22

Song used: There is a light that never goes out - The Smiths (Original)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Huh? Ano 'yon tanga! Huh? Ano 'yong sinabi ko? Shit.

Tumigin ako sakaniya at tumayo na. "I'm sorry-" sabi ko at pinagpag ang palda ko.

Tumayo rin siya, "It's fine I know you didn't meant it-"

Tumigin ako sa ibang directsyon at nakita ko si hanzel na tumatakbo. "Hanz?" Patanong na sabi ko. "Nangyari sa'yo? Bakit ka tumatakbo?" Tanong ko.

"Nandiyan pala kayo eh!" Sabi niya.

"Hanz, saglit sasamahan ka namin-"

Napatingin sa gawi namin ni glen ang groupo, at nagtaka.

"Bakit ano ba nangyari?" Seryosong tanong ni glen.

"Si aubrey nasa ospital." Sabi ni xyriel.

"What?"

"Ano?"

Nagulat kami kaya tumakbo rin kami pupunta sakanila.

"Ano ba, nangyari?" Kinakabahan na tanong ko paiyak ulit. "Sabi mo hindi siya, makakapunta kasi may sakit siya 'di ba?" Tanong ko kay hanz.

"Oo nga!" Mahina siyang umiyak. "Kahapon pa siya nagkaka-lagnat simula nung naka tanggap siya nang tawag kay tito pressuring her." Pinunasan niya ang mga luha niya.

"Let's go, tara na." Sabi ni rob. "Let's use my car." He offered.

Agad naman kaming sumakay sa kotse ni rob.

"Jusko, anong nangyari kay kate?!" Tanong ni cesca sa sarili niya.

Wala akong maimik, hindi ko alam kung anong nasa utak ko ngayon. Nagsasabay lahat.. 'Yong event, 'yong problema ko kay amie, 'yong kay aubrey, at 'yong confession ko..

"May kasama ba 'yon, josh?!" Tanong ni naomi.

"Meron, kaibigan niya, pinasamahan ko muna.." Hindi rin alam ni hanz ang gagawin niya.

"What's her temperature last night, have you check?" Tanong ni rob habang nagda-drive.

"Oo, twenty something lang 'yon kagabi eh.." Sabi niya nagpapanic. "Ngayon, ewan ko.." Sumandal siya.

"Girl, anyari sa'yo?" May kumalabit sa braso ko at narinig ko boses ni cesca.

Napatingin ako sa gilid ko kasi katabi ko lang siya.

"Ah, wala.." Sabi ko, "Okay lang ako." Dagdag ko pa.

Kumunot ang noo niya nung nakita niya mata ko, "Teka umiyak ka ba?" Concern na tanong niya nung tumigin ulit ako sa bitana ng side ko. "Glen, nangyari dito? Kayo ang magkasama 'di ba? Pinaiyak mo ba 'to?" Tanong ni cesca kay glen, na nasa likod namin.

"No?" Maikling sagot ni glen.

"Then, bakit iiyak 'to? Kayo lang ang magkasama-"

"Hindi pumunta si amie." Sagot ko nakatingin parin sa bitana ng kotse.

"Oh.."

"Ba't anong bang nangyari sainyo ni ami-"

"Xyriel, tumahimik ka na lang.." saway ni clari kay xy.

Nagsi-tahimik nga silang lahat, hindi ko rin alam ang ginawa ko last week, na-overwhelm lang ako talaga ayon 'yon. Tapos ayon one hour later na kami nakarating doon ang traffic kasi! Tsaka we had to get food pa.

"Ah, miss.. saan dito room ni Aubrey Kate Cruz?" Tanong ni hanzel sa nurse sa may registrar.

"Sige po, wait lang po ah.." Sabi nung nurse, "Anong name po ulit? Aubrey Kate Cruz?" Tanong ng registrar.

"Opo." Sagot ni hanz.

Si hanzel ang nagtatanong sa nurse habang kami ay naka-upo lang ron, ang ending nag-cr silang lahat. Kaya kami na naman naiwan ni glen sa may waiting area ron habang kinakausap pa ni hanzel ang nurse.

"Hey, are you okay?" He looked at me.

Tumigin rin ako sakaniya, "Yeah, I am, I'm just worried about Aubrey."

Hindi na siya umimik at tumigin nalang ng ibang directsyon.

"Room 57 po?" Rinig namin si hanzel kinakausap ang nurse ron. "Ah, sige po, thank you po!" Sabi ni hanzel at pumunta na saamin.

"Saan daw?" Tanong ko.

"Sa Room-"

Sakto nagsibalikan na sila.

"Hoy, saan daw?" Sigaw ni xy.

Napatingin naman kami sa directsyon nang sigaw ni xy at nakita namin kasama niya sina daryll at rove, royce tsaka si yumi. Ang hindi nila kasama si cesca, clari, at naomi.

"Sa Room 57." Maikling sagot ni hanzel, "O, nasan sila cess?" Tanong niya.

"Nandon pa eh!" Sagot ni rob,

"Ha?" Nagtaka si hanz. "Akala ko-"

Tumayo ako, "Hanz, ako nalang magcha-chat sakanila.." Sabi ko, "Tara na." Aya ko.

Tumigin si josh sa'kin, "Sige.."

Naglakad na kami papuntang elevator kasi sa second floor daw yung Room 57.

To: Naomi

Naomi, where are you guys? Punta kayo Room 57 sa may second floor doon ang room ni Aubrey.

Chat ko kay Naomi habang naglalakad kami pupuntang elevator.

"Saan daw sila?" Tanong ni rob.

Tumigin ako kay rove, "Hindi pa nagre-reply eh.." Sagot ko kay rob.

Nung nasa elevator na kami, pinindot na namin yung button ng second floor.

At nung nasa kalagitnaan kami ng elevator pupunta sa second floor, tinatakot ako ni royce! Bwisit talaga!

"Dine, what if ma-stuck tayo rito ng one day?!" Patanong na sabi niya sa'kin.

"E'di ma-stuck.." Sabi ko at umirap. "Hindi naman nako takot kagaya ng dati.." dagdag ko pa.

"Pero, what if sumuod dito 'yong nakita mo sa USTe Hospital dati?!" Sabi niya, "Nung four years old ka pa?! Kasama mo 'ko no'n sa elevator eh! Sabi mo may nakita ka?" Na-point out niya 'yon.

That made me froze. Gago! Pinagsasabi nito?

"Royce, punyeta ka wala na 'yon sixteen or more years na ang nakalipas!" Sabi ko at nagcellphone nalang.

"Uy, ayon siya!" Napatingin ako sa gawi niya kaya nakita ko na may tinuro siya, at natakot naman ako ron. Kaya nakalapit ko sa katabi ko.

Si glen 'yong katabi ko sa side ko. Bwisit! Paano ko iiwasan 'tong taong 'to?

Napatigil siya sa cellphone at napatingin sa'kin. "The fuck-" Muntik na s'yang mapamura. "Royce, stop!" Tumigin siya kay royce at lumayo sakin.

"Arte, gusto rin naman!" Sabi ni royce.

"Well, does it look like that?" Tanong ni glen kay royce at nagcellphone nalang ulit.

Siniko ni rove si royce, "Tumahimik ka lang kasi!" Sabi ni rob.

"Kaya nga!" Tumawa si xyriel.

"Tsaka we're here for aubrey, 'di ba?" Sabi ni yumi.

"Okay, sorry po!" Pangasar na tono ni royce.

Umirap ako hindi kasi siyang mukhang sincere! Anyways maya-maya, nakarating kami sa second floor. At hinanap ang room ni Aubrey.

"Uy, eto!" Sabi ni hanzel.

Kumatok kami sa pinto. At may nagbukas agad

"Steph, kamusta siya?!" Tanong agad ni hanzel kapag kapasok namin.

"Okay naman daw, sabi nung mga doktor but kailangan pa siya tignan ng 24 hours." Sabi ng kaibigan nila ni aubrey. "Pero kasi.. hanz, I couldn't stay here.. buti nalang at sumagot ka agad, at baka maiwan ko siya rito, hindi ko maka-stay kasi hinahanap nako nila mama, may nangyari rin kasi sa bahay.."

"Ah, okay lang 'yon.." Sabi niya, "Mag kasama kami sa condo kaya she's my responsibility." Dagdag pa niya. "Nasabihin mo na ba si tito rito sa nangyari?!"

Nakikinig lang kami sa usapan nila hanz at nung kaibigan nila ni brey.

Nung nawala ang gawi ko kay hanz, napansin ko si glen nandoon aubrey.

"Be strong, aubrey.. we'll be here for you.." Narinig kong sabi niya kay aubrey.

"Masama ba 'yon?!" Tanong ni royce.

Pinagpagusapan kasi nila yung vitals. Natopic kasi nila yung mababang vitals ni aubrey.

"Well, royce yes.." Sagot ni rove,

at tumigin kay royce, "Pag mababa ang vitals ni aubrey, it could lead her to death.."

Napatingin kami lahat kay rove.

"Huwag mong sasabihin 'yan!" Sabi ni josh.

"Well josh, I gotta go." Nagpaalam na ang kaibigan nila ni aubrey. "Bye guys! Nice to talk and meet you!" Sinarado na nung kaibigan nila ni aubrey yung pintuan, leaving us alone.

"Well, that's the truth if bumaba ang vitals niya it could led her to death-"

"Isa pang mention mo nang salitang 'yan, makakagulo tayo rito.."

A few minutes later, may kumatok sa pintuan.

"Ako na.." Sabi ni royce at binuksan ang pinto.

Laking gulat niya nang makita niya si cesca sa unahan.

Natawa ako.

"Tabi nga!" Tinulak ni cesca si royce.

"Aray, gago ka ah!" React ni royce nung napaatras siya.

"I'm here for aubrey, not you." Sabi ni cesca at lumapit kay aubrey na tutulog.

"Sorry, royce!" Si clari nalang nag-sorry. "Ewan ko ba, di ko alam kung bakit palaging mainit ulo sa'yo niyan! Bakit nga ba?!" Tanong ni clari nung umupo sa tabi ko.

Nagka-tinginan kami may alam. Nagpa-palit kami ng tingin.

"Ah.. malay ko! Okay naman kami, baka meron lang siya. Kaya mataray sakin."

"Oo nga, apaka OA nito ni chie o!" Sabi ko tinuro siya.

Tumayo ako para puntahan si aubrey, "Brey, be strong ga-graduate pa tayo next year wag kang ganyan." Hinawakan ko ang kamay niya.

"Tama siya, tama si klaud." Sabi naman ni joshua, "Brey, ga-graduate pa tayo next year.. kaya wag kang manghihina, okay?!" Sabi ni josh.

A few minutes passed, nagising si aubrey, at hindi niya yata alam kung nasan siya.

She groaned, "Nasan ako.." Narinig namin siyang nagsalita kaya agad kaming lumapit sakaniya.

"Aubrey?" Sabi naming lahat nung lumapit kami sakaniya.

Parang hindi niya kami ma-recognized. "Nasan ako?" Tanong niya ulit sa amin. "Shit, nanglalabo mata ko.." Sabi niya.

"Aubrey, are you alright?!" Tanong na nagalala ni rove. "Is your vision blurry?"

"Oh no.." Ayon nalang ang nasabi ni naomi.

"Okay ka lang?!" Tanong ni royce, "Masakit ba ulo mo?!"

Binatukan ni daryll si royce, "Bobo, malamang hindi siya okay!" Sabi ni daryll, "Ikaw ba naman magka-lagnat paanong okay ka?!" Dagdag pa niya.

"Gago, ikaw ba si Kate ha?" Tanong ni royce kay daryll.

Tumigin ako sakanila, "Tigilan niyo nga 'yan!" Sabi ko. "This is a serious situation, and you guys are fight about that?" Umirap ako at tumigin nalang kay aubrey. "Brey, kamusta?" Tanong ko kay aubrey.

"Klaudine? Rob? Clari?" Tanong niya sa amin.

"Oo, Kami 'to hindi ka namin iiwan!" Sagot ni hanzel.

"Hanzel?" Kilala niya yung boses ni hanzel. "Nasan ako?" Tanong niya, "Nasan si Stephen?" Dagdag na tanong niya, "Diba umalis ka?" Ang daming niyang tanong. "Diba si Stephen ang kasama ko?!" Dagdag pa niya.

"Umalis na si Stephen," Sagot ni hanz, "Nasa ospital ka." Sagot ni hanz sa tanong ni aubrey kanina pa.

"Ha? Bakit?" Trinay niyang tumayo pero may naka kabit ng pulse oximeter sakaniya.

"Mataas na ang lagnat mo, sinugod ka na ni Stephen rito.." Sagot ni joshua.

"Ha?!"

"Nag-suizure ka raw.." Sabi ni joshua sakaniya.

She groaned, "Ah, shit- ang sakit ng ulo ko wait lang.." Sabi niya.

Nag-worry naman kami lahat.

"Your head hurting?! Wait I'll call a doctor!" Sabi ni rob at nagmamadali lumabas ng room.

"Hoy, sama ko!" Sabi ni naomi at sumuod kay rob.

"Brey-"

May narinig akong ring ng phone.

Tumigin ako kung nasan ko narinig 'yong ring, and it was glen's phone.

Tumigin rin siya sa'kin nang walang imik. And answered the phone, umalis rin siya ng room bago sagutin. "Yes tita?" Ayon lang ang narinig ko.

Nung narinig ko ang word na 'tita' doon ko na na-realized na may iwan kaming event. "Oh.. shi-" Muntik na akong mapamura. "Guys, lalabas muna ako saglit ah!" Tumigin ulit ako sa gawi nila brey. At nagpaalam na lalabas muna ako.

Pumayag naman sila at hindi qinestion kung saan ako pupunta.

Lumabas ako at nagulat ako sa matangkad na nakasandal sa labas ng room ni Aubrey. Si glen lang pala 'yon.

"Yes po, I'm sorry po talaga! I have to bring-" Napatingin siya sa gawi ko at kumunot ang noo. "Her with me.."

"Sino 'yan?!" Pabulong na tanong ko.

Binaba niya ang phone niya pero hindi pinapatay ang tawag. "Our parents! We're in trouble!" Bulong na sabi niya sa'kin at nilagay ulit ang cellphone niya sa tenga niya.

"Ha?!" Nagtaka parin ako.

Ay.. oo shit, tumakas lang pala kami! Bwisit!

"Opo tita, yes po. She's with me naman po." Sagot niya kay mama sa phone at tumigin siya sa'kin.

"Ano daw sabi?!" Tanong ko.

"Dine, stay quiet please?!" Sabi niya sa'kin at tumigin sa ibang directsyon.

Umirap ako, kakainis na 'tong lalaking 'to ah! Kanina pa! Doon palang sa elevator! Ba't niya ba ako iniiwasan? Well.. iniiwasan ko naman rin siya kanina pero dahil 'yon sa naiilang parin ako sa sabihin ko sakaniya kanina sa labas ng event!

"Yes, now po?!" Tumigin siya sa'kin ulit. "Ah, sige ho.." Sabi niya sa phone, "Wala po akong dala gamit, cellphone lang po.." Sabi niya pa sa phone. "I think dine has left her bag there po." Sagot niya kay mom habang nakatingin sa'kin.

"Ano daw?" Mahinang tanong ko.

"Wait," Mahinang sagot niya sa'kin. "Yes, I will thank you po! Sorry for leaving our event!"

At pagkatapos no'n, nagpaalam na siya sa mama niya. At pinatay yung call.

"Ano raw 'yon?!" Tanong ko nung binaba niya cellphone niya.

"Our moms." Sagot niya, "Excuse me." Sabi niya dadaan kasi siya kung nasan ako.

Agad naman akong tumabi at sinundan siya sa room ni Aubrey.

