🌹កូនប្រសារលេខ 1♥️

Episode 16

ពេលនេះគឺម៉ោង 5:36 នាទីហើយ វាគឺជាពេលចេញពីធ្វើការរបស់ Jimin ហើយក៏ដល់ពេលដែរគេត្រូវតែជួបប្រុសម្នាក់នោះដូចគ្នា។

«ហឹម...អ្នកណានិងជិះអត់បើកភ្នែកទេហ៎េស!»Jimin កំពុងដើរសុខៗក៏មានឡានអ្នកណាមិនដឹងមកជិះកៀលគេចង់ដួរហើយនាកអត់ភ្នែកម៉ងហ៎ា។

«សុំទោសអូនប្រុស!»Man ធ្វើទឹកមុខច្រលឺមដាក់រាងតូច

«អូនប្រុសស្អីឯង...ភ្លីភ្លើៗទះបាក់ផ្គាមលូវហី!»Jimin ធ្វើមុខមាំុដាក់ ហើយម្នាក់នោះកាលដែរឃើញទឹកមុខរាងតូចស្មើរពេកក៏ប្រញាប់ជិះទៅយ៉ាងលឿនបើមិនចឹងទេតិចបែកមេនទៅ។

«ល្ងង់ឆុ*ម៉ាយ!»Jimin ទាត់ដីមួយជើងរួចដើរបន្ត។

ទឺតៗ...សម្លេងសីុផ្លេឡាន

«អាណានិងអត់កា-»Jimin ឆ្លើយមិនទាន់ចប់ក៏មានសម្លេងមួយមកបង្អាក់

«បងទេ...ឡើងឡានមក!»Yoongi តបពីក្នុងឡានមក

«....»Jimin ឈរស្ងៀមបន្តិចរួចក៏បើកទ្វារចូលទៅក្នុងបាត់ទៅ។

«អូនកើតអីហ៎ស!»Yoongi

«....មិន!»Jimin ស្ងាត់បន្តិចរួចនិយាយឡើងយ៉ាងកាបុត

«អ៎...បើឡានទៅ!»Yoongi និយាយរួចអ្នកខាងមុខក៏បើកឡានទៅ...។

~Tae...part

រាងតូចបានរៀបចំរបស់របរដើម្បីត្រឡប់ទៅផ្ទះ ដូចដែរដឹងហើយថាគេជាចហ្វាយហាងដូច្នេះយើងមើលការខុសត្រូវនិងសុទ្ធតែគេជាអ្នករ៉ាប់រ៉ងហើយ។

«ហឹម....ធុញហ៎ាសវីុ!»Tae ពត់ខ្លួនរួចក៏ស្ពាយកាតាបចេញទៅក្រៅបាត់ទៅដោយមិនភ្លេចបិទទ្វារហាងផងដែរ។

«Hello!»Tawan ដែរត្រូវជាបងរបស់ Jk តែ Tae មិនបានដឹងទេ

«ស្អីនុង!»Tae ឈរអេះក្បាលព្រោះមិនដឹងថាអាបិុនិងសួរអ្នកណា

«Err...what your name?»Tawan និយាយដោយបញ្ចេញតុងឡើងចង់លេចហើយទើបរាងតូចស្ដាប់មិនបាន។

«Sorry, are you really crazy?»Tae

«No...no I am from Japan!»Tawan

«Aww...you can speak korean!?»Tae

«yeah...I can! តើអ្នកមានឈ្មោះអាវីុ?!»Tawan

«ម៉ាអាឡាបល់យ៎...បាទ ខ្ញុំឈ្មោះ Taehyung ចុះអ្នក!?»Tae បែមុខចេញបន្តិចរួចទើបបែមកនិយាយតបវិញ។ (បែធ្វើអីអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងហើយ ^,^)

«តើអ្នកជេខ្ញុំមេនទេ!?»Tawan ចង្អុលមុខខ្លួនឯងរួចនិយាយ

«វាជាពាក្យដែរខ្ញុំចូលចិត្ដចឹងហើយខ្ញុំសាំុមាត់ ហើយខ្ញុំមិនបានជេអ្នកទេព្រោះវាខ្ញុំសាំុមាត់!»Tae

