Back
/ 78
Chapter 16

Chapter 14 The Accidental Haven

One Stormy Night

" Miss Perkins, is it true that this would be your last appearance in the catwalk as a model?" Tanong ng reporter mula sa BDC news, isang sikat na TV show sa America. " Or is this only a gimmick to have a topic to talk about to support  your brand new campaign ad?"

Lihim siyang napangiwi sa sinabi nito. Why would she use that show for the products that she was campaigning for na alam naman niyang sisikat kahit pa hindi na siya gumamit ng kung ano ano pang gimik. People will totally use the product that she was endorsing for dahil naniniwala ang mga ito na maganda ang quality ng mga produktong iniendorso niya, kaya wala ng dahilan upang gamitan ito ng kung ano-anong hokus- pokus pa para bumenta.

Gamit ang prinaktis na ngiti ay tiningnan ni Jhossa ng diretso sa mata ang nagtanong.

" Why would I indulge myself in that kind of gimmick? " Malumanay niyang tanong pabalik, her smile was plastered on her lips as if a glue was stick to it. " Did I ever did that before?"

Napuno ng maingay na usapan ang buong bulwagan, of course, Jhossa as a supermodel and a very famous one for that matter need not to do anything para lang mapag -usapan ang kung ano mang nangyayari sa buhay pagmomodelo nito.

Yes she is a well known figure on her line of work, pero hindi dahil marami siyang eskandalong kinasangkutan kundi dahil sa pagiging misteryoso at aloof niya.

She never indulge in any kind of conversation with any reporters , before, during and after any shows that she did.

Si Paul at Savannah ang palaging nakakausap ng mga ito, even the promotion of the shows ay ang dalawa ang nangangasiwa, and the presscon that is happening today is too much for her. Ayaw niya sanang puntahan ito kaya lang ay ipinilit naman nila Paul tutal ay ito naman na ng huli.

Kaya naman heto siya ngayon, at kahit na nakakaramdam na siya ng pagkabagot ay hindi niya makuhang ipakita sa mga ito ang tunay na nararamdaman.

" This is not a false rumor or anything beyond that. I am here in front of you people to formally announced my retirement as a model. Time has come to finally give this dream of mine a rest. And I want to thank all of you for being with me while I drive this journey , but as the saying goes all must stop to an end and I already decided to stop mine. I hope that on those time that we have the privileged of working with each other has been pleasurable to all of you as it is to me. And as a final parting gift to all of you. I would like to invite you guys to watch my last stop on the runway this coming Saturday."

" In the heat of that Final Catwalk of mine, I would also introduce some of the latest collection of Missha Couture and it would be a great pleasure if you all come in there and give support for the work of our very own. So see you there and thank you so much for your time, have a good day!" Pagtatapos niya. Ayaw na niyang sumagot pa sa nga tanong ng nga ito kung kaya naman mabilis ang kanyang naging pagkilos at agad na tumayo upang umalis na.

Wala na siyang pakialam kung ano pa ang mga sasabihin sa kanya ng mga reporters na ito. She did her part at wala na siyang puwedeng idagdag pa doon.

" Saan ka pupunta?" Tanong ni Clarence, siya ang organizer ng show na napili ni Paul.

" Out! Nasa-suffocate na ako dito. I need to breathe, pupunta muna ako sa Missha." She told her at dire-diretso nang lumabas ng social hall.

She went to the parking without giving notice sa mga taong nakamasid sa kanya, mabilis niyang tinungo ang kinapaparadahan ng kotse niya at saka mabilis na sumakay doon.

She put up her gear at agad na pinaharurot ang sasakyan niya papunta sa shop ng kaibigan.

She was halfway to Missha nang may sasakyan na biglang nag cut sa kanya, causing her to move to another side of the road. At kung hindi rin mabilis ang reflexes niya sa katawan ay malamang na nadisgrasya na siya dahil tinutumbok niya ang isang konkretong pader na mabilis niyang naiwasan kung kaya naman sa halip na sa pader ay sa pumpon ng basura niya naideretso ang kotse. Napadiin ang tapak niya sa preno causing her to bump her head in the wheel. She even feel that her wheels was flattened ng madaan siguro ito sa matulis na bagay habang kinakambiyo niya sa direksyon na iyon ang kotse.

" Oh my God!" Nanginginig na wika niya habang nakayuko sa manibela. Ni hindi niya maialis ang mahigpit na pagkakakapit ng kamay niya sa steering wheel, as if her life depended on it.

Hindi rin niya alintana ang sakit dulot ng pagkakauntog ng noo niya. Mas na natuon ang atensyon niya sa takot na unti-unting gumagapang sa pagkatao niya.