"Ano daw 'yon?" Tanong ko habang hinahanap niya ang wallet niya.

"Your driver is going here to get us, and be back at the event." Kinuha niya na ang wallet niya.

"Oh, alaka ko naman.."

"Wait, babalik kayong event?" Tanong ni cesca.

"Unfortunately, yes we need to go back.." sagot ni glen sa tanong ni cesca.

Tumayo si hanzel at humarap sa amin. "Wait, kailangan pa 'ko ron?!" Tanong ni hanzel.

"No, I already explained what happened.. stay here with Kate." Sabi ni glen. "Kate, I'm sorry we need to go.." Nag-sorry pa siya kay aubrey.

"It's okay.. go now, I'll be okay!" Pinilit magsalita ni aubrey kahit paos halatang may sakit.

"Oh, saan kayo pupunta?" Tanong ni royce na nasa likod namin kakapasok lang din.

Tumigin ako kay royce, "Sa event, babalik kami ron." Sagot ko sa tanong niya.

"Bakit hindi ba kayo nagpaalam?!" Tanong ni royce sa'kin.

"No.."

"We have to go." Hinawakan ako bigla ni glen sa palapulsuhan ko. "Royce, excuse me.." Sabi niya kay royce.

Agad naman tumabi si royce. At agad na kaming lumabas.

Lumabas kami hila-hila niya 'ko, nung nasa ground kami kita namin sila naomi.

"Yes, Doc, vision blurry-"

"Glen, Klaudine?!"

Narinig namin ang boses ni rob.

Napatingin kami ni glen sakanila at hindi alam ang sasabihin.

"Saan kayo?" Tanong ni naomi.

"Babalik kami ng event.." Sagot ko.

"Ah.." Na-realized ni naomi, "Ganoon ba?" Dagdag niya, "E'di sige, magiingat kayo ah!"

"Kayo rin, bantayan niyo si Aubrey ah, update niyo kami!"

"Oo na, ingat ah!" Sabi ni rob.

"You guys too!" Sabi naman ni glen at naglakad kami papalabas.

Nung nasa labas na kami ng hospital, hinahantay nalang namin ang driver ko.

Ang hangin sa labas kaya malamig. Wala pa naman akong jacket pakshet 'to ah, sumasabay!

Halatang-halata na nilalamig ako, kasi nagiginig ako, kailangan ba ngayon pa talaga, kainis!

Habang naghihintay ron nakatayo lang kami, kaya nagcellphone muna ako pampa-tanggal boredom.

"Uhm, so you aren't gonna talk?" He tried to talk to me.

Tumigin ako sakaniya at naiwan ang gawi nang cellphone ko, "Ikaw yung umiiwas sa'kin-"

Tumigin din siya sa'kin, "I'm not avoiding you!?" Defend niya sa sarili niya.

"O, bakit lumayo at sabihin mo si royce na tumigil sa sinasabi niya tungkol sa atin kanina sa elevator?" Tanong ko, "Was that not avoiding me?!"

"Oh, so you want royce to have a hunch na may tayo kahit wala naman talaga, ganoon ba?" Tanong niya sa'kin.

"Hindi?" Simpleng sagot ko.

"See?" Sabi niya, "If hindi ko 'yon ginawa at hindi lumayo sa'yo, despite, na magkasama tayo sa labas at mukhang umiyak ka, they'll think na pinaiyak kita!" Dagdag pa niya.

"Pero sa anong dahilan mo 'ko pinaiyak, huh?" Tanong ko at tumitig sa mga mata niya.

"Well, I hate you." Na-point out niya.

"But they know that you love me.."

"Well, I'm getting over you.. let's be friends nalang.." Sabi niya.

Walang hiya? Potek! Ano 'yon ako lang 'yong may seryosong feelings sa aming dalawa? Ano 'yon? Nagbago siya? May bago ba siya?

Napatingin ang mata ko sa ibang directsyon nung sinabi niya 'yon, I was staring at him the whole, feeling in love, now he's telling me that he did not feel the same way, anymore?

Tumigin ulit ako sakaniya, gustong umiyak ulit sa harapan niya. "Okay, let's be that, friends.. 'di ba? Mas masaya maging kaibigan kesa maging mag jowa 'no!" Tumawa akong peke sakaniya, pero hindi.. hindi ko kayang umiyak sakaniya ulit. Pagkatapos nong nangyari sa event? No, hindi na ulit.

"Good.. I don't want us to fell harder."

Tumawa akong peke, at umatong okay lang ako.

"Ayoko din.." Sabi ko, "Ayoko no'n, mahirap ganoon, tsaka pag grumaduate tayo next year, we'll go our separate ways, kaya ayoko." Paliwanag ko.

"Yeah, prolly.. baka I'll be on UK that time, I have plans there, if hindi ko matanggap sa AirAsia, I'll work there nalang."

Ah.. so, may planong may work 'to sa UK? So.. He won't probably, get a girlfriend here kasi, option talaga ang UK.

"Oh, so.. kaya ba hindi ka pa nagkakajowa rito?"

"What?" Nagtaka siya sa tanong ko.

"Kasi gusto mo.. British ang lahi?" Sabi ko. "Para maganda genetics nang anak niyo? You're British right? Wright ang middle name mo?" Tanong ko.

"Yes?" Nagtatakang sagot niya, "Actually, Spanish American Filipino British." Sabi niya, "My dad is Spanish American Filipino and my mom is full British."

Apat lahi niya? Wow, ganda ng genes.

"Ang ganda siguro nang magiging anak mo, 'no?" Sabi ko.

"Yes.." Maikling sagot niya, "But for now, I'm not thinking of that, I'm too young for that, and busy pa ako, building myself."

Nagusap lang kami na parang magkaibigan habang hinihintay ang driver ko na magsusunod sa amin. Tapos minutes later, dumating 'yung driver ko at sumakay na kami sa likod kami pareho umupo kaya awkward.

Habang nagcecellphone ko, hindi ko alam ang gagawin ko. Nags-scroll lang kasi ako sa Facebook. Kaya nabo-bored ako.

Habang nagpi-picture ako na sulyapan ko siya. Pogi. He looks good kaya pinicture-an ko siya.

Tignan ko picture niya sa phone ko. Gago, ang pogi.

Napakunot ang noo niya sa phone niya, "People are so annoying.." Pabulong na sabi niya sa sarili niya.

Ayaw niya siguro ng tao 'no? Kasi annoying sila for him eh..

At hindi siya mukhang babad sa society.. at mukhang study oriented rin, tsaka mukhang matalino, which is totoo naman. At laging nakasalamin. Mukhang namang babad sa computer 'to, no wonder. Nagaaral siya kaya probably babad sa computer 'to.

At mahilig din sa music at can play.. I don't know one to three instruments?

E.. parang mahirap siya mahalin. Tsaka ayoko din siya mahalin ng tuluyan. Aalis rin naman siya 'di ba? For UK?

Hindi ko siya mamahalin ng tuluyan, promise.. promise..

I sighed and binalik ang tingin ko sa cellphone ko.

Maya-maya, sabi ng driver ko malapit na raw kami ulit sa venue. At saglit nga ay nakarating na agad kami sa venue.

Bumaba na kami at pumasok ulit at go on our separate ways.

"My?" Tanong ko.

"Klaudine!" Sabi niya at lumapit nang nakita ko. "How are you?!" Tanong niya agad sa'kin.

"Raine! I'm okay!" Sagot ko, "How about you?!" Tanong ko.

"I'm okay!" Sagot niya, tapos tumigin siya sa pagilid. "Is your boyfriend, Elijah with you?!" Tanong niya.

Huh? Oh, akala kami pa.. hindi niya kasi alam na naghiwalay kami...

"Huh?" Nagtaka ako, "Hiwalay kami, since last year..." Sabi ko.

"Oh, I'm sorry- but why is he here?" Tanong niya sa'kin.

Huh?! Nandito siya? Sinong nag-invite no'n?! Huh?!

"Oh... I don't have an idea.." Sabi ko. "He's here?!" I asked.

"Yeah, I thought you knew.. that's why I thought you guys were still in a relationship.."

"Klaudine!"

Napatingin ako sa tabi ni mylene at nakita ko si tito, ang dad niya.

"Hi tito, how are you po?" Naka-ngiting tanong ko.

"I'm good, how are you? Have you gotten a boyfriend?" Tanong niya sa'kin.

Nabigla naman ako sa tanong niya. "Yes.. but we did broke up last year.." Sagot ko.

"What, I didn't know that, surprising." Sabi niya, "Well do you have a new boyfriend? you look new to me.. you have grown, so much! Who's the guy?" Curious na tanong ni tito.

Huh? Why do everyone think I already have a new boyfriend?

"Uhm.. wala po eh, I'm too busy with studies and building my life.."

"Oh, suitors?" Tanong ulit ni tito sa'kin.

Na-awkward ako sa tanong ni tito. "Actually, none... I don't have any.."

"Dad!" Tumigin si mylene sa dad niya.

Tumigin naman si tito kay raine. "What? I was just asking!" Sabi ni tito.

"Klaudine Is busy with her life!" Sabi ni mylene, "Of course, she don't have one!"

"She's right, tito.. I don't have one because I'm focusing more on adacs." Sabi ko, "Tsaka, wala naman po akong nagugustuhan eh.."

"Oh well, that's good.. focus more so that my sister can have a engineer daughter and a dean's lister one." Sabi ni tito sa'kin.

High expectations, sanay na 'ko.

Tumigin ako kay tito na na-awkward. "Yes, tito I will.. you will be proud of me, right?" Pabirong tanong ko.

He nodded, "Yes, very proud.." Sabi niya. "By the way, maiwan ko muna kayo, I'll go talk to my amigos." Sabi ni tito at umalis na.

I sighed.

"Hey, are you okay? Sorry about that, he has a very high expectations with us. You know our world." Sabi sa'kin ng pinsan ko.

"Yeah, I totally understand, sanay na 'ko.." Sabi ko, "Well I'm gonna go na rin.. I'll just talk to my other friends." Paalam ko at ngumiti sakaniya.

"Oh, then go! Enjoy! This is your day!" Sabi niya at ngumiti rin sa'kin.

Ngumiti lang ulit ako sakaniya at lumakad na papalayo. And pinuntahan other friends ako from ADMU and DLS.

Pagkatapos no'n, naglilibot lang ako ng Okada, tapos nakita ko yung hindi ko naman dapat makita. Sadyang nag-krus lang ang mga landas namin.

"Oh.." Trinay ko umiwas ng tingin.

"Klaudine?" Na-recognize ko yung boses niya.

His voice makes me want to hate myself for dating such a guy like him. That voice made him traumatic to me.

"A-ano ba?" My voice was shaking. "Ba't ka nandito? Hindi.. hindi ka dapat nandito ah!" Sabi ko at paalis na sana.

"Wag ka umiwas ng tingin.." Sabi niya.

I flinched, I can still hear his voice yelling at me. "Ano bang pakialam mo?" Tumigin ako nang deresto sa mga mata niya. "Ha? Ano bang pakialam mo kung umiiwas sa'yo ha?!" Sabi ko at tumigin sa mga mata niya na may nagbabadya luha sa mga mata ko.

"Bakit nga ba? Oh, I know it's because of that glen right?" Tanong niya.

Nung na-mention niya si glen, mas lalo akong nagalit. Ba't niya idadamay 'yong taong walang kasalanan sa ginawa niya sa relasyon naming dalawa? Siya pa nga 'tong may kasalanan kay glen kasi nagcheat silang dalawa ni Mel.

"Huwag mong dinadamay 'yong taong walang kasalanan sa relationship nating dalawa, it was you. Not him." Sabi ko at tuluyan nang tumulo ang luha ko.

"Ah, hindi mo boyfriend 'yon? Pero kasama mo lagi sa mga post mo?" Sabi niya, "At close kayo sa mga photos and videos laging magkatabi.."

"Ano bang pakialam mo ha?!" Tanong ko, "Ano naman ngayon kung ganyan kami? That's because we're friends!" Sabi ko at pinunasan ko ang luha ko.

"Aminin mo nga, ano kayo?!" Tanong niya sa'kin.

"Ano bang pakialam mo, kung ano kami?" Sabi ko, "Wala na tayo."

"Oh, come on-"

"I'll rather date him than get back with you." Sabi ko. "Tabi nga!" Tinulak ko siya pagilid at dumaan na ko paalis.

Naglakad ako na nanghihina, out of all the places we could come across each other dito pa talaga sa event namin!?

Bakit ba kasi inivite siya rito? Sino ba nag invite sakaniya dito?!

Habang naglalakad ako, kasalubong ko si glen.

Nagulat ako kay glen nung nakita ko siya, "Ay, pota-" Sabi ko, "Kakagulat ka ha!"

"Ba't ka nandito?" Tanong ko.

"Bakit bawal ba?" Patanong na sagot niya, "Bakit ka rin nandito?" Tanong niya pabalik.

"Wala, lumayo lang ako sa taong hindi ko naman dapat makita rito." Sagot ko.

"Who?" Curious na tanong niya.

"Edward, ex ko.." Sagot ko. "You know him right?" Tanong ko.

"Too well, I know him.." Sabi niya. "Wait, he's invited here?!" Tanong niya sa'kin at napakunot ang noo.

"Yes, unfortunately.. I didn't knew he was!" Sagot ko.

"Who invited him here?!" Tanong niya sa sarili niya.

"I don't know.."

"Did he do something stupid again?!" Tanong niya.

"Wala naman, bumalik lang lahat ng trauma ko.." Natawa ako sa sinabi ko.

"What?!" Tanong niya, "That's not good for you.." Sabi niya, "Have you seen a doctor? It looks like you're not fully healed.." Sabi niya pa.

"I did after we broke up, I did.. because everytime someone yells me at me would just cry.."

"Why? Does he always yells at you?" Tanong niya.

I nodded, "Yup.." Sagot ko, "He always compare me to other girls.. yells at me, I almost gave up my engineering dream just for him, cause he wanted me to be consider ARTS to pursue my singing career.."

"Why? Is that what you want?!" Tanong niya.

I shaked my head as a 'no' "Hindi.." Maikling sagot ko. "Kumakanta ko 'di ba? I guess he saw the potential of me, and he wanted me to sing, pero.. singing was just a hobby not a passion. And alam niya na pangarap ko maging engineer, pero he never supported my dreams, like all of my dreams he never supported any.."

"Kuya?" May narinig kaming pamilyar na boses.

Napatingin kami sa directsyon kung saan namin narinig yung boses.

"Gabbi?" Tanong naming dalawa nung nakita namin siya.

"What are you guys doing here?" Tanong niya, "Oh my gosh- don't tell me-" She gasped.

"No!?" Defend agad ni glen sa aming dalawa. "Don't you dare.."

"Oh, kuya I won't.. come on.. I support your secret relationship.." Sumandal si gabbi sa railings malapit sa amin.

"Hoy, walang kami ng kuya mo ha!?" Sabi ko at sumandal rin ako sa may railings.

Tumigin siya sa'kin, "Yeah, sure.. I'll believe that.. for now.." She smirked slightly.

"Hey, If you're going to do something do not do it!" Tumigin si glen kay gabbi.

"Oh.. so meron?" Nagpabalik-balik ang tingin saamin ni gabbi, "You have a-"

"Wala!" Sabi naming dalawa.

"Why are you two so defensive?" Tanong niya.

"Hindi..."

Pagkatapos no'n, ay bumaba na kami kasi raw ang misyon niya lang pala ron is tawagin kami para bumaba, tapos nakipag-chikahan pa siya sa amin!

"We'll talk at the Raymond's house.." Sabi ni tito Armando nung nakababa na kami.

At one hour later nga, ay nagend na yung event at we just found ourselves in my dad's house.. great.. hindi pa ito yung bahay natinitirahan namin.. eto yung childhood house ko, tsaka Ito rin yung bahay nila April, AKA yung business house.