«អ៎មិនអីទេ...ខ្ញុំឈ្មោះ Tart tawan!»Taewan

«បាទរីករាយដែរបានស្គាល់!»Tae ញញឹមដាក់ជាការគួរសម

«បាទរីករាយដូចគ្នា...អ៎ូប្អូនប្រុសខ្ញុំមកហើយ!»Tawan អោនគោរពតបរួចក៏បែទៅឃើញថាជាឡានរបស់ប្អូនជាមកល្មម។

«ប្អូនលោកហ៎!»Tae ចង្អុលទៅឡានរួចនិយាយ

«បាទគេជាប្អូនរបស់ខ្ញុំឈ្មោះ Jeon jungkook តើមានអ្វីទេ!?»Tawan

«មិនមានទេ!»Tae តបវិញដោយមិនភ្លេចញញឹម

«អ៎ុះ...នេះ Tae នៅទីនេះដែរហ៎!»Jungkook ចេញពីឡានរួចនិយាយ

«អឹម...យើងកំពុងចាំឡានមកយក!»Tae តបវិញដោយភ្នែកកំពុងចង់ហក់ទៅចាប់ទះស្រីម្នាក់នោះទេព្រោះគិតថាជាសង្សាររបស់រាងក្រាស់ ស្អីនិង ចរឹកនិងមានមកពីពេលណាហើុយពិតជាមិនគួរឲ្យជឿទេថាខ្ញុំអាចមានចរឹកនេះនោះ។

«អ្នកទាំងពីរស្គាល់គ្នាមេនទេ!?»Tawan ចង្អុលមុខពួកគេឆ្លាស់គ្នា

«បាទ/បាទ!»Taekook ឆ្លើយព្រមគ្នា

«អ៎ូ...ចៃដន្យណាស់!»Tawan

«始めまして ( រីករាយដែរបានស្គាល់!)»Satame មិត្ដស្រីរបស់ Tawan ក៏និយាយយ៉ាងស្រទន់ដាក់រាងតូចជាការស្វាគមន៍។

«ឯងចេះជប៉ុនទេ!?»Jungkook កេះដៃរាងតូចដែរឈរភ្លឹកនោះឲ្យមានស្មារតីវិញ

«បាន...同じ喜びはい ( រីករាយដូចគ្នាបាទ)»តបយ៉ាងស្រទន់ទៅវិញដូចគ្នា ដែរធ្វើឲ្យ Satame/Tawan/jungkook ភ្លឹកនិងសម្លេងនេះមិនស្ទើរទេ។

«あなたはとても柔らかい声をしています ( អ្នកពិតជាមានសម្លេងស្រទន់ខ្លាំងណាស់)»Satame

«普通ですよね？( វាជារឿងធម្មតាទេមេនទេ?)»Tae

«はい、でも女の子よりやわらかいです。(មេនហើយតែវាពិតជាស្រទន់ជាងស្រីទៅទៀត!)»Satame

«ありがとう...韓国語が話せますか？(អគុណហើយណា...តើអ្នកអាចនិយាយភាសាកូរ៉េបានទេ)»Tae

«あまり得意ではありませんが、やさしく話せます！(ខ្ញុំមិនសូវជាជំនាញទេតែខ្ញុំអាចនិយាយតិចៗបាន!)»satame ចង្អែលក្បាល់ខ្លួនឯងតិចៗ

