Back
/ 78
Chapter 76

Special Chapter 2 - I Miss You

One Stormy Night

" Son, bakit hindi ka pa bumababa? The party started already, aren't you going to join them?" Her mother asked him ng mapansin nitong naroon lang siya sa music room sa itaas at mukhang nagkukulong lang. Though his eyes is fixed on the monitor of his laptop. Looking particularly at  her photograph.

How he missed this woman.

Karsten turned and face her mother his expression is somewhat bored. The same face that her mother said to him a thousand times before, that she is familiar with his expression because he already  saw it with his father Kyshaun sa tuwing nakikitaan nigo  ito noon ng pagkadisgusto lalo na sa isang bagay na ayaw talaga nitong gawin.  Minana niya, hindi lang ang hitsura ng ama kundi pati na rin ang ugali nito, well sad to say kahit ang masamang ugali ng ama ay minana rin niya though he thinks he is badder than the head of this family, kung bakit puwede naman sanang hindi na lang, well that's her mothers dilemma. He smiled drily at that thought.

" That's not my party mom, and I see no difference whether I do or do not appear on that party for those brat," sagot niya at muling ibinaling ang atensyon sa binabasa mula sa laptop . " Girls there are so banshee and loud and you know that I cannot tolerate that at baka makabasag pa ako ng mukha nang mga lalaking mapupuna kong nagpapapansin sa mga kapatid ko, awayin na naman ako ng dalawang iyon, and besides mas okay na ako dito, it is Kane and Kade's night I don't want to ruin it just because I saw something that is not appropriate," dugtong pa niya. Well there's nothing new with that, she hates loud women, but exemption doon ang mga kapatid niya, because even if they are as loud and as crazy as fuck, he can handle them perfectly well.

" You're friends are there, hinahanap ka, hindi mo ba sila bababain man lang? Kanina ka pa nila itinatanong sa akin eh, and Prime is here, sabi ni Kane ayaw niya raw ng gulo," her mom's voice held warning.

Fuck! Ang hahaba talaga ng mga paa ng mga iyon, amoy na amoy kapag may handaan eh.

Karsten sighed, narito na ang mga may saltik niyang kaibigan, baka mamaya magkagulo pa lalo na at may mga lalaking bisita ang mga kapatid niya, especially when Prime is eyeing his sister, Kane. Seloso pa naman ang gago!

" In a minute mom," napipilitang pinatay niya ang laptop, " Tell Kane not to worry, "

" And son," her mothers voice softly called his attention.

" Yes Mom?"

"Don't get used and be contented on just seeing and talking to her in her photos, personal na kausapin mo na siya,"

" I don't know what you are talking about , Mom"

" I know you do," her mother step out of the room. " Anyways, Kirk is waiting for you  too, may sasabihin raw siya sa iyong importanteng bagay"

What? Andito na si Kirk? Does that mean, Kir—is here too?

" Kirk?"

" Yes, hindi ba nasabi ng mga kapatid mo na dumating na ang mga Miller? This is supposed to be a welcome party also para sa kanila,"

Fuck! Naalala niya na may nasabi nga ang kambal tungkol sa party ng mga ito, they even ask his opinion kung ano ang puwede nilang itema sa ganoong klase ng party, but he just ignored them because he was not interested on taking a part on their celebration.

Ngayon niya pinagsisisihan na hindi siya nakipag-cooperate sa mga ito.

" Kumpleto ba sila mom?" He asked hoping that he will get an affirmative answer.

" Well, nariyan na ang ninong at ang ninang mo pati na rin si Kirk but—"

" What about Kirlan? Nariyan na ba siya?" Halos bilisan niya hakbang palabas ng music room.

" I haven't seen her yet, pero ang sabi naman ng ninang mo eh kasabay nilang nagpunta dito yung batang iyon, hayaan mo na magpapakita rin iyon, sumunod ka na sa ibaba okay," her mother instructed him saka nagpatiuna ng bumaba.