Umakyat muna si mom kasama si primo sa room ko dati para matulog na siya nung bumaba na si mom, tsaka naman kami pinagalitan nila tito.

"Why did you leave the event?" Tanong ni tito sa amin, tonong galit. "And you took klaudine with you?!"

"Tito, sumama po ako.." Mahinang sagot ko.

"What are we supposed to do? Our friend's life was in danger of course, we got worried and sumama na kami, our friend's life is more important than that event dad.." umirap si glen sa dad niya.

"Oh, so you came to the hospital?" Tanong ni dad, "And ditch our event?" Dagdag pa na tanong ni dad.

Tumigin ako kay dad, "Yes, dad.."

"Baka naman, sumama lang si Klaudine, to be with glen." Sabat ni tita Margaret. "Oh, you know teenage girls nowadays." Dagdag pa niya.

Napatingin nalang ako kay tita Margaret. I couldn't even react! Who is she to say that.. she's just the woman who ruined my family.

Napatingin si mom kay tita Margaret. "Don't say anything like that to daughters! I know my daughter, I'm the one who raised her, not you!" Sabi ni mom kay tita Margaret.

"Baka, hindi tama ang pagpapalaki mo sa anak mo.. Evelyn.." Walang hiyang sagot niya sa mom ko.

"Anong-"

Agad namang umawat si eli, "Mom.." Lumapit siya kay mom. "Do not.."

"Don't hurt my mom, you-"

"Don't you dare.." Sabi ni eli, hawak parin si mom sa braso.

Hindi namin sila pinansin at nakinig lang sa sermon nila dad.

"You're not going to do that, again. One more of that, and you'll be unable to continue engineering and aviation." Sabi ni dad.

"What?!" Tanong ko.

"What?!" Nagulat si glen, "We're one year away from graduating! And now, you're going to terminate our dreams?!" Tanong niya. "Wow, dad.." Tumayo si glen at umalis.

"Gle- Glen, hey comeback!" Sabi ni tito nung nakita niyang umalis si glen.

Tumigin sa'kin si tito.

"I'm sorry- truly sorry tito, this would never happen again.." tumayo ako at umakyat.

Umakyat ako tapos pumunta sa dati kong kwarto ko.

Shit, bakit ba kasi kami tumakas, ang tanga! Tsaka saan 'yon pupunta? Bwisit, iniwan ako!

Busit ka, Glen Patrick.

Nagkulong lang ako sa dati ako kwarto, until may kumatok.

Binuksan ako ang pintuan at nakita ko si ellie.

"Uuwi na raw.." pumasok si eli, "Gigisingin ko lang 'to, una ka na.." Sabi niya.

I nodded, "Okay," sabi ko at kinuha bag ko. At lumabas na.

Pagkalabas ko ng kwarto bumaba na ako.

"Bye, klaud, I hope this would never happen again." Sabi ni dad.

Tumigin ako kay dad, "Don't worry, dad.." Ngumiti ako nang peke sakaniya at lumabas na ng bahay.

Pagkalabas ko ng bahay ay pumasok nako ng kotse namin.

"Did you say goodbye to your dad?" Bungad na tanong sa'kin ni mom.

"Yeah.." Maikling sagot ko.

"Where's eli and primo?" Tanong ni mom.

"Eli's waking up primo.."

"Oh.."

Minutes later, nakarating narin sila primo at eli sa car kaya umalis na kami. At pagdating namin sa bahay ni mom ay agad kaming nagpunta sa mga kwarto namin para magpahinga.

Ako naman, pagkarating ko sa kwarto ko agad akong nagbihis at binagsak ang sarili ko sa kama ko.

At dahil sa sobrang pagod at antok na nakatulog ako agad. At nagising rin naman one hour later.

I groaned, "Anong oras na?" Tanong ko sa sarili ko kaya agad akong chi-check ang phone ko.

12:55

March 25, Friday.

Bumagon ako kasi kailangan ko mag-cr. At pagkabalik ko sa kama. May nag-chat sa'kin.

Notifications:

From: Messages

From: Glen Patrick

I'm with royce.

From: Royce

Hoy nandito jowa mo, kasama ko.

Napakunot ang noo ko sa chat ni royce kaya siya ang nireplyan ko.

To: Royce

Sabihin mo dyan na siya, iniwan niya ko punyeta.

Agad namang siyang nagreply.

From: Royce

Ah so jowa mo 'to?

[Royce sent a photo.]

Ha? Tsaka ko lang na-realized yung chat niya. Bwisit talaga!

To: Royce

Bwisit ka talaga, dyan kana mag-sama kayo, matutulog na ulit ako!

Nilapag ko ang cellphone ko sa side table na katabi ko.

I sighed at pumikit ang mata ko.

Agad namang akong nakatulog kasi pagkagising ko ay nagri-ring na yung alarm ko.

I groaned, "Ano ba 'to-" Kinuha ko yung phone ko sa side table ko.

5:30

March 25, Friday.

Napabangon ako, "Oh shit-" Sabi ko nung na-realized ko ang oras. "Kainis, may project pala kami!" Inis kong sabi sa sarili ko.

Nagpa-panic nako kaya agad akong pumunta sa desk ko. At ginawa na yung project. At sinama ko narin yung essay na ngayon narin ang deadline.

I was pressured to do this, nung nagising ako kasi medyo nahihilo parin ako kasi nga galing lang sa tulog tapos pagod pa galing event tapos biglang tumayo sa kama.

Pero natapos ko naman siyang tapusin badang mga 6:10 tapos agad akong nag-punta sa banyo para maligo na.

At pagkatapos no'n, ay nagbihis at dinala lang ang illus ko pababa, at nakita ko sa eli nagluluto nang agahan.

"Goodmorning." Bati ko sakaniya at kumuha ng tubig sa ref at kumuha ng baso. Para doon ilagay ang tubig.

"Goodmorning, ate!" Sabi niya at tumigin sa'kin. "Ba't iba ka ngayon ha, ate?" Na-point out niya.

"Huh? Anong iba?" Nagtaka ko at nilapag na ang pitchel sa lamesa.

"Iba, as in new." Sabi niya at humarap sakaniya at kumuha ng mga plato. "In love ka ba?!" Tanong niya bigla sa'kin.

I frozed for a moment. "Ha?" Sabi ko bago inumin ang tubig na sinalin ko sa baso. "Bakit mo naman naisip 'yan?!" Nilapag ko 'yong basong ininuman ko.

"Pansin ko lang.." Sabi niya, "Parang iba ka lately."

Anong iba?!

"Anong nagiba?!" Tanong ko sakaniya.

"Parang.. parang ano eh.." Iniisip pa niya kung anong nagbago sa'kin. "Parang may boyfriend!" Biglang sabi niya.

Ikina-gulat ko naman ang sabi niya, "Ha!?" Napatingin ako sakaniya, "Ellie Vina!" Sabi ko. "Saan mo naman narinig ha?!" Tanong ko.

"Well, hindi ko narinig, nakita ko." Sabi niya. "I-admit mo lang kasi na meron ka, hindi ko naman ipagkakalat eh!" Sabi niya.

"Fine, okay?" Buntong-hininga ako bago sabihin, "Meron akong nagugustuhan.." sabi ko.

"Omg, meron?" O.A na react niya, "Sino?" Naglakad papunta sa mesa para I-arrange yung mga plato.

"Secret!" Sagot ko at naglakad pupunta dining para umupo, "Sabi niya hanggang friends lang daw kami!" Sabi ko.

"Omg, nagconfess ka?!" Tanong niya.

I nodded. Nagconfess nang wala sa sarili, ba't kasi ayon pa lumabas sa bibig ko? Shit.

"I did.. matatagal rin kasi akong may gusto sakaniya.." Sagot ko, "Tsaka, mukhang namang hindi siya interesado sa'kin, tsaka mukhang iiwan niya rin ako.."

"Oh that's why you sounded crying nung narinig kita-" Tumaas ang kilay niya, "Wait, sinong hindi maiinteresado sa'yo, you have everything, maganda, matalino, tapos academic achiever! Sino ba 'yon at nireject niya ang isang klaudine reyes? Ang baba ng standards niya ha!"

"Grabe ka! Judgemental!" Sabi ko at tumawa.

Umirap siya, "Alam mo dapat sabihin ni kuya glen sincerely at tunay yung feelings niya para sa'yo nang magising ka naman!" Nilapag niya yung plato ko sa harapan ko.

Tumawa ako nang mahina, "Lol, baka nga hindi seryoso sa'kin 'yon eh!" Pabirong sagot ko, "Tsaka, mukhang serious siya sa buhay niya.." Sabi ko habang kumukuha ng kanin. "Hindi kami bagay!" Dagdag ko pa.

Napakunot ang noo niya, "Anong hindi?" Tinaas niya ang isang niyang kilay. "Serious siya sa buhay, so are you! Anong hindi bagay ron?!"

Tumigin ako sakaniya at nilapag ang plato ng kanin. "Alam kung sinong mas bagay sakaniya?" Tanong ko. "Yung Ayesha, 'yon ang bagay sakaniya.." Sabi ko at binalik ulit ang gawi ko sa pagkain ko.

Nagtaka siya, "Sinong Ayesha?!" Lalong sumalubong ang kilay niya.

"Jowa niya.." Biro ko.

"Ha?!" Naguluhan siya, "Wala naman siyang sinasabing ganoon sa'kin.."

Naniwala siya ron?!

"Like I told you, he doesn't share his own life.." Natawa ako ng kaunti. "Syempre, hindi mo alam kasi hindi niya pinopost sa socials niya." Dagdag ko pa.

Hindi siya nakareact at umupo nalang din para kumain, nakatingin lang siya sa'kin habang kumakain siya! Nasiraan na ata ng ulo 'tong kapatid ko.

"O, sige na! Alis nako bye!" Paalam ko, "O, ba't parang malungkot kana?!" Tanong ko.

"Wala, ate.. nalulungkot na ako para sa'yo.." Sabi niya, "Wala na kayong pagasa ni kuya glen." Dagdag niya.

Wala na nga.

"Ano?" Napakunot ang noo ko, "Gago ka, hayaan mo na.. masaya siya eh, masaya rin ako.." Sabi ko. "O, sige na bye.." Kinuha ang bag ko at lumabas na ng bahay. "Gisingin mo si primo ha!" Paalala ko sakaniya.

"Oo ate, bye!" Rinig kong sagot niya.

Pumasok na ako sa loob ng kotse at hinintay driver ko. Saglit lang din akong hintay maya-maya, dumating narin siya.

Nagdrive na agad kami pupuntang DLS, because male-late nako. Tsaka maaga klase ko.

Maya-maya, nakarating nako sa campus at binigay lang ang I.D ko sa guard tapos pinapasok naman ako.

At pagkapasok ko nakita ko si daryll.

"Daryll!" Sigaw ko.

"Klaud!" Sigaw niya pabalik.

Pumunta ako sa sakaniya, "Si mayumi? Wala pa ba?!" Tanong ko.

"Dadating na 'yon, mamaya pa naman kasi klase namin.."

I nodded, understanding. "Ah.." sabi ko. "Kamusta si aubrey?" Tanong ko.

"She's okay, when you leave the hospital, she ate her first meal.. apparently hindi pa daw kasi siya kumakain, since wala siyang gana.. because of the call from tito.."

Hindi siya kumain?!

"Hindi siya kumain? So that's another reason why she had a seizure.." sabi ko, "E si hanz? Papasok?" Tanong ko.

"Hindi ko lang sure.. pero ang sabi niya, hindi daw.. so baka hindi.." sagot niya sa'kin,

"What?!" Tanong ko. "He can't skip classes, hindi biro ang course niya! MultiMedia ARTS 'yon!" Sabi ko.

"You know, hanz.. he will do anything for aubrey.." sagot niya.

Ganoon ba talaga kamahal ni hanz si brey? He would do anything for her.

"Ang swerte ni brey, 'no?" Sabi ko at tumawa.

"Yep.." Sagot niya, "Ang swerte mo rin, may glen ka.." Sabi niya, "He would anything for you too, girls would die for him.. tapos siya he's dying for you..." Na-point out niya, "Alam mo ba he's not supposed to be here?! He was supposed stay in ADMU, pero nung malaman niya nandito ka.. he changed his mind, and got in here.." Sabi niya.

"Teka, if nagstay siya sa ADMU, anong course niya?" Curious na tanong ko.

"Well, since tinatanog mo naman at hindi ko naman sabihin sa'yo ng hindi sinasadya, if sasabihin ko na.." Sabi niya. "He's supposed to be an engineering student right now, yup.. I'm so sorry.. dine, this had to come from me.. he lied to you, he lied that Tito Armando didn't agree with his dreams, he didn't lied that Tito Armando didn't supported his dreams, Tito Armando didn't supported his engineering dreams, but Tito Armando agreed. And let him study that course, but nung malaman niyang nandito ka parang nawala bigla eh, sabi niya kay tito, he wanted to study aviation and go here."

So he gave up his engineering dreams for me?

"So, he gave up his engineering dreams for me?" Tanong ko may tonong guilty.

"No, dine.. look, glen always dreamt of flying, flying a plane. Nung mga bata pa kami nila royce, he always mentioned about how he always dreamt of flying a plane, and flying to other countries, like UK, Japan, what else? UAE."

"Eh, diba.. balak naman talagang niyang mag UK? At iwan tayong lahat?"

"Yeah, actually.." Sagot ni daryll, "That's his dream, to leave everyone behind, and go to London, never comeback.." sagot ni daryll.

Never comeback? Bakit?

"Bakit? Anong rason kung bakit ayaw niyang bumalik?!" Tanong ko.

"Ang totoong rason is yung relationship niya with mel, pagkatapos ng nangyari sa kanila ng jowa mo, naghiwalay sila ni glen.. tapos si glen, parang iniwasan ulit ang society, dati panay post 'yan sa insta eh, kasi si mel lang ang babaeng minahal niya aside from you.. nung naghiwalay sila nung break pumunta si glen sa London. At sabi niya.. hindi na raw siya babalik.." Sabi ko, "Pero nung sinabi ni royce nakapasok siya dito sa DLS at nandito ka.. he changed his mind.."

Bakit parang naguguilty ako?! Ako ang dahil kung bakit hindi siya natuloy sa London...

"Uunahan na kita, hindi mo kasalanang kung bakit siya nandito ngayon, it's completely his choice and his decision.." Sabi niya, "Tsaka, hindi ka susundan no'n dito kung hindi ka niya mahal na mahal.." Sabi pa niya.

Hindi nako nakapagsalita at tumahimik nalang habang naglalakad kami, at sabi pa niya.. doon na nga raw almost nag-college si glen sa Oxford University since he doesn't want to comeback, nung pumayag pala si tito na sa ADMU sa magtatapos at get his engineering degree.. glen was thinking about entering Oxford University.

Nung nakarating kami sa room ko, hindi parin ako makapagsalita dahil nga naguguilty parin ako.

"Bye na klaudine.." Paalam niya sa'kin, "Ah, klaud? Hello, klaudine? Dine?" He snapped his fingers.

Nagulat ako, "A-ano 'yon?!" Tanong ko.

"Bye na.." he looked concerned, "Room mo na 'to, ingat ka.." Sabi niya.

"A-ah!" Tumigin ako sa pintuan, "Oo nga-" Sabi ko, "Ingat ka din ha?! Bye!" Tumigin ako sakaniya.

"Ikaw rin.." sabi niya, "Sure ka.. okay ka lang?" Tanong niya, looking concerned.

"Oo," Maikling sagot ko, "Okay lang.." Dagdag ko pa. "Sige male-late ka pa eh, bye na.."

"Bye, ingat.." Lumakad na siya papalayo.