«បាទមិនអីទេបើមានកន្លែងណាខុសខ្ញុំនិងជួយប្រាប់!»Tae

«ចឹង...ក៏អគុណណា!»Satame និយាយរាងរអ៊ួលៗព្រោះជាមិនសូវចេះតុង

«បានហើយចឹង ម៉ោះ Tae ទៅផ្ទះជាមួយគ្នាម៉ងទៅ!»Jungkook

«មេនហើយទៅជាមួយគ្នាទៅ!»Tawan/Satame

«ចឹងក៏បានតោះ!»ថារួចពួកគេក៏បាននាំគ្នាជិះចេញទៅទាំងអស់គ្នាទៅ។

_Yoonmin part_

ពេលវេលានេះគឺជាម៉ោង 7 ទៅហើយ គិតទៅម៉ោងពិតជាដើរលឿនមេនព្រិចបើកៗក៏ម៉ោង 7បាត់ទៅ។

«មានការអីបានជាហៅខ្ញុំមក!»Jimin និយាយដោយទឹកមុខស្មើរ

«មកពីមានទើបបងហៅមក!»Yoongi និយាយដោយមានស្នាមញញឹមក្លែងក្លាយមួយនៅជាប់មាត់

«និយាយមក!»Jimin

«ហឹម...កុំប្រញាប់ពេកអី ញាំុអីហើយចាំនិយាយក៏បានដែរណា!»yoongi

«ក៏បាន!»Jimin និយាយរួចក៏ទាញមីនុយយកមកមើលរួចក៏កម្មង់តាមនិង

បន្ទាប់ពីបានញាំអីរួចរាល់អស់ហើយ រាងតូចក៏មិនចង់បង្អង់ពេកយូជាងនេះទៀតក៏បានចោតជាសំណួរម្ដងទៀត។

«និយាយបានហើយមេនទេ!»Jimin

«បានហើយត៎ាស...គឺបងចង់ប្រាប់អូនថា-»Yoongi មិនទាន់និងបញ្ចប់ប្រយោគផងក៏មានសម្ដីមួយមកកាត់

«បង Yoon មកទីនេះសោះ ខ្ញុំខំតាបារម្ភ!»Pimon មិនដឹងថាមកដល់តាំងពីពេលណាទេក៏ចេញមកចាប់ដៃរាងក្រាស់រួចនិយាយដោយសម្លេងម្ញិម្ងក់ទាក់ទាញកណ្ដាប់ដៃរបស់ admin ទៅកើត។

«លែងដៃខ្ញុំទៅ!»Yoongi តបដោយទឹកមុខស្មើរធេង

«ហឹមបង Yoon ប្រពន្ធមានសិទ្ធិកាន់ដៃចឹងហើយ...មិនដូចអ្នកណាទេដើរហាច់ៗមកជួបប្ដីគេ!»Pimon និយាយដោយពេបមាត់ពេប.ក មើលដូចខ្លួនឯងជាម្ចាស់ក្សត្រត្រីចឹង ម៉ាមីតាឡោកបែក។ (កុំយកតម្រាប់តាមណា អ្នកសរសេរគ្រាន់តែជួយបន្ថែមទេ🤧)

«...»Jimin អង្គុយកេះក្រចកធ្វើមិនដឹងដូចគ្មានទើសក្បាលអ្នកណាចឹង (កូនល្អចឹងហី)

«ចឹងហ៎...ខ្ញុំប្រាប់ឲ្យលែងស្ដាប់មិនបានទេ!?»Yoongi ម្ដងនេះនិយាយរាងតម្លើងសម្លេងតែមិនផ្អើលគេទេ

«បង Yoon អូនគ្រាន់តែបារម្ភខ្លាចអ្នកខ្លះវាឃ្លានដល់ថ្នាក់មកយកប្ដីគេតាស!»Pimon ដៀងភ្នែកមើលទៅរាងតូចតែ...

«....»ស្ងាត់គ្មានសម្លេងតប បើចង់និយាយមិចមិននិយាយចំៗមកកំបុតៗចឹងណាស្ដាប់បានមេនហ៎េ។

«Mon បងមិនចង់ឲ្យគេគ្រប់គ្នាមើលមកអូនទេណា!»Yoongi ម្ដងនេះតបដោយសម្លេងស្រទន់ម្ដង

«ក៏បានដែរ...ន៎ែអែងចេញពីទីនេះទៅ!»Pimon

«ស្អី...ម៉ោពីណាពីនីនិងមកដេញគេនិង បាក់.ក លូវហើយ!»Jimin ធ្វើទឹកមុខស្មើរដាក់

«ឯងហ៊ានថាឲ្យយើងផងហ៎េសអាខ្ទើយ!»Pimon ចង្អុលទៅកាន់មុខរបស់រាងតូចរួចនិយាយខ្លាំងៗឡើងផ្អើលហាងអស់ហើយនៅមានអ្នកខ្លះទាញទូរស័ព្ទយកមកថតទៀត។ (ក្នុងនោះក៏មានខ្ញុំដែរទៅថតផងដែរ😌)

To be continue...

Thank you for reading 💓

Write by Suah 🙋