Wala sa loob na humakbang ang binata pababa ng hagdan, nahulog na naman sa malalim na pag-iisip ang utak niya, malapit na siya sa landing ng hagdan ng may isang pigura ang sadyang hinarangan at binangga siya.

" Fuck it! Will you watch where you're going to!" Paasik na bulyaw niya sa bumangga sa kanya, uncaring kung medyo napalakas ang boses niya.

" Oops! Sorry!" That voice! Isn't it familiar? Too familiar for his ears. " Hindi ka rin naman nakatingin  sa dinaraan mo eh,"

Iniangat niya ang paningin and his eyes meet the wondrous owner of that blue depth that held him captive for a long time.

" K-kirlan?"

"Hi boyfriend? Miss me?" Kirlan' s voice held tenderness as she reach for his face.

Tila naestatwa naman siya, seeing her in pictures and in personal are two different matter. Mas malakas ang dagundong ng puso niya, ngayong nasa harapan na niya ang babaeng sa tuwina ay sa cellphone niya lang nakakausap at nakikita sa mga magazine lang for almost a year.

" Hmmp akala ko pa naman puwede ko ng paniwalaan yung mga sinabi ni Kirk na namiss mo ako kahit paano, sayang naman pala yung effort ko, wala naman pala akong mapapala," umismid ito at nakangusong tatalikod na sana.

He was stunned alright, pero ng nakita niyang pumihit na ito palayo sa kanya ay agad niya itong hinaklit sa may braso at mahigpit na niyakap.

" Oh God! I can't believe you are actually here! Paano mo napapayag ang mommy at ang daddy mo na uuwi ka na?"

Kirlan' giggled at gumanti ng mas mahigpit na yakap sa kanya. Her sweet intoxicating smell assaulted his senses, naramdaman niya ang agad na pagtugon ng katawan niya. Only Kirlan can affect him like this.

" Tapos na ang practice ko boyfie! In a few months time I will have my licensed as a doctor, hindi na nakapagreklamo sila mommy at daddy when I told them that I want to go home, isa pa miss na miss na talaga kita eh, I don't want to spend another day living in that stranger land without you by my side anymore. Mapapraning na ako doon sa sobrang lungkot saka gustong gusto na talaga kitang makita saka mayakap ulit eh,"

" I miss you too, sweetheart! You can never know how I long to see you and to be with you on those days na nasa America ka to have your practice, tinitiis ko na nga lang na kausapin at titigan ang mga pictures mo para hindi ako mabaliw kaiisip sa iyo at para hindi ko puwersahin ang mga magulang mo na hayaan ka na dito na lang habang nagsasanay ka sa pagiging doktor . You can't imagine my fear sa tuwing naiisip ko na baka may makilala ka doon na ipapalit mo sa akin—" he stopped when he heard her giggle," what's funny?"

" You! Ano ka ba naman Attorney Karsten? Hindi pa naman ako nasisiraan ng ulo para maisipang maghanap ng kapalit mo. You are underestimating my feelings for you ha, nakakatampo ka!" She is still laughing. " Mahal kita Karsten, at hanggat kaya ko mananatili kitang mahal sa mahabang panahon, hinding-hindi kita ipagpapalit sa kahit na kanino man, that I can assure you,"

He smiled tenderly as he cupped her face on his both hands, memorizing her contours. " Mas mahal kita Kirlan, kung paano at hanggang saan, hindi ko alam. I just want to love you forever and beyond and I will not go. Mananatili ako sa tabi mo, sa mahabang-mahabang panahon."

Kirlan flashed him a tender yet full of loving smile. And his heart melted.

" Let's escape from this party?" Bulong niya sa tenga nito.

Kirlan looked at him," Saan naman tayo pupunta?"

Hindi siya sumagot, he just winked at her at basta na lang hinila ang kasintahan.

A/N

This is only an excerpt on their story. It may come in the beginning, in the end or in between, depende sa Kung paano na Naman tatakbo Ang maharot Kong imagination...😂😂😂😂

Anyways matagal pa Ito irerelease, so be patient...😘😘😘

#teaser alert😂😂😂😂

Sinnersaintbitch 😂😂

Share This Chapter