Nung pumasok ako nang room may nang gulat sa'kin.

"Hoy! Sino 'yon?" Sabi ng isang kong kaklase, "Hoy si Klaudine o, may jowa na!" Sabi pa ni keir.

"Keir, tumahimik ka! Friend ko 'yon, hindi ko 'yon jowa!" Sabi ko at umirap

Naglakad papunta nako pupunta sa upuan ko at umupo.

"Pero hinatid?" Pangasar na tanong niya,

"Hoy, tumahimik ka ha!" Sabi ko at inirapan siya.

"Hoy, keir! Ano 'yan ha?!" Narinig ko boses ni amie, "Bagay kayo ni ann, magpa-epal!" Umupo si amie sa tabi ko.

Why is she defending me again?

"Yang bestfriend mo, may jowa na hoy!" Sabi ni keir.

"Pakialam mo ba doon?!" Sabi niya, "Ah.. walang kang jowa?! Pwede naman ata si ann! Oo 'yon bagay kayo!" Sabi niya at umirap.

"Parang kahapon lang hindi kayo nagpapasinan ah-"

Tumigin siya keir na nasa likod na namin naka-upo na. "Sariling problema namin 'yon, okay?" Sabi niya kay keir, "Gusto mo ba ipa-guidance kita ulit? Manahimik ka!" Sabi niya at tumigin ulit ng diretso at hindi na ulit ako pinansin.

Right, galit parin siya sa'kin.. ba't pa ako umaasang papatawarin niya ko? E, hindi nga ako nag-sorry eh.

"Hindi na naman nagpa-pansinan ampota, ang peke niyong kaibigan sa isa't isa!" Pangasar ni keir sa amin.

Tumigin ako sa likod ko kung nasan si keir, "Kesa naman sainyo ng mga kaibigan mo, laging nasa club.. laging nasa club, tapos nasa catholic university?!" Tanong ko, "Oh, you're not a good student after all! All you do is copy another person's hardwork.." Sabi ko pa.

"Tang-"

"Sige, murahin mo 'ko, mapapatawag talaga parents mo nang walang sa oras.." Banta ko, "Ano, Keir Stone?!" Umirap ako at tumigin ulit ng diretso.

Biglang tumahimik pagilid ko. Sabi na nga ba eh, takot siya sa parents niya.

"That's what I thought." Sabi ko.

Hindi na nga siya nag-ingay at tumahimik pagilid namin ni amie.

Maya-maya, dumating narin prof namin at nag-simula na kami. Naka dalawang klase kami bago magbreak.

Nung nagbreak kami, I was minding my own business walking around the campus. Hindi ko na trinay na kausapin si amethyst, kasi alam ko naman na hindi niya ako kakausapin. Dahil nga hindi parin niya ko napapatawad. Kasalanan ko rin naman kasi hindi pa ako nagso-sorry.

"Katherine."

Nagulat ako nung nakita ko si amie sa harapan ko at tinawag ako sa second ko.

"Sally?" Nagtatakang tawag ko rin sakaniya.

"Can we talk?" Tanong niya sa'kin.

"Yeah, sure.." Nagtatakang paring sagot ko. "Bakit?" Tanong ko.

"I really want to say sorry for not showing up on your event, even though you invited me and I still got the invitation.." Sabi niya, "May nangyari kasi.."

She is apologizing? Tsaka anong may nangyari?!

"Ako nga dapat-" Na-realized ko ang sinabi niya, "Anong nangyari?!" Tanong ko.

"Ang totoo niyan, pupunta dapat talaga ako.." Sabi niya sa'kin, "Kaso.." Parang hindi niya masabi sa'kin ang dapat niya sabihin. "Kaso.. ina- inatake si dad, sa puso.. alam mo naman na may sakit si dad sa puso bago siya magka-alopecia 'di ba?!" Sabi niya.

My heart dropped, shit.. why do I feel guilty?!

"Shit, hindi ko alam na inatake pala si tito, sorry.." Nag-sorry nako.

"It's not your fault, and it's okay.." Ngumiti siya ng tipid sa'kin.

"Kamusta naman si tito?!" Tanong na nagalala, "Is he okay or should my family help you-" Tanong ko, tonong nagalala. "Ano, amie magsabi ka lang-"

"Don't worry, my mom and I took care of it.." Sabi niya, "And don't worry he's okay.." Sabi niya at ngumiti sa'kin.

I sighed, "Thank god.." Sabi ko.

"I just want to say sorry talaga for not attending your event, nasaktohan lang talaga.." Sabi niya. "By the way, kamusta okay naman? I wasn't there to defend you.." Dagdag pa niya.

"Yeah, about that.. wag mo sasabihin kung kani-kanino 'to ha!" Sabi ko at lumapit sakaniya, "Well I have this feeling, to glen.. and I accidentally confessed to him.. last night.."

"Ano?!" She was in disbelief, "Sabi na nga ba eh, yung mga tingin mo sakaniya iba these days!" Sabi niya, "Kaya naman pala!" Dagdag niya, "O, ano sabi? Na-crushback ka?" Tanong niya sa'kin.

"I don't know.. if nasabi ko na 'to sa'yo pero.. may gusto rin siya sa'kin.."

"Ano?" O.A na reaction niya.

"Pero, hindi ko na crushback.. in fact, he's the one that said he doesn't want us to fall for each other harder.." Sabi ko.

"What?! Ano?!" O.A na naman na reaction niya. "May feelings siya, may feelings ka! And now he doesn't want you to fall for him harder?" Sabi niya at buntong-hininga. "Unbelievable! He's ridiculous!" Sabi niya.

Natawa nalang ako sa reaction niya, "Ewan ko doon, anlabo!" Sabi ko rin, "Pero.. okay na 'yon.. hanggang friends lang, mahirap siyang mahalin! Seloso!" Sabi ko.

Natawa siya sa sinabi ko. "Kasing labo ng mata niya 'no?!" Sabi niya at pinipigilan tumawa, "Aba malamang magseselos 'yon!" Sabi niya.

Nagusap lang yata kami during break at pagkatapos ay bumalik na sa klase.

Nung natapos na nga ang lahat ng klase namin nagpaalam siya sa'kin at umalis na. Halos nasa classroom lang kami buong araw, isang break lang eh! Dati dalawa 'yon ah! Ba't ngayon isa nalang?! Busit?

Habang wala pa akong sundo, gumala muna ako sa campus.

Actually, ngayon ko nga lang nalibot 'tong half ng campus eh.. nung last year at nung first year ko dito wala akong pakialam.. pero siguro.. the nostalgia, hits me right now, last year ko nang makikita ng buo ang DLS, because prolly.. next year hindi na masyado.. kasi busy na..

Nung naglalakad ako may nakita na naman akong hindi ko dapat makita rito sa university na 'to.

It was, Glen and Ayesha.

Ugh, bakit na naman ba sila magkasama?! Ha?! Para inggitin ako? Sige! Ihahatid niya siya pauwi?! Sige nalang! Sila na ba talaga? Sige nalang! Fine! Ayaw niya kong mahulog sakaniya nang tuluyan? Fine, sige I won't! I really won't..

Kinuha ko ang cellphone ko sa tote bag ko at binuksan. At napakunot ang noo ko sa wallpaper.

It was glen! I don't even remember na ginawa ko siyang wallpaper ko!

Bwisit! Love is bullshit.

Nagkunwari ako na hindi ko sila nakita. At nagcellphone sa harap ng balcony kung nasan sila.

"What's her name again? She's looks familiar.. to me, atleast." Narinig kong sabi nung Ayesha na 'yon.

"Klaudine? What are you doing here?" Narinig ko boses ni glen.

Tumingala ako, "Nandyan pala kayo? Sorry ha!" Sabi ko, "May hinihintay kasi ako." Sabi niya.

"Who?!"

"My friend." Sagot ko, "Oh, do you know where royce are?!" Tanong ko.

"Actually, I don't know.. maybe he's at our class," Sabi niya, "Or parking I don't know, may pupuntahan raw siya.."

"Wait, may klase ka pa tapos nandito ka?!" Tanong ko, "Nagca-cutting ka, ay tapos you're on dean's list? That's a violation!"

"Do you really think I can do that, after what happened last night?" Tanong niya sa'kin, "Hell no!" Defend niya sa sarili niya, "They're stripping away, our dreams, dine. If you haven't realized." He said.

"Ba't ba takot na takot ka?!" Tanong ko, "Dahil ba, sinundan mo lang ako dito to be with me-"

Nanlaki ang mata niya, "Who told you that-"

Shit, did I just?!

Na-realized ko, "Wala-" Tumakbo na 'ko.

"Wait-"

"Glen, where are you-"

Nung nakalayo nako, china-chat ko na driver ko na hindi ako magpapasundo. At sasabay nalang kay royce.

Agad kong hinahanap si royce, pumunta ko sa classroom nila pero wala siya ron, kaya lumabas ako ng campus at pumunta sa parking. And luckily naabutan ko siya.

"Royce!" Sigaw ko habang naglalakad.

May kinukuha siya sa loob ng sasakyan niya nung tinawag ko. "Oh?" Sabi niya nung nakita niya akong papalapit sakaniya.

Tumigin ako sa pagilid bago tumakbo sakaniya, "Iligtas mo muna ako please!" Sabi ko nung nakalapit ko sa sakaniya.

"Ha? Anong Iligtas?" Clueless na tanong niya.

"Basta, Iligtas mo 'ko sa bestfriend mo!" Sabi ko sakaniya.

"Ha?!" Clueless parin siya.

"Pasok nga tayo sa kotse, may sasabihin ko sa'yo!" Sabi ko at sumakay ng kotse niya.

"Ano ba?!" Tanong nung pagkapasok niya ng kotse niya.

"Okay, here's the thing alright?! Wag mo 'tong ipagkakalat! Wag mo sasabihin kay aubrey o kay naomi." Sabi ko muna. "I've been feeling this.. spark.. between me and glen.." Mahinang sabi ko.

"Huh? sinong wait-" Na-realized niya, "Si Patrick?!" Nagulat siya. "Tell me, it's Patrick, please," Sabi niya. "If it is Patrick, I won- I've been convincing him to confess to you! Since 2017 ata, yeah 2017." Sabi niya, "Nung sabi niya sa'kin, na nagconfess na siya sa'yo sa may archery club, I was so happy.. but you turned him down daw.." Sabi niya.

"Well uhm, siya nga 'yong tinutukoy ko.." Mahinang sagot ko, "Pero you know.. naalala mo kagabi nung umalis ako tapos hindi na ako bumalik nakita niyo nalang ako with him sa labas? Well umiiyak ako no'n, kasi hindi pumunta si amie sa event kasi may nagawa akong tanga sakaniya last week, and dumating si glen tapos.. Naka amin ako sakaniya.."

Nagulat naman siya, "Ano?!" Tanong niya, "Ano sabi niya, kayo na?!" Tanong pa niya.

"Hindi.." sabi ko.

"Bakit?!" Disappointed na tanong niya

"Siya nagsabi.. ayaw niya kami mahulog ng malala sa isa't isa, like as in yung papasok kami sa relasyon.."

"Ano ba 'yan! Bagal niyo!" Sabi niya, "Shit, torpe nga siya.." mahinang sabi niya, "Glen, ilang pilit pa ba ang gagawin ko sa'yo para-" Tumigin siya sa'kin, "Wait, seryoso ka ba?!"

"Mukha ba 'kong nagbibiro-"

"Glen, ano ba?!" Binuksan niya yung bintana ng side niya.

"Klaudine, who told you that?!" Tanong niya sa'kin.

"Told Klaudine what?!" Tanong ni royce kay glen.

"That I-"

"No one, hindi ba halata? Halatang-halata ko!" Sabi ko, "Nasinundan mo lang ako dito to be close to me!" Dagdag ko pa.

"Wait sino nga nagsabi nyan sa'yo?!" Tumigin ulit si royce sa'kin.

"Wala, halatang-halata ko lang.."

"Did you tell her?!" Tanong ni glen kay royce.

Tumigin si royce kay glen, "Hindi, pramis.. kung sinabi ko 'yon nang hindi ko sinasadya magso-sorry ako sa'yo nang hindi mo alam ang dahilan." Sabi niya. "Teka ano ba kasi ang nasabi mo?!" Napatingin siya sa'kin.

"Na sinundan niya lang ako dito sa DLSU, to be with me!"

"That I just followed her, here so I could protect her from other people.."

Sabay naming sinabing dalawang.

Agad namang tinaas ni royce ang window niya, at nagdrive na.

"Gago ka, klaudine!" Sabi niya nung nagdrive siya. "Paano mo alam 'yon?" Tanong niya sa'kin habang nagda-drive siya.

"So.. it's true?" Tanong ko.

He sighed before speaking, "Yes.. it's true, kung sino naman nagsabi sa'yo no'n, oo totoo 'yon.. he was supposed to be in ADMU, studying engineering.." Sinabi niya na ang totoo, "He followed you here, so that he could watch over you, because doesn't like getting you hurt.. after what happened in ADMU.." sabi niya.

He doesn't like me getting hurt? Kaya niya ako sinundan dito? He gave up his engineering dreams and his dreams to go to London for me? Why? Why did he gave up his London dreams for me? And why did he take the risk to gave up his engineering dreams for me? That's what he always dreamt. Tapos he gave that up.. just for me?

"Bakit-"

"Kasi mahal na mahal ka niya.." Inunahan niya 'ko.

"Bakit ba lahat kayo 'yan ang sinasabi?!" Tanong ko.

"Kasi, totoo 'yon! 'Yon ang totoo.." Sabi niya, "After 6 years dine, ikaw pa din.. ikaw parin ang nilalaman ng puso niya.." Sabi niya, "He couldn't look at melissa the same, he looked at you.." Sabi niya pa.

Shit, now I feel more guilty..

Ako ba?! Ako ba... Ang sumira sa relasyon nila?! Kaya ba nagawa ni mel 'yon kasi gusto niya matinginan the same way glen looked me?

Pero.. hindi rin naman ako na tignan ni edward na parang inlove siya sa'kin, pero I never cheated because I was hoping na magtinginan niya rin ako the same way, glen looked at me..

Tumigin ako kay royce, "Ako ba?! Ako ba ang dahilan kung bakit nasira ang relationship nila?!" Tanong ko, na guguilty.

"Hindi ko alam.." Sagot niya, "Pero.. kinausap ko si mel that night na nahuli siya ni glen na ka-chat si edward.. ang sabi niya sa'kin, glen couldn't look at her the same way glen did with you when you're around.." Sabi niya, "To the point, that she cheated with your boyfriend to get revenge on you.. because she knew that edward didn't love you.." Sabi niya.

Biglang tumulo ang luha sa mga mata ko. He didn't?! He didn't love me? But why? Why? Why did he chose to stay?! He could always break my heart than make me suffer.. para ano? Para ako ang pagawin niya sa mga major's at plates niya, architecture siya! Engineering ako! pero ako ang pinagpa-gawa niya sa mga plates niya! Kaya ba nagstay siya para gawin akong tanga? Or para ba may itusan siya sa mga plates at essays niya ha?! Ano?!

Tumigin ako kay royce habang tumutulo ang luha ko, "He didn't?" Ayon nalang ang nasabi ko.

"Yes.. he admitted to me after you guys broke up," sabi niya, "At alam mo kung ano tinawag niya sa'yo? A bet Bet. He called you a bet." Sabi niya habang nagda-drive, hindi siya tumitingin sa'kin.

"Alam mo?!" Tanong ko. "Ba't.. hindi mo-" My voice cracked because of my tears, "Hindi mo sinabi sa'kin?"

"I'm sorry.. iniisip ko lang ang magiging reaction mo kung sinabi ko sa'yo noon.." Sabi niya, "Alam mo naman na para na kitang kapatid.." ayon ang last na sinabi niya sa'kin.