She saw it, kahit na nagulat siya ay napansin niya ang nakakapanindig balahibong pagkakangiti ng taong nasa driver seat ng humarang na sasakyan.

Sinadya nitong iharang ang sasakyan nito sa daraanan niya.

Hindi siya puwedeng magkamali sa nararamdaman niya.

May taong gustong mapahamak siya.

Kung bakit ay hindi niya alam.

Nanginginig na pilit niyang inaabot ang cellphone na nasa dashboard. Pero bago pa man niya maabot iyon ay narinig na niya ang malakas na pabalyang pagbukas ng pintuan ng sasakyan, at ang pagtawag ng malakas sa pangalan niya.

" Jhossa!" The urgent voice came from out of nowhere at kung paano nalaman ng may-ari ng boses na iyon kung nasaan siya ng nga oras na iyon ay wala na siyang pakialam.

She had never been this scared all her life, kahit ng mawala ang magulang niya ay hindi siya natuloy na harapin ang buhay. She cried and felt so lonely but never she feared anything, iba naman ang takot na naramdaman niya noong mawala si Kyshaun sa kanya, it was a fear of being alone and not being with the man she built her dreams with but this fear hindi niya kinakaya.

She never thought that someone wants to inflict harm on her, Kaya naman natatakot siya para sa buhay niya, kaya naman nang abutin siya ng may-ari ng boses at tanggalan ng seat belt ay tuluyan ng humulagpos ang pagpipigil niya.

Her body began to shook and her eyes that she has long program not to shed tears ay kusang binukalan ng masaganang luha.

She was trembling as she cries non-stop ng ipaloob siya nito mga bisig nito.

" Sshh, hon. It's okay. You're safe now okay. I've got you. No one can harm you now." Ewan ni Jhossa, pero mas lalong bumalong ang luha niya nang marinig ang tinig na iyon.

" I'm s-scared. W-why w-would s-someone —?"

'' Forget it ." Matigas na utos nito. Nararamdaman niya ang pag-igting ng mga bagang nito at ang marahas na tibok ng puso nito. Kinuha nito mula sa bulsa ng pantalong suot ang cellphone at mabilis na may tinawagan. " Dylan, yes. I need you to send some men here ," ibinigay nito ang lokasyon sa kausap. " I don't care kung busy sila or what, just haul their black asses here."

He shouted then turn off his phone at muling hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya.

Kyshaun was seething in anger habang mahigpit na ikinulong sa mga bisig niya si Jhossa. Damn it! She was still trembling, for God sake! And her eyes still pouring tears non-stop.

Ang alam niya Jhossa never shed a tear for such a long time, but this near death experienced open the gates of her water leaks, and somehow he was relieved to finally see Jhossa crying, not that he wants to see her cry, dahil kahit na inaaway niya ito ay ayaw niya pa ring nakikitang nasasaktan ito.

He maybe a hypocrite for that thinking, but he knew what he was doing. He is not sacrificing for nothing.

And he will kill that bastard who wants to harm her.

Jhossa was his alone.

Ang mga bagay na mararamdaman nito whether makakapagpasaya o makakapag- palungkot dito ay sa kanya lang dapat na nanggagaling.

Katulad ng sinabi niya noon, nobody and he mean no one has the right to put Jhossa in a dilemma, not until he was the one who cause it and not until he calls the shot.

And hearing her whimpers and sobs makes him wants to shut that piece of asshole who tried to hurt her.

Shut him forever.

And he will not rest until he found out who it was.

Mabuti nalang talaga at naisipan niyang pasundan ito sa mga tauhan niya kaya naman ng itinawag sa kanya ng mga ito ang bigla nitong pag-alis mula sa press con nito, at ganoon na lang din ang pasasalamat niya dahil naisip niyang pumunta rin sa kung saan ito pupunta. Kyshaun didn't know the reason but call it hunch on his part, he has never been this grateful that he listen to what has been playing on his mind, dahil kung hindi niya siguro pinakinggan ang sarili, he would forever be haunted, he is sure of that.

" Son of a dirty playing bitch!" Narinig niyang mura ng isang pamilyar na tinig.

Kumilos si Jhossa at nagtangkang kumawala mula sa pagkakayakap niya dito pero mas lalo niyang hinigpitan ang hawak niya dito, squeezing her waist at idinidikdik pa itong lalo sa katawan niya.

" Ganoon din ang naisip ko kanina. Anyways, kasama mo na ba ang mga pinapasama ko sa iyo?" Tumango si Dylan at tiningnan ang kasama niya.

" Holy hell, Jