanong kung nasaan na siya at mga walang katapusang mga bilin sa kung ano ang mga dapat at hindi niya dapat na gawin habang narito siya sa Pilipinas.

Lalong lumapad ang pagkakangiti niya ng makitang tumatawag na ito. She let it ring for five times bago iyon sinagot. Knowing Paul hindi iyon titigil sa pag tawag lalo pa at alam na nitong nakabukas na ang kanyang cellphone.

" Paul!"

" JJ! Thank God, finally you answer. Naku ka talagang babae ka! Akala ko ba nagkaintindihan tayo na tatawag ka kaagad once you arrived there? Ano safe ba ang naging biyahe mo? Wala bang naging problema? Saan ka tumutuloy? Did you book yourself in the hotel o doon ka sa rest house tutuloy?"

" Ano ka ba naman Paul? Kababa ko lang ng eroplano no. And hey relax okay, I am still in one piece. Hindi ko pa alam kung saan ako tutuloy, alam mo naman na biglaan ang uwi ko kya hindi ko na naiplano ang lahat, but don't worry, I can handle things perfectly here okay."

" And where are you exactly right now, Jhossa Joud?"

She chuckled. Paul mentioning her whole name is really something. She felt a certain feeling of belongingness. Ito na lang ang nag-iisang taong bumabanggit sa buong pangalan niya. No one dares after her father died, and after he forgets her.

She swallowed the lump that is forming on her throat at sinikap na makapagsalita ng maayos.

" I am still waiting for a cab. Peak season pala ngayon kaya halos wala akong masakyan, but don't worry nagpatawag na ako sa guard, it will arrived na any moment soon." She bit her lip for that little lie.

" Do you want me to call Savannah?" Paul suggested, si Savannah ang namamahala ng branches nila ng Engraves dito sa Pilipinas and one of those few na pinagkakatiwalaan nila ni Paul.

" No need, Paul. Isa pa gabi na, baka nagpapahinga na 'yun. Ako na ng bahala sa sarili ko okay. Sige na, I know you're still busy there, tatawagan na lang kita after naming makapag-usap ni Umaga bukas. Bye!" She didn't wait for his reply dahil mabilis na niyang pinatay ang cp at saka muling inabala ang sarili sa paghihintay ng masasakyan.

After a while ay nakahanap din siya ng taxi, agad niya itong pinara at nagpahatid sa pinakamalapit na hotel.

She doesn't want to admit it but she's tired. At gusto niya munang ipahinga ang pagal na katawan. Bukas na lang niya uumpisahan ang mga commitments niya.

Kyshaun eyes darkened in anger and in triumph habang pinakikinggan ang sinasabi ng kanyang abogado, he was in hotel na pagmamay- ari ng kaibigan niyang si Kaizer at kasalukuyang nakikipag-usap siya sa mga legal advisers niya dahil gusto nga niyang kunin ang pinakamalaking share sa MuMendres International na pinamamahalaan ni Paul Mendres.

He wanted to have a hold on that talent agency for God sake how long. At ngayon magkaroon na ng katuparan ang matagal na niyang minimithi.

After a long time na pagpapakipot ng may- ari ay tuluyan na itong pumayag na ipagbili ang pinakamalaking share ng agency, kasama na ang ilang kontrata ng mga talents na naroon.

Finally! Nagbunga rin ang ilang taon niyang pakikipagligawan dito. It doesn't matter if he spent billions to buy that assets, ang mahalaga ay nakuha na niya ito.

He smiled coldly. His lips pressed into thin lines.

Pagkakataon na niya.

Pinapirmahan sa kanya ng kanyang abogado ang mga papeles, dadalhin ito ng mga iyon sa America upang papirmahan kay Mendres, and after that. Sa kanya na ang MuMendres.

At sa akin ka na ulit, and this time wala ka ng kawala.

Nang matapos pumirma ay nagpaalam na ang abogado. He will take the first flight tomorrow upang ihatid ang kontrata kay Mendres for formalities and after naman nitong makapirma ay siya naman ang lilipad pa- Amerika upang magpakilala sa mga ito.

He smirked, at ininom ang alak na nasa baso. He should celebrate pero wala naman siya sa mood na mag celebrate, kaya pinagkasya na lang niya ang sarili sa paunti-unting pag inom.

Iginala niya ang paningin sa buong paligid, hoping to see Kaizer in the place pero hindi niya mahagilap kahit na anino nang kaibigan.

Instead he saw something that really catches his attention.

He felt his breathe hitch in his ribcage.

The woman who just entered the room is fuckingly familiar.

She entered the room with an air of elegance and statestique, at lahat ng mga tao na nasa loob kabilang na siya ay literal na napasunod ang tingin dito.

At gusto niyang patayin ang mga lalaking halos hubaran na ito sa paraan ng pagkaka-titig ng mga ito dito.

It should be him only. Siya lang ang may karapatang tingnan ang babaeng iyon.

Putang ina! Jealousy washed over him at hindi niya inaasahan iyon.

So she's back!

After a long time na pagtatago nito, she is finally back.

Matutuloy na ang mga binabalak niya.

And thanks to her dahil ito na mismo ang naghatid sa sarili nito sa kanya.

Welcome back to hell, honey. Now I know na may makakasama na ulit ako sa impyernong ginawa mo para sa ating dalawa.

You have no choice but to accompany me again honey, because you are mine and will remain mine until I'm through punishing you!

Welcome back my Supermodel! Thanks for your return.

Fuckingly happy with that!