Hindi na siya nagsalita buong byahe, actually hindi ko alam kung saan niya ko dadalhin.

"Saan ka ba?! Uuwi kana?" Tanong niya kalagitnaan ng byahe.

"Oo.." maikling sagot ko.

Hinatid niya nga ako sa bahay at pagkarating namin doon ay nagpaalam na siya, may lakad pa raw kasi siya. Ako naman, wala tao sa bahay kaya dumiretso na ako sa kwarto ko at nagbihis. And nakita ko nalang sarili ko sa kama, umiiyak.

Hindi ko rin alam kung bakit at anong iniiyak ko. Basta ang naalala ko. I've been crying for hours, nagising nalang ako kasi may tumatawag sa'kin. Ni hindi ko nga na malayan na nakatulog ako...

Tignan ko cellphone ko at nakitang si naomi 'yong tumatawag.

Naomi calling..

I answered her call. "What?" I said, my voice sounded hoarse. "Sorry, kakagising ko lang.." Sabi ko. "Anyways why did you call?" Tanong ko.

[Yeah.. uhm, sabi kasi ni royce sa'kin umiiyak ka raw?] Tanong niya.

Natahimik ako. "Yeah.."

Nagusap kami ng matagal ni naomi. She gave me some advice. Sabi niya, I should travel more, do my hobbies, do archery more because that's my sport. Do drawing more, and go outside for a walk.

[Anyways, sa 29 na 'yong event, check mo twitter.] Sabi niya.

"O?" Sabi ko, "Sige, check ko."

[O, sige bye na rin.. may gagawin pa ko!] Paalam niya.

"O, sige bye!" Sabi ko.

[Do what I advised you, ha?!] Sabi niya.

"Oo na madam, gagalit ka eh!" Sagot ko naman.

[Just do whatever I advised, it's for your own good.] Sabi niya, [Alright, bye!] Paalam niya at pinatay yung call.

Pagkatapos no'n, chi-check ko ang twitter at sa 29 nga daw so 30 wala nang pasok.

From: Trio sa Civil Engineering

Aviiry: [Aviiry sent a photo] Yes, wala ngang pasok sa 30 HAHAJHSHAHA by the way, anong plans niyo habang walang pasok guys?!

Amethyst na gem stone: Ako? Abroad, isasama namin si dad doon muna siya magpapagamot.

Aviiry: Saan?

Amethyst na gem stone: U.S

Aviiry: Ikaw klaudine?!

Katherine: Ako?! Ewan ko baka nasa bahay o travel lang din sa pinas. Or nasa españa.

Amethyst na gem stone: Gagawin mo naman doon sa españa?

Katherine: Libro hunting, gusto dagdagan collection ko. Ala na akong mabasa.

Aviiry: Ang dami-daming binili sa'yo nung debut mo ah, nabasa mo lahat 'yon?!

Katherine: Hindi.

Actually, hindi pa naman nababasa lahat ng 'yon, and ayaw akong basahin ang iba, hindi ko trip.

From: Francesca

Beh, may gawa ngayon?!

To: Francesca

Ala bakit?!

From: Francesca

Punta ka dito, condo liligpitin ko na gamit ko.

To: Francesca

Saan condo niyo?!

From: Francesca

Oo nga, kulit?!

Bigla-bigla ah, bakit? I mean cesca's trying to move on.

Nung hindi na siya nag-reply agad akong nagbihis at bumaba. Pagkarating ko sa baba, nandyan na si ellie.

"O, ate? Saan ka pupunta?!" Tanong niya nung nakita niya akong palabas. "Bihis na bihis ka ata ah.." sabi niya at ang bag niya sa couch.

"Dyan lang sa condo ni Francesca." Sagot ko habang nakatutok sa cellphone.

"Sure ka- wait lang may condo si ate cess?!" Nagtatakang tanong niya.

"Oo nga, aalis na raw siya doon.." sabi ko, "Ewan ko, kung bakit.."

"Ah, ba't ikaw pinapapunta?!" Tanong niya, "Diba dapat lalaki? E'di dapat si kuya royce-"

Napatingin ako sakaniya, "Dami mong tanong, eli! Magliligpit kami ng mga gamit.."

"Ba't ikaw pa? Pwede naman sila ate clari-"

"Vina, dami tanong! Magbihis kana.. alis nako." Sabi ko at binalik ang tingin ko sa phone.

Hindi na pala ako nagpahatid para hindi narin ako hantayin. I commuted so that I can easily be home. And para iwas ako sa traffic pag nasa sasakyan ako.

Before I went to the condo I went to JCO to buy donuts because probably kumikilos na 'yong babaeng 'yon doon. Pagkatapos ko bumili naghanap uli ako nang taxi na pwede sakyan para diretso nako sa condo nila cesca.

Saglit lang din naman ay nakakita din ako nang taxi at nakarating nako doon sa condo nila, alam kung nasan sila kaya pinindot ko yung highest floor kasi sa Penthouse sila ng condo nakatira.

To: Francesca

Nandito nako.

Agad naman may nagbukas at nakita ko si royce.

Nagulat siya nung nakita ako, "O-" Na-realized niya, "Ah.. kay ano right?!" Tanong niya.

I nodded, "Yup.." maikling sabi ko.

Pinapasok niya naman ako, "So, aalis na talaga kayo rito?" Tanong ko sakaniya at nilapag ang dala kong donut sa lamesa.

He nodded, "Yes.." sagot niya, "Choice namin dalawa 'yon.." dagdag niya.

I nodded, understanding. "Ah.. so, kanino 'to mapupunta?" I asked, "Don't get me wrong."

"Babalik sa mayari ng condo.." sagot niya.

"Ang mahal nito, penthouse. Ang daming magkaka-interes dito." I looked around. "Mag kano ulit 'to?!" Tanong ko.

"I don't know, 990k to 1M? I don't really know, pinatira nalang kami rito." Tumawa siya. "Gusto mo, ikaw tumira? Offer ko sa'yo pwede naman.." sabi niya

"Mahal ah.." sabi ko, "Wag na, hindi nalang wala akong kasama.. pag tumira kayo rito with me ng group pwede.."

"Wag na, magsarili nalang tayo.." sagot niya.

Natawa ako. "By the way, kain ka donut! Bili ko 'yan."

"Weh? Baka mamaya ninakaw mo lang 'yan eh!"

"Ako magnanakaw?" Tanong ko sakaniya, "Do I look like a thief to you?!" Tanong ko pa, "Hello, I'm rich!" Sabi ko at binuksan ang donut.

"Nandyan ka na pala," narinig ko ang boses ni cesca.

Tumigin ako sa directsyon kung saan ko narinig ang boses niya at nakita ko siya sa hagdan pababa.

"O, kain ka muna rito donut ng JCO." Sabi ko at kumuha ng donut.

"Niyayabagan talaga ako nito!" Sabi ni royce at kumuha na rin ng donut.

"Talaga!" Sagot ko kay royce.

"Binili mo 'to? Thank you ah," cesca smiled at me.

"Ninakaw niya 'yan," pabulong na biro ni royce.

Binatukan ako si royce, "Binili ko 'yan!" Sabi ko.

"Ninakaw mo 'yan eh."

Pagkatapos namin kumain doon, umakyat na kami at sinimulan na agad namin ang pagliligpit ng gamit.

"Wala ba talagang naramdaman?!" Curious na tanong ko.

"Kanino?!" Tumigin siya sa'kin.

"Kay.."

"Ha?!" Nagtaka nung na-realized niya kung sinong tinutukoy ko. "Wala.." sagot niya sa tanong ko. "We're okay.. were in good terms, really.." sabi niya. "We didn't want this, our parents forced us to." Dagdag niya. "Ikaw ba?" Sabi niya. "Seryoso ba 'yang nararamdaman mo kay glen?" Binalik niya ang tanong sakin.

I looked down at tumigin nalang ako sa nililigpit kong gamit. "Uhm.." hindi ako makasagot. "You.. you know, kasi.. ganito alam kong may gusto siya sa'kin.. pero hindi ko alam kung anong nararamdaman ko.. it's just.. seems... I don't know, fake? Alam mo naman yung trauma ko 'di ba? I promise to myself that I won't fall in love again after that.. because, baka masaktan niya ulit ako, physically.." sabi ko.

"Trust me, I know glen he's my friend since 4th grade? In LPU." Sabi niya, "He's friendly, he's smart.. he's adorable, he's everything.." sabi niya, "One thing about glen is that.. grabe siya magmahal.." dagdag niya. "Okay? When I say grabe magmahal what I meant is he will do anything for you.. and kung nagaalala ka na masaktan ka ulit, just like your past.. well no. Because sabi niya sa'kin, he wouldn't hurt a woman, just to get wants because he could get it.. he could always get it.. but hurt a woman.. he's too soft for that." Sabi ni cesca, "Ni si mel nga eh, kahit toxic ang relationship nila no'n, he couldn't hurt mel.."

Ganoon ba talaga siya magmahal?! Natatakot parin ako.. what if he changed after?

"Nagkagusto ka ba sakaniya?" Ayon ang tanong na lumabas sa bibig ko.

"Ha? Hindi.." sabi niya, "Ba't ko magugustuhan 'yon?"

"Kasi pogi siya?" Sabi ko

"Still, kahit pogi siya no'n, wala naman akong naramdaman." Sagot niya, "Wait, bakit puro si glen pinaguusapan natin ha?!" Tinaas niya niya ang isang kilay niya.

"Ha? Let's not.."

"Ikaw 'yon eh! Sinagot tanong mo!" Sabi niya.

Maya-maya, nakaramdam ako na kailangan ko mag-cr kaya tumayo ako at binuksan ko ang pinto.

And I saw glen, what the heck! Sinundan ba niya ako rito?! Anong ginagawa niya rito?!

"Ba't ka nandito?!" Tanong ko.

"Shouldn't I be the one who's asking that?" Sabi niya.

Nagulat si cesca, "Glen?!" Tanong niya.

"Why is this woman here?" Tinuro niya 'ko.

"But why are you here?" Binalik ko sakaniya ang tanong niya.

"Royce invited me here."

"Princess invited me here!"

"What?!" Tanong niya at tumigin kay cesca.

Narinig kong tumawa si cesca, "Oo, sorry na! Hindi ko naman alam pupunta ka!" Sabi ni cesca.

Tinignan niya ako nang sama at pumasok, "I have to tell you something, cess." Sabi niya pagkapasok niya, completely ignoring me.

Wow, thank you! Ang lakas mo hindi pansinin ako, pagkatapos mong magsabi ng hindi totoo sakin!

Bahala ka diyan, sana huwag na tayong magkita ulit kahit kailan!

Pumunta ako sa baba at nakita ko si royce umiinom ng beer.

"Aga maginom ah!" Maikling sabi ko nung pupunta ako sa cr.

"Tara? Wala akong kasama eh!" Aya niya.

"Ayoko, tangina, malalasing ako hindi ako makakauwi!" Sabi ko at pumunta na cr.

Pagkatapos ko mag-cr, lalabas na sana ako kaso may narinig I heard glen and royce talking. Bumitaw muna ako sa doorknob at nakinig.

Actually, wala akong naririnig, muffled kasi, pero narinig ko na nagsabi si glen ng 'mahal'

Ha? Sino?

"I know that.. you loved cesca." Ayon lang ang narinig ko.

Hindi ko alam kung kaninong boses 'yon, but I'm pretty sure it's glen's. Si royce yung kausap niya 'di ba?! Ibig sabihin minahal ni royce si cesca?

Maya-maya, lumabas nako ng cr.

"O, bakit.. gulat na gulat kayo?!" Tanong ko.

"Wala.. may narinig kaba?!" Tanong ni royce.

"Huh? anong narinig?" I acted clueless. "Wala.. bakit may dapat ba 'ko marinig?" Tanong ko.

"Wala.." Tanggi ni royce.

"Wala? O, edi wala akong narinig ba't naman ako may maririnig kung wala naman akong dapat marinig?" Sabi ko. "Ikaw royce ha.. may sikreto kanang hindi sinasabi ha!" Sabi ko at umakyat na ng hagdan.

Iniisip ko parin kung tama nga 'yong narinig ko. Mahal ni royce si cesca? Ha? E, mapaglaro 'yon si royce sa mga babae eh!

Pero kung seryoso siya.. he just lost the chance to admit it. Kaya ba hanggang ngayon wala parin siya iba? Alaka ko talaga, hindi na titino si royce... Or did I just lose the hope?!

Bumalik nako sa room ni cesca.

"Ginagawa mo?!" Tanong ko kay cesca pagkapasok ko ng kwarto niya.

"Nagta-tape na, ayos na 'to pwede na ako umalis maya-maya." Sabi niya.

Ngumiti siya ng tipid sa'kin Tinulungan ko lang siya ayusin ang mga gamit niya at para maka-alis na siya.

"Okay, so I guess.. this is it? Okay na 'no?! Tanong ko nung tumayo ako.

"Yeah.." Sagot niya, "This is it.. ready nako, umalis sa.. condo na 'to.." Naka-ngiting sabi niya.

Halata ko ang naiiyak na mata niya.

"Sure ka?" Tanong ko.

"Ha?" Tanong niya, "Oo.." Sagot niya. "Bakit naman, hindi?" Tumigin siya sa'kin halatang naiiyak.

Hindi nako nagsalita at niyakap nalang siya. "It's okay.." sabi ko, "You'll be okay.."

Pagkatapos namin magdrama roon, tinulungan ko na siya magbaba ng gamit. She even called glen to help us.

"Is this all?" Tanong ni glen kay cesca nung nasa parking na kami.

"Yep.. I think it is.." sagot ni cesca, "Thank you, glen."

"It's nothing.." sabi ni glen, "Just be safe.."

"Yes, thank you ulit.." sabi niya at sumakay na ng kotse. "Girl, ingat ka ha?! Commute ka lang ba?" Tanong niya sa'kin.

"Oo." Maikling sagot ko.

"Sige, ingat kayo alis nako." Sabi niya, "Bye!" Sabi niya bago niya isarado yung car door.

I waved when the van drove off.

"You're going to commute home?" Rinig kong tanong ni glen.

"Oo? Ano naman sa'yo?" Tanong ko.

"Uhm, can I talk somewhere?" Sabi niya.

I agreed, Ano naman? Ieexplain niya ba sa'kin, kung bakit ay gawang itapon yung dreams niya sa ibang bansa for me?

Pumunta kami sa kotse niya at doon nagusap.

"About what happened earlier.." Naguguilty na sagot niya.

"What about earlier?!" Tanong ko, "You lied glen, that's it."

"No.. damn it, yes I lied okay?" Sinabi niya na ang totoo. "But that's because I know you would avoid me if I tell you the truth that I have dreams in London, and I sacrificed that dream for you..."

"But why?" Tanong ko, "You can get in to Oxford University, and never comeback just like you wanted." Sabi ko.

"Pero wala ka doon." Maikling sagot niya, "I can't get any news from royce that you got hurt again." Maikling sabi niya.

"I'm not gonna get hurt, I won't get a boyfriend in here while I'm in college, no." Sabi ko, "And you could live just like you wanted, and never comeback again."

"Sa tingin mo ba natatahimik ko doon, knowing na nandito ka, and could possibly get hurt again?" Tumigin siya sa'kin, "Syempre, no!" Sabi niya.

"But royce isn't going anywhere.." sabi ko.

"Do you think royce will stay?! Not at all times, who's gonna look after you when royce are gone? Me, I will."

Tumigin ako sakaniya, "I can look at myself.."

"Liar, you wouldn't be able to look at yourself, if you are blinded by love." Sabi niya at tumigin sa daan.

"That's bullshit, I'm not gonna fell in love with anybody." Maikling sagot ko.

"That's bullshit until you realized it." Sabi niya pa.

Nag-blanko utak ko, that scared me, love scares me. Because what if the man I love will end up hurting me again? What if hindi siya for me?!

Halata sa mata ko na paiyak na naman ako.

"Come on, ihahatid na kita sainyo." He started the car's engine.

"Wag na, magco-commute nalang ako." Sabi ko.

"No." Maikling sagot niya at nag-drive.

"Tangina, ibaba mo 'ko dito! Isa! Hoy! Glen!"

"No!"

Bandang huli, wala rin akong nagawa at hinatid niya ako sa bahay, bwisit talaga! Sinamahan pa niya ako sa loob.

"Kuya glen?!" Nagtaka si eli nung nakita niya kami. "At ate?"

Napatingin ako kay eli, "Eli, I'm back.." Awkward na sabi ko.

"With.. hmm?" Slightly niyang tinuro si glen.

"And aalis na 'tong lalaking 'to..." Pinilit kong itulak si glen palabas. "Bye glen, oo, bye!" Sabi ko.

"Aray, you're hurting me, stop it!" Sabi niya, naguilty naman ako kaya tinigilan ko siya.

"Alaka ko ba kay ate cess ka lang?! Bakit parang.."

"Ano?!" Napatingin ako kay ellie.

"May kasama kana paguwi mo.." tinaas niya ako ng kilay, "Ano 'to-"

"Eli!"

"Hinatid kasi! Ate naman! Ano bang iniisip mo?"

"Right, yeah she did go at cesca's, I went there too." Tumigin si glen sa'kin, "I helped them.."

"Ah.. ba't parang iba ang pinuntahan niyo-"

"Vina!" Sabi ko.

"What?" Tanong niya, "Nasan ba si ate cesca, diba nasa bahay nila, nakita ko sa story niya minutes ago!" Sabi niya. "Try niyo lang ideny, magaasume na nagdate kayo!"

"Hindi tapos na kasi kanina kaya nakauwi si cess.." sabi ko at tumigin kay glen.

"Right, yeah.."

Maya-maya umuwi na rin si glen at ako naman, umakyat na. May ginagawa ako nang may kumatok.

"Pasok," maikling sabi ko.

Nakita ko pumasok si eli, "Dito muna ako ah, ang kalat kasi ng kwarto ko.." sabi niya at nilinis ang vanity ko.

"Ge lang," sagot ko.

We were minding our business, nang biglang tanungin niya ko kung sino raw ba yung nagugustuhan ko.

"Sino ba yung nagugustuhan mo?" Biglang tanong niya. "Or kung ayaw mong sagutin, okay lang naman." Dagdag niya pa.

"Ah.. wala, school mate ko 'yon." Sagot ko, "Hindi niya nga ako gusto.."

"Pero I wonder why bakit?" Tanong niya, "Sunugitan mo 'no?" Sabi niya.

"Huh?" Nagtaka ko kung saan 'yon nanggaling. "Hindi niya lang ako gusto, eli.. 'yun lang 'yon.." mahinang sagot ko.

"Lumayo ka pa talaga eh, nandyan na nga si kuya glen for you.." sabi niya.

Eh paano kung siya nga 'yon?

"May jowa na nga 'di ba?!" Sabi ko, "Ipipilit mo pa?!"

"Bakit hindi? Why not!"

"Eli, may jowa siya. Wag mo na ipilit ang gusto mo ha?" Sabi ko. "At probably wala naman talaga feelings para sa'kin!" Dagdag ko pa, "Wala na 'yon, wala na.." nag-type ulit ako sa laptop ko, may ginagawa kasi akong essay.

"What if, meron pa?" Sabi niya. "What if.. hindi naman nawala?!"

"Still, meron siyang girlfriend." Sabi ko at tinuloy ang pagta-type.

Honestly, wala akong pakialam kung wala o meron, basta ako, wala na akong pakialam. Nung weekends wala naman akong masyadong ginawa.

Nagstudy lang ako, at pumunta sa archery, tapos activities, I don't know, drawing? Or nakatunganga lang ako, kulong sa kwarto, nood ng movies. Honestly, I haven't done those activities in my college days siguro nung huli ko 'yon nagawa nung SHS pa ako.

Nung nag-monday masyadong busy rin, nasa classroom buong araw, tapos nagout doon na kami nagkasama nina Avery, nagaya kasi ako tapos sinama narin namin si jeremy.

Nagpunta lang kami sa isang restaurant malapit sa amin. It was a nice place honestly.

"So kamusta weekend niyo?!" Tanong agad ni avery.

"Honestly, good pagwala ka." Sagot ni amethyst habang tumitingin sa menu.

"Aba, ina nito ah, hoy amethyst babae," sabi ni avery. "Masaya din weekends ko kapag wala ka!"

Umirap si amie, "Pangit mo," sabi niya.

"Honestly, busy.. I'm sure lahat naman diba?" Sabi ni jeremy.

"Buti pa 'tong si jeremiah! matino kausap!" Sabi ni avery, "May isang tahimik ah! Hindi ako sanay na hindi maingay 'to.." Sabi niya.

I knew he was talking about me, so glared at him.

"Ouch!" Sa sobrang OA niya nagawa niyang magkunwari patay ng saglit. "Nakakamatay yung glare mo ah!" Sabi niya.

"Mas masakit kung papatayin kita dahil sa pagiging OA mo." Sabi ko habang tumitingin sa menu.

"Shockings, killer! Saya 'yang pagiging killer mo, dine?" Tanong niya sa'kin.

"Oo, gusto mo ikaw first victim ko?" Naka-ngiting tanong ko. Hindi siya sumagot kaya tumigin ako ulit sa menu.

Tumawa nalang si amie, to lighten the atmosphere.

Nang tapos na kami magorder, hinintay lang naman yung pagkain namin at nung dumating kumain na agad kami.

"Anyways, klaudine.. jokes aside.. kamusta kayo ni glen?" Biglang tanong ni avery.

Tumigin si amie kay jeremy, to check kung okay lang siya.

Nang tinatanog niya 'yon, muntik kong mabulunan sa pagkain ko. "Ha?" Sabi ko at nginuya ang pagkain ko. "We're fine, we're okay really.." sabi ko. "Really, really fine.."

"Okay nga sila.. martin. Ano ba?!" Sabat naman ni amie.

"Wag mo nga akong tawaging martin! Nakakatanda!" Sabi ni avery kay amie.

"Oh bakit kasama sa pangalan mo 'yon ah! Avery Martin McIvory." Umirap si amie.

In conclusion, ang nangyari lang habang kumakain kami is nagkukulitan sila avery at amie. Parang nagmukha tuloy kaming babysitter ni miah doon dahil sakanila.

"Bye na," sabi sa'kin ni amie, "Sure ka rito ka maghahantay ng sundo?!"

"Oo nga, ingat ka ha!" Sabi ko sakaniya.

"Ikaw ang magiingat, o sige bye!" Lumakad siya sa ibang directsyon.

Ang totoo niyan, hindi naman talaga nagpasundo. Pupunta ako ng bookstore, ang boring sa bahay wala akong mabasa.

Ang una, tignan ko ang bookstore na malapit dito, bukas naman kaya doon nalang ako naghanap ng babasahin ko.

Nung nagtitigin ako, may nakita akong iniiwasan ko makita.

"Ikaw na naman?!" Tanong ko nung nakita ko si glen.

"You, again?!" Tanong niya pabalik, "Are you following me?" Paga-assume niya.

"Ako susundan ka? What for?!" Tanong ko.

"Oh, you didn't? But why are in the same section as me?"

"Hindi kita susundan okay?! Assuming mo! Libro ang pinunta ko rito, hindi ikaw!"

"Mas lalong ako, I did go here for books not for us to crossed our paths." Sabi niya, "And not you stalking me." Dagdag niya pa.

Me? Stalker? Saan niya nakuha 'yon? Lakas magbintang ah!

I should've been to españa, that was my first option anyways! Ba't ba kasi nandito 'to?

"What are you here anyways?" Tanong ko.

"I bought a science book for our class," sagot niya, "Why do you care anyways? Bawal ba dito?!"

Umirap ako at naglakad pupunta ibang directsyon.

Nang tapos na ako mamili, pumunta na ako sa counter at binarayan na yung mga libro ko.

Binigay ko ang cash ko at umalis na.

Kakalabas ko lang nang nakita ko ang kotse ni glen may sakay. Sino 'yon? Huh?

Tinignan ko nang maigi at para kilala ko kung sino.

Si Ayesha 'yon.

Ah.. kaya! Hula ko may sila talaga. Ah, basta wala akong pakialam. Naghintay nalang ako nang taxi at maya-maya, may dumating na kaya sumakay na ako ron, nag-chat si dad sa'kin na dumiretso na raw ako sa bahay niya, sa Fairview. Yung tinitirahan namin nila eli.

Kaya doon na ako nagpa-diresto. Since malapit lang din naman.

At nung dumating ako nakita ko naguusap sila mom at sa labas.

"She isn't gonna like this, I swear."

"I know, pero what can I do. Kinuha na siya ng dad niyo!"

"Kinuha? Sino?!" Tanong ko.

"Ate.."

"Anak, hi! Uhm-"

"Sinong kinuha ni dad?! Bagong partnership? I'd like to meet him! Nandyan ba siya?" Sabi ko at naglakad papasok

"Ate! Wait lang eto naman si ate, o! Hindi mo pa nga ako kinakausap!" Eli kept distracting me.

"Eli, ano ba-" Sabi ko sakaniya, "Sino ba kasi-" tumigin ako sa hagdan.

"Hi, klaudine.."

The terror in my face started to come when I realized who it was. It was Edward. Nang nakita ko siya, I just stared at him, reminiscing kung ano 'yong ginawa niya sa'kin noon.

"Tangina mo naman, edi sana pala doon ka lang sa royce na 'yon!" Sabi niya, I still remember that.

Binasag niya ang baso sa sahig, "Hindi kita mahal, okay?" Sinabi niya 'yon pero I chose to ignore that because I loved him.

"Kasalanan mo 'to, tangina diyan kana nga!" Sabi niya.

Pau-ulit ulit, nagpa-play sa utak ko 'yong mga ginawa niya sa'kin noon, tapos ngayon nandito siya? Sa bahay ng dad ko?! Ano he wants me back?! After all the trauma caused me?

Hindi na.. hindi na.. ulit, I ran outside again.

"Klaudine! What are you going? You haven't met our-"

"Well, Raymond you messed up because that boy was our daughter's ex!" Rinig kong sabi ni mom bagong ko tumakbo.

I cried outside, bagong ko naisipang tawagan si naomi.

"Jane?" Tanong ko sakaniya nung sinagot niya ang tawag.

Sinabi ko lang sakaniya ang nangyari at sabi niya siya mismong ang mag susundo.

[Okay, stay where you're at, okay? I'll pick you up.]

"Okay, thank you. I just need to forget.." sabi ko, umiiyak pa rin.

[No worries, we need you happy.] Sabi niya at pinatay ang tawag.

Maya-maya ay dumating narin siya, dala ang kotse niya.

"Klaudine, get in." Nakita ko siya nung binaba niya at bintana ng kotse niya.

Nagda-dali nga ako pumunta at sumakay sa kotse niya at agad din siyang nag-drive. At agad rin kaming nakarating sa bahay nila at pumunta sa kwarto niya.

"Pinapunta ako sila," sabi niya sa'kin,

Pinapunta niya ang groupo para raw hindi lang siya ang nakikinig sa'kin.

"Anong nangyari diyan?!" Tanong ni hanzel, bakit siya narito diba dapat binabantay niya si aubrey?

"Bakit ka nandito 'di ba nasa ospital ka?!" Sabi ko paos ang boses, halatang umiyak.

"Nandoon si tito." Maikling sagot niya. "Nangyari sa'yo?!"

"'Di ba, obvious?" Tumawa na ako.

"Tumatawa na siya, si klaudine na nga 'to!" Sabi niya, "Seriously, ano ba nangyari?!"

Tumigin si naomi sa'kin. "Dine? Let me." Sabi niya, "It's because of edward."

"Bakit anong ginawa niya sa'yo?!"

Sinabi na namin kay hanzel ang nangyari at maya-maya, nagsidatigan na sina yumi.

"Anong nangyari?" Tanong ni yumi, "Bakit parang umiyak 'to?"

"Anong nangyari? Ha? Sinong nagpaiyak sa'yo?" Tumabi sa'kin si cesca at niyakap ang baywang ko.

"Anong nangyari?" Nakita ko si royce, "Pucha, ba't ka umiiyak?!" Tanong niya sa'kin.

"What happened?" Sunod ko naman kita si glen. "Why are you crying? Did something happen?"

Nakita ko si xy at daryll kakapasok lang.

"Putangina, nangyari sa'yo?!" Tanong sa'kin ni darys.

"What happened?"

Huling dumating ay si clari, she was very concerned.

"What happened to klaudine?!"

"It's because of edward.." sagot ni naomi sa lahat ng tanong.

"Ano?!" React nilang lahat.

"What?" Nagtaka si glen, "What the fuck, did he do?" Tanong niya.

"Well.." I finally spoke, "Si dad kasi.. he got the Alvarez's in our company."

"What, paano?" Tanong ni royce, "Eh, alam ni tito diba?" Tanong pa niya.

"Hindi, actually.." Sabi ko, "Nung ipapakilala ko sana siya, sabi niya wag nalang.."

"Ha? Gago pala siya eh!" Sabi ni yumi,

"Oo nga, gago 'yon! At pumayag ka naman?!" Tanong ni daryll.

"Oo, kasi... Sisigawan niya ako kapag sa condo na kami." Sabi ko.

"He's an asshole, klaudine.. you should have left him the first time.." sambit naman ni xy.

"Hindi ganoon kadaling iwanan siya..mahal ko siya nung time na 'yon.."

"Wala magagawa yung love mo if toxic na, dine.." sabi ni hanz.

"Who are you to jugde are you in the same situation as her? No." Tumigin si glen kay hanz.

"Sinasabi lang.." depensa naman ni hanz sa sarili niya.

"Wag na kayong magayaw dahil diyan.. wala rin naman nang sense.. nagpakatanga ko." Sabat ko.

"Tama na, let's be here for dine.." sabi ni naomi at tumayo mula sa pagkakaupo sa kama niya, "Let's eat, I'll order pizza." Sabi niya.

At ginawa nga nila at lahat para mapasaya ako. We played cards, yung kukuha ka tapos rereplyan nang isa, yung parang text message. At nung dumating yung pizza kumain kami. At syempre si hanz, nag-capture ng moment sakto raw kakagaling lang niya ang school tapos hindi pa siya nakakauwi tumawag na si naomi.

"Si dine, kakagaling lang sa iyak!" Pinakita niya ako sa camera niya.

"Ang gago mo, joshua! Ayon talaga sasabihin mo?!" Sabi ni cesca nakayakap parin sa baywang ko.

"Ikaw nga, hindi maalis yung braso sa bewang ni klaudine eh!" Sabi ni joshua at pinakita naman si cesca. "Jowa mo 'yan ha?!"

"Paano kung oo? Girlfriend ko 'to! Ano? Papalag?!" Umirap si cesca sa camera, "Umalis ka nga rito, nyeta ka!" Tinakpan ni cesca ang camera, "Umalis kana nga!" Sabi niya.

Hanzel was shocked, "Klaudine, totoo ba?!" Pabirong tanong niya,

"Oo. Saya na? Girlfriends kami." Birong tanong ko.

"Oh my-" sabi niya at tumigin kay glen at royce.

"Dude, stop looking at me!"

"Oo nga, masyado ba akong pogi?" Tanong ni royce.

"Sir, walang pogi sa'yo!" Tinapat ni hanzel ang camera niya kay royce.

"Thank you po, wala pong natira para sa'yo, naubos na sa'kin."

"'Po' ampotek, mas matanda ka sa'kin!"

"Cess, turn mo na." Sabi ni clari, "What would you do if I came to your house and said 'die' to you?" Nilapag ni clari kay card na hawak niya.

"Ano 'yan?!"

Pinakita niya sakaniya nakalagay sa card niya bago iyon ilapag, "Who are you?" Nilapag na ni cesca ang card niya.

We pretty much, enjoyed the stay in Naomi's house, sayang hindi nakapunta si rove nasa Bataan kasi siya, with his other friends.

At nung naisipang ko nang umuwi, nagsabi ko sakanila.

"Guys, uuwi nako.." tinangal ko ang braso ni cesca sa baywang ko at tumayo.

"Sige, sinong maghahatid kay klaudine? Wala? Sige ako nalang ulit." Sabi ni naomi at tumayo.

"I will, dito ka lang baka kung sa-saan nila pagkakalat yung cards mo, you know they're kids.." sabi ni glen at tumayo. "Let's go." Naglakad siya papunta sa'kin at binuksan ang pinto.

"Bakit ikaw?!" Sabi ko nung nakalabas na kami ng pintuan.

"Why not? I volunteered, you didn't ask for me." Sabi niya. "And being my stalker, thanks.. I guess, I'm really famous." Sabi niya.

"Hoy, hindi ah!" Sabi ko.

"I know."

Nung nakababa na kami, nakita namin si Mr. Smith. Ang dad ni naomi. Pero hindi na namin siya pinansin. At lumabas nalang ng diretso hindi rin naman kasi niya kami napansin.

Kaya dumiretso na lang kami sa labas, nang makalabas kami agad kami pumunta sa kotse niya at agad rin naman siyang nag-drive.

"I'll call eli." Sabi niya.

Tinawagan niya nga si eli at tinatanog kung nasan siya.

"Hi, eli.. where are you?!" Tanong niya kay eli sa call nung sinagot ni eli yung tawag.

[Hi, kuya! I'm at dad's with mom.] Sagot ni eli sa tanong ni eli. [Oh, kuya.. do you know where ate is?] Tanong ni eli kung nasaan ako.

"Yeah.." sagot ni glen, "She's with me.." tumigin siya sa'kin. "We're on the way there right now.."

[Okay, thanks kuya!] Sabi ni eli, [Pero nandito pa yung edward..] sabi niya.

Kinabahan naman ako ron. My heart was pounding. Shit! Out of all people siya pa?

Tumigin si glen sa'kin, "Eli, we need to go."

[Ha? Bakit? May nangyari ba kay ate?!] Tanong niya.

"Nothing happened.. let's just see each other there, okay?" Sabi ni glen.

[Oh, yeah! See you here!] Sabi niya, [Bye!]

"Bye." Paalam ni glen at pinatay ang tawag niya.

Nakarating kami sa bahay, nagkakagulo na roon.

"You can't force our daughter to marry that boy, he gave her trauma!" Narinig namin sinabi ni mom pagkapasok namin ni glen.

"What?!" Nagtaka ako.

"Ate?!"

"Klaudine's getting married?!" Tanong ni glen. "With that boy?!" Dagdag niya pa.

"Oh, klaudine! You're back!" Sabi ni dad na parang casual lang lahat. "Meet, your fiance."

"What?!" My heart dropped, "Why-"

"What? why?!" Tanong niya. "You're getting married, just like you wanted, right?"

I don't know, kung anong nararamdaman ko, I just feel angry, exhausting and tired of all of this bullshit.

And now he's arranging my marriage with the one who gave me trauma?

"Dad-"

"What? Be sweet, we're in front of your fiance."

"Dad, you know sometimes, it's tiring to be your kid, because what the fuck, first of all, mom cleared that he's already my ex and pinipilit mo pa? Second, I won't be marrying the man that I don't love, even if may past kami, I don't love him anymore, I don't care about him. And you cannot forced me to marry someone. Even if you disowned me. I don't care, mas maganda nga 'yon eh, I have my freedom. To marry anyone except him." Sabi ko at umakyat sa kwarto ko.

Nilock ko ang pinto ng kwarto ko ay umupo sa kama ko, and started crying again.

Ewan ko kung bakit ako umiiyak. But I'm proud of myself, kasi nasabi ko ang mga hindi ko masabi dati.

"Dine?" May kumatok sa pinto ko, "It's glen.." sabi niya.

"Glen?" Tanong ko.

Tumayo ako sa kama ko at binuksan ang pinto ko.

"Are you okay?!" Tanong niya at pumasok siya, "Why are you crying?!" Tanong niya pa.

"Wala.." sabi ko, "Now he's gonna arranged my marriage, with my ex." Sabi ko habang tumutulo ang luha ko.

"So you're like cesca now?" Tumawa siya, "But worse." Sabi niya.

Natawa ako, "Yeah right? I'm like my bestfriend."

"Correction, Girlfriend."

"Hoy, wala kami no'n, sinakyan ko lang ang trip niya." Nilinaw ko.

"I know," sabi niya, "I know, you aren't into girls,"

"Yeah, I dated a guy for 2 years, and I just found out and realized that he doesn't love me.. totoo ang sabihin niya noon.."

"Anong sinabi niya?!" Curious na tanong niya.

"That he doesn't love me.. totoo pala 'yon.." tinawa ko nalang 'yong sakit.

Maya-maya, may kumatok sa pinto ko.

"Ako na.." sabi ni glen at tumayo.

Nang buksan ni glen ang pinto nakita niya si edward. "What?" Tanong ni glen.

"Why are you with my fiance?!" Narinig ko ang boses ni edward.

"Wala pang singsing, hindi pa official." Sabi ni glen.

"Why are you with her, huh?" Tanong ni edward. "Are you like royce now? Trying to steal her away from me?"

Tumayo ako at naglakad pupunta sa pintuan ko. "Ano ba? Walang nang tayo 'di ba? Matagal na. Tsaka kahit may singsing pa 'yan hindi kita babalikan." Sabi ko. "Ano ba 'yon?" Tanong ko.

"Dad's calling you." Sabi niya, he had the audacity to call my dad his did?! "I'm sorry, father-in-law, my mistake." Sabi pa niya, feeling siya ah!

"Ano raw?!" Tanong ko.

"He need to talk to you." Sabi niya.

"What for?! I'm being forced to you, that's it.." sabi ko. "I don't want to talk to anybody, expects my friends.."

"Baba ka o.."

"O ano?!" Sabi ko, "Sasabihan mo 'kong worthless? Not worth the risk?!" Tanong ko.

"Klaudine!" Sabi ni edward, "Don't you make me mad..." Sabi niya na parang tinatakot ako.

"Try to hurt her in front me.." Sabi ni glen, "I don't know where you'll end up.." tinignan niya sa nang sama si edward.

"Why? Are you guys dating? Glen's defending you like you're special.." tanong ni edward.

"And what if we are, huh?!" Sabi ni glen, "What are you gonna do? stop us?! You're not to do that." He said. "Does mel know this?!" Tanong niya, "Oh, right hindi!? You're a cheater after all, sayang mo si klaudine for my girlfriend.."

"She didn't love you.." Sabi ni edward.

"Oh shocking, I wasn't aware.." sabi niya, "Of course, she didn't love me anymore, because you blackmailed her, you tricked her into loving you instead of me." Umirap siya, "You're an ass." Sabi ni glen at sinarado ang pintuan.

"We did that?!" Tanong ko, "We actually did that?" Tanong ko pa ulit.

"We did," ngumiti siya sa'kin.

"Klaudine, when I get you.." narinig kong sabi ni edward.

This is the first time, that I was brave facing that guy.

One hour later, sabi ni glen uuwi na raw siya at hindi na siya pupunta kina naomi kasi nag-chat si naomi sakaniya na nagsi-uwian na sina clari doon.

"Bye, I'll talk to you at the event bukas." Sabi niya sa'kin.

"Sige, bye.."

Ngumiti siya sa'kin bago niya isarado yung pintuan ng kwarto ko.

Tumayo naman ako sa pagkakaupo sa kama ko at lumabas ng kwarto.

Bumaba ako para kumuha ng tubig. At habang nagsasalin ako nang tubig sa baso ko bigla nagsalita si dad.

"Klaudine.. you'll get the ring bukas siguro, I'll take care of everything just marry him.." sabi ni dad.

Humigpit ang hawak ko sa pitchel habang nagsasalin. "I won't marry him.." Tumigin ako kay dad, "Disowned me, I don't care. I'll be a reyes, for the rest of my life. But I won't marry the man who gave me trauma." Nilapag ko ang pitchel sa counter at umakyat dala-dala ang baso may tubig.

Nilock ko ulit ang pinto ko at umupo sa desk ko. At nag-drawing ko.

Nang nasa kalagitnaan ako nang pagda-drawing ko. May nag-chat sa'kin kay tignan ko naman.

Pinsan ko lang pala 'yon. Nagaaya pumunta ng... London? Ano gagawin namin sa london?

To: Emi

Punyeta ka, Emily Reyes what are we going to do at your hometown?

From: Emi

Don't you want to visit our lola?

To: Emi

Yes, but if it's tomorrow, I'm not gonna come because we have a school event.

From: Emi

Don't worry its in 31

Sasama ba 'ko ko dito? Pero hindi ko na nabibisita ang lola ko! Baka magtampo 'yon sa'kin.

To: Emi

I'll think about it.

Nung natapos ko yung mean girls. Iniisip ko rin ang aya sa'kin sa London ng pinsan ko. Shit! Samahan ko ba? Ngayon lang nagaya 'to..

Papamahal pa ako doon, eh ang mahal ng london! Tsaka, maguguilty lang ako pag maganda ang london kaya gustong-gusto ni glen doon kasi maganda?

Hays, bahala na..

I'm guilty, okay I'll admit.. he sacrificed that dream for me.

Nang nag-gabi bumaba na ako para umuwi at mom's.

"Bye, dear.." sabi ni dad.

"Bye," maikling sabi ko na walang emosyon sa mukha at lumabas na dinala ko rin ang pinamili ko sa bookstore.

My head was empty, I couldn't think of anything. I was drained. From anything. Anything in my mind just disappeared, it was blocked. I could only think that if I was gonna to marry that man I could not leave him.. without divorcing him.

But I won't marry that man.. I won't. He's not the one I love, anymore.. it's glen..

Nang pumasok ako nang kotse kinausap agad ako ni mom at ni eli.

"Ate? Okay ka lang?!" Tanong ni eli.

"Yeah, I am.." Casual na sagot ko.

"Ate, hindi eh-"

"Okay nga ako, eli! Ano ba!" I accidentally raised my voice. "Oh my god.. I'm sorry-" sabi ko at bigla nalang na akong umiyak.

"Ate?!" Tanong niya.

Nang makarating kami sa bahay, agad kaming nagusap.

"You- you.. guys tell me! Because I'm drained! I'm drained with this shit that I'm on right now, you guys tell me. Where did I go wrong?! My attitude? Fuck, yes. I am attitude, sorry mom. My academics from 1st to this year? Yeah, I'm a fail nung pumasok ako sa DLSU, but that is because I have trauma, caused by 'my fiance' who would want to fail in their first year in college? Nobody! Okay?! And now, you are setting me up with the same guy who caused me trauma?!"

Nilabas ko ang lahat ng emosyon ko. I couldn't feel anything anymore.. I just feel numb, frustrated, and exaggerated.

"It wasn't my idea-" sabi ni mom.

"It wasn't yours, but it was my dad's." Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko.

"I'm sorry, honey.." she hugged me, "I didn't agree with all of this.." sabi niya habang niyayakap ako.

Umiiyak lang ako habang niyayakap ni mom. "I'm drained, I'm so drained." Ayon nalang ang nasabi ko. I feel numb. I feel like I'm a new version of me, and that klaudine is gone..

"Go to your room, okay?" She said.

I nodded, and got to my room. Nung nakapasok na 'ko sa kwarto ko wala na akong luha na maiiyak, feeling ko na ubos na. Dahil ang ginawa ko lang pagkatapos ng school ay umiyak ng umiyak.

Hindi ko na malayan na nakatulog na pala ako. Nagising nalang ako umaga na at may araw na natumama sa mukha ko.

Bumagon ako, "What's gonna be bullshit in my day today?!" Tanong ko sa sarili ko.

Nung tumayo ako mula sa kama, nahilo ako. Ugh, shit. Sabi na nga ba! What could be worse than I know I'm arrange to my toxic ex and your head spinning around at the morning?

Buti nalang at mamaya pang gabi 'yong event. Para naman may magawa ako productive sa araw ko.

"Shit!" Sabi ko. Nahihilo parin ako at muntik pa akong matumba nang lumakad ako buti nalang ay nakahawak ako sa desk ko. Kung hindi patay nako.

I stood up and I accidentally touched my forehead. I catched a cold? Mainit ako, nagkaka-lagnat pa pala ako?!

"Shit." Sabi ko.

Naka-ilang tumba nako, shit. Ang malas ko ngayong araw ah!

My head was spinning around like it's the world.

"Punyeta naman." Sabi ko nang makalabas ko ng kwarto ko.

"Klaudine?!" Narinig ko si mom, hindi ko siya makita nang maayos my vision was blurry too.

"Ma?"

"Yes.. it is me.." Sabi niya, "Anong nangyayari sa'yo?!" Tanong niya. "You're pale!" Sabi niya, tonong nagaalala.

"What?!" Sabi ko.

"Are you sick?!" Tanong niya sa'kin. Hinawakan niya nga ang noo ko at naramdaman na mainit iyon. "You are!" Sabi niya, "Let's get you back to bed, okay?"

Inalalayan nga niya ako at umalis muna para kumuha ng tubig at gamot. Pagbalik niya pina-inom niya agad ako nang gamot.

"I'm truly sorry about last night, I didn't know it was edward.." sabi niya bigla.

"Mom, it's not like you're part of it, right?"

"I'm not.." sabi niya.

Ngumiti ako sakaniya at maya-maya nakatulog ulit ako. In conclusion, wala akong productive na nagawa kasi, I was sick in my bed.

Pinagtawag nalang ako sa baba, bigla-bigla.

"What?! I'm still dizzy.." sabi ko. Totoo naman na nahihilo pa ako, kasi kakagising ko lang.

"Honey, hi!" Nakita ko si dad, kasama si edward.

"What are you doing here?" I asked.

"May ibibigay si edward sa'yo." Sabi niya at ngumiti.

Of course, It was the engagement ring. I'm so done with this bullshit.

Edward pulled out a box. "Here." Binuksan niya ang box at singsing nga 'yon. "It suits you very much." Sabi niya at sinuot sa'kin 'yon.

Gusto kong umiyak, hindi naman siya ang mahal ko.. bakit siyang ang nagbibigay nito sa'kin?

"That's the ring, it's official nobody could steal you away from me.." bulong niya sa'kin.

"I'll do anything just not to get married with you.." bulong ko rin sakaniya at binaba ko na ang kamay ko. "Is that all of it? I'm sick, I'm going back to my room." Sabi ko.

"Aren't you going to say 'I love you' to your fiance before he leaves?!" Tanong ni edward sa'kin.

"Hindi kita mahal." Sabi ko bago umakyat nang hagdan.

Bumalik ulit ako sa kwarto at nilock ang pinto. At binagsak ko ang sarili ko sa kama ko.

Maya-maya, may nag-chat sa'kin. Alaka kung sinong si edward lang pala. He even set his nickname to 'hubby' what an ass!

From: Hubby

I'm leaving, I love you.

To: Hubby

Hindi kita mahal.

Ayon ang nasabi ko sakaniya. Hindi ko na siya mahal at hindi ko na siya mamahalin ulit. Never na. Simula nung nakita ko sila ni mel. Hindi na.

After that trauma he caused me? No.

Nang patulog nako may nag-chat sa'kin, alaka ko nga ay si edward na naman. Ayon pala.. si glen.

From: Glen Patrick

Hi, how are you? I heard from tita that you're sick.

To: Glen Patrick

Yeah, I am.

From: Glen Patrick

So? How are you?

Ngumiti ako nang kinamusta niya 'ko.

To: Glen Patrick

I'm okay, I guess..

From: Glen Patrick

You doing great?

To: Glen Patrick

No.

From: Glen Patrick

Why?

To: Glen Patrick

Edward, came here and gave me that engagement ring.

From: Glen Patrick

What?!

From: Glen Patrick

Yeah, right? Crazy.

Mahaba ang naging usapan namin. I just realized the true him. I realized who cesca was talking about. Yeah, he is the fourth grader in LPU.

To: Glen Patrick

Saan ka nga pala nag fourth grade? Sa LPU?

Na-curious tuloy ako, sa sinabi sa'kin ni cesca.

From: Glen Patrick

Yeah, wait, how do you know that?!

To: Glen Patrick

A guess.

I made up an excuse. Yoko madamay ang pangalan ni cesca.

From: Glen Patrick

How about you? Brent?!

I was shocked, how did he know that? I don't even tell people that I went to Brent International.

To: Glen Patrick

How did you know that?!

From: Glen Patrick

Same as you, a guess.

Naging mahaba na naman ang convo namin. Inistalk niya ba ako kaya niya nalaman na nagaral ako sa Brent? Stalker pala 'to eh! Siya mas unang nangstalk sa aming dalawa 'no! Hindi ako! Nang realized niya kung gaano na kami katagal magkausap nagpaalam na siya.

From: Glen Patrick

Shit, we've been talking for like 5 hours?

To: Glen Patrick

Yup..

Yup, it's been 5 hours, since magkausap kami. Nakainom nalang ako nang gamot kausap ko parin siya, nakakain nalang ako lahat-lahat kausap ko parin siya, sobrang clingy niya pala?

From: Glen Patrick

I'll talk to you later again.

To: Glen Patrick

Another 5 hours?

I sent it but he'd been off, nakabalik na nga ako sa kwarto kausap ko parin siya, naka-hinga na nga ako eh.

May nag-chat ulit sa'kin, alaka ko nga ay si glen ulit, 'yon pala ay si clari.

From: Clarichelle Heart

Hey, I've been chatting with you for the last 6 hours now? Ba't hindi ka nagre-reply?

Natawa ako, sorry.

To: Clarichelle Heart

Sorry, may priority.

To: Clarichelle Heart

Ano ba 'yon?!

From: Clarichelle Heart

Are you going to the event?

To: Clarichelle Heart

Oo, last day eh.

Oo nga pala yung event namin sa DLSU tonight na. One hour nalang eight na kaya nagready na ako.

Sakto at nandoon daw ang mga tropa ko sa civil.

Pupunta raw sila roon para mapost ang picture nila sa feed ng DLSU page sa twitter. Ako naman, pupunta para enjoyin ang once in a lifetime moment na 'yon.

I didn't wore my engagement ring, because I know they would be suspicious if I wore that to a event at school.

I didn't think so much, I when I arrived there. I was just fine.

"Uy, dine!" Nakita ko si cesca, "Sayaw tayo!" Sabi niya.

Huh? Ba't nagaaya ng sayaw 'to eh hindi naman siya nasaway?! Napakaraming ding tao kaya ayoko, tsaka hindi rin naman ako nasayaw.

"Joke lang, ayoko sumaway mapapahiya ako!" Tumabi siya sa'kin.

Natawa ako, "Bakit naman?" Tanong ko.

"Kilala mo 'ko, ganda lang ambag ko sa mga events!" Sabi niya. "Lalo na pa may dance floor, at may kantahan? Pass ako diyan, girl.."

Tumawa, "Oo na, cesca." Sabi ko. "Ikaw na maganda!" Dagdag ko

Agad naman siyang yumakap sa'kin kaya I took out my phone para picture-an siya and then post it on my IG story. I said, 'Ang clingy mo, boss.'

"Hoy, sobrang clingy oh!" Sabi ni aubrey, na discharge na pala siya kahapon sa hospital. "Alaka mo, magjowa eh!" Dagdag pa niya.

"Kung ayaw na ni glen dito, akin nalang." Sabi niya at tumawa, hindi parin ako pinapakawalan.

Saglit lang din naman, nagsidatigan na sina yumi.

"Hoy, cesca! Bi kaba?!" Tanong ni yumi, habang umiinom na.

"Yeah, I think I am.." sagot naman ni cesca, "Kay klaudine lang, ayoko sainyo."

"Oh, we're thankful." Sabi ni clari, "Baka pag naging crush mo kami, gawin mo ring 'yang ginagawa mo kay klaudine ngayon.. I don't want that." Dagdag pa niya. "And you're an obsessive type, I find it redflag." Sabi niya at uminom.

"Sabihin mo, ayaw mo lang talaga sa babae kasi straight ka talaga." Umirap si cesca at bumitaw muna ako at uminom.

Nung tapos na siyang uminom, yumakap ulit siya sa'kin.

Maya-maya, dumating narin si royce.

"Royce," Sabi ni yumi, "Woman loves woman, era nang dalawa." Tinuro niya kami dalawa ni cesca at tumawa.

"Ah, halata naman eh.. kay cess." Sagot naman ni royce at umupo. "Ewan ko lang kay klaudine.."

"I'm straight, sa aming dalawa." I said, hinahaplos ang buhok ni cesca habang nagkwe-kwentuhan kami.

"Tangina mo, alaka naman kung ano!" Nagulat si yumi kay daryll nung nakita niya na nasa likod niya si daryll.

"Sorry, late ba 'ko?!" Tanong niya.

"Hindi ba, obvious?" Sagot ni cesca, nakayakap parin sa'kin.

Maya-maya, completo na kami groupo. At sabi ko kay cesca pakawalan niya muna ako, ihing-ihi na kasi ako kailangan ko narin mag sober up dami narin kasi akong nainom.

Nung tapos na ako, mag sober up. Hindi muna ako bumalik ron kasi alam kong papainumin nila ako at medyo nahihilo nako kasi nga may sakit pa ako at uminom rin.

Pagkalabas ko ng C.R. My head was spinning, "Ugh, sakit ng ulo ko!" Sabi ko.

"Woman?! Where are you going?" Narinig ko ang boses ni glen.

Sobrang sakit ng ulo ko, hindi ko alam ang gagawin ko. "Glen?!" I called him, I couldn't see clearly because my head was spinning.

"Is your head hurting?!" Tanong ko, I nodded so that he would know. "Come on, let's go back to your house."

I couldn't remember anything after that. The last thing you know is I'm on my bed, and my cousin was trying to wake me up.

I groaned, "Ano ba?" Sabi ko, "Emi?" Tanong ko nung luminaw vision ko.

"Yes, it is!" Magaang sabi niya, "Pack your bags, dali! The flight is in an hour! Tulungan kita!" Sabi niya.

Napabangon ako, bigla ng ma-realize ko. Ha? An hour? Eh diba, sabi niya 31 pa?! Ano 'yon pa bago-bago?

"Ha?" Nagtaka ako, "Alaka ko ba 31 pa?" Tanong ko nung kinuha ko ang maleta ko sa cabinet.

"Yes, we'll arrive there on the 31." Sagot niya, "It's the Europe, It would take us 14 hours to get there."

"Right.."

Grabe 14 hours? Paano kaya natiis na glen na nasa aeroplano ng 14 hours? Kaka-boring kaya.

Tinulungan na nga ako nagpinsan ako magligpit nang mga gamit ko. At nung nililibot niya may napansin siya, nakita engagement ring ko.

"You're engaged? With who?!" Tanong niya at pinakita sa'kin ang box ng engagement ring ko.

"I'll tell you guys, when we arrived at Lola's." Maikling sagot ko.

"You're so young.. aren't you 18?"

Ngumiti nalang ako sakaniya, "Yeah.."

I'll be 19 this year, but if the wedding would be pushed through. I'll be a mother by 21. Cause I know, edward would want an heir. And I don't want that.. I wanna enjoy my 20's before I become a mom.

Emi, didn't bother to ask me. Because I knew she somehow knew that I was forced, she knows me, and she knew that my biggest fear was to marry young, because of what happened to my mom and dad.

We hurried up, I showered while she was packing my things.

And after all of that, we did make it to the airport. 4 kaming pinsan at kami lang.

"Let's go, London!" Sabi nung isa kong pinsan. "I miss that place so much."

Meanwhile me, I was neutral. I was okay, I was feeling kinda guilty.. kasi London was glen's dreams. That he lost because of me. He gave up that dream for someone, na wala nararamdaman sa'kin dati..

But now, I don't even know anymore..

I felt the spark but I did lose the chance.

Nang sumakay na kami ng aeroplano hindi para ako naimik sa mga pinsan ko. Nag-story naman ako na nasa aeroplano ako. At nag-reply naman si Avery.

From: Abri

Nasan ka?

May pa-emoji pa siya sa gilid.

To: Abri

Pupuntang London.

From: Abri

Ha?! Punyeta? Kala ko ba españa lang?

Parang Ikina-gulat niya naman 'yon. OA, ampota.

To: Abri

Magulat ka kung pumunta talaga ako, sa totoong españa.

Binaba ko ang cellphone ko at pumikit. Buong araw ata ay natulog lang ang ginawa ko. At nagising lang nila ako nang lumapag na kami.

"Klaudine!" May tumakip sa'kin. "We're here." Sabi nung tumakip sa'kin.

Pagka-dilat ko nakita ko ang pinsan ko. "Huh?" Tanong ko.

"Nandito na tayo." Sabi ng pinsan ko at tumayo.

Nung na-realized ko rin, agad akong tumayo at kinuha ang gamit ko sa taas ng seats namin.

Agad namang kaming umalis ng airport at nag-hotel nalang

"You're engaged to who? You can tell us.." sabi ng pinsan ko.

I was hesitant to say it but since where in the London I might as well say it.

"My ex." Maikling sagot ko. "I know, it was frustrating, he was kinda abusive and low tempered."

"Ano?!" React nila.

"Who was it? Tito or your mom?!" Tanong ni emi.

"Dad.." I said.

Hanggang ngayon, hindi ko parin siya napapatawad.

We had dinner, and then natulog na 2AM here in London. Kaya medyo inaantok pa kami. Nang nagumaga I woke up earlier than them. It was unexpected na magising ako nang maaga dahil 4th times pa lang ako nakakapunta rito sa England. Yung four times na 'yon panandalian lang business trip lang 'yon ni dad. One day lang 'yon, ang pinaka matagal kong stay dito is 3 days. Pero one week daw kami rito kaya this might be my longest stay.

Lumabas ako nang hindi ko alam kung saan pupunta. At hindi rin alam ang halaga nang 40 pounds kaya ginatos kona. Yung inuna kong bilihin ay pagkain. Ang mura nga e, 5 euros lang.

Habang naglalakad ako, may nakasulubong ako.

"Glen?!" Sabi ko at nagtaka.

Tumigin siya sa'kin, "Klaud?" Tanong niya.

Natuwa naman ako. "Yes," Sabi ko. "Yung kausap mo nang 5 hours, kahapon.." nagtataka parin sabi ko. "What are you doing here?" Tanong ko.

"Shouldn't I be the one who's asking that?" Sabi niya, "What are you doing here in my homeland?!"

"Homeland?" Nagtaka ko.

"I was born here." He said. Ha? Pinanangak siya rito? Damn.

"What were you doing in a music library?" Tinuro ko yung music library na nasa harapan namin.

"Music stuff, why?" Tanong niya.

"You can sing?" Tanong ko. Kumakanta 'to?

"Well yes.. but I don't do releasing music." Sabi niya, "Actually private 'to ni-rent ko lang for day.."

Ha? Ni-rent? Sakaniya 'to for the day?

"Wow, ang yaman mo dito!?" Sabi ko.

"Well, I am I citizen." Sabi ko, "My mom owns four condo's in here." Sabi niya, apat? Sinong namang titira doon kapag wala si glen or ang mga anak ni tita? "By the way, do want you wanna heard my voice?"

"Personally? Yes!" Sabi ko agad, "Naririnig ko kumakanta ka sa video lang ni royce eh!" Sabi ko, "Iuupload niya kasi ang mga videos mo."

"I don't want him to upload it.." sabi at naglakad pabalik doon sa music library. Sumunod naman ako sakaniya, "But what can I do? He already did," umupo siya sa upuan na may mic.

Natawa nalang ako at umupo sa tabi niya kinanta niya yung There is a light that never goes out by The Smiths.

"I love the smiths." Sabi ko.

"Sorry?" He pretended not hear me.

"I said I love smiths."

Ginaya namin yung sa 500 hundred seconds of summer. Ang alam ko kasi may scene na ganoon dun sa movie.

"And if a double decker bus, crashes into us to die by your side is such a heavenly way to die." Tumigin siya sa'kin at natawa.

"Bakit ka tumatawa?" Seryosong tanong ko.

"Nothing.." sabi niya, "Oh, there's a song that I want to you to hear, daryll and royce, I wrote it."

Nagsusulat si royce nang kanta?

"Nagsusulat pala si royce ng kanta?" I asked.

"Yes, hidden talent. Tinago niya talaga." Natawa siya, "Anyways, here's the song." Kinuha niya muna ang gitara at nag-strum.

I didn't expect anything bad or good but I just listened to him.

"Anim na taon na tayo magkakilala at hindi parin ma-isip kung paano nga ba kita nagustuhan? At paano kita minahal." Pag-kanta niya. "At hindi parin alam kung gagawin pag ikaw ay nariyan sa aking tabi at kapag ika'y aking nakikita."

I listened to him while singing then I realized, the meaning of that song.. It was made for me.. it was. Anim na taon, anim..

Tinapos ako ang kanta at mas realized ko ang meaning, it was for the girl he loved for 6 years. Anim.

Damn. So he really did?

I don't know, maybe I was assuming that he wrote a song for me. It's all confusing.. this is confusing! I didn't wanna assume kaya nagpaalam na 'ko nauuwi magisa.

"You're going home, alone?" Tanong niya nung sinabi ko sakaniya na uuwi ako magisa. "Yeah, you won't make it home." Sabi niya, bakit naman?! May pumapatay ba rito?! "You will just get lost, I'm going with you." Sabi niya.

"Bakit?" Tanong ko.

"You will just get lost in London." Sabi niya, "I know every corner, in this town." Tinaggal niya na ang strap nang electric guitar sakaniya at tumayo.

Badang huli, wala rin akong nagawa kung hindi isama siya. Ayaw ko kasi maligaw 'no? First time ko malibot ang London.

Ang ganda pala dito.. kaya pala gustong-gusto niya rito.. sabi na nga ba ay maguguilty lang ako kapag maganda ang lugar! Kahit ako rin.. kung may choice akong tumira rito e, mas pipiliin ko rito.

"What title of your song again?" Biglang tanong ko.

"Anim." Maikling sagot niya.

Anim, oo.. tama.. anim.. anim na taong pagmamahal kanino?! Sa'kin? O.. sa iba? Or maybe it was for melissa.. I don't know.. I don't want to talk about it.

Pero nacu-curious talaga ako sa dating history niya, kaya tinatanog ako siya tungkol doon.

"You know sometimes, you look like you play girls.." sabi ko bigla. "Don't get me wrong, it's just my judgement. Not everyone's." Dagdag ko pa. "Ilan na ba na-date mo?!" Tanong ko.

"Only one, actually.." sagot naman niya, "Why? Do you want to date me?" Tanong niya.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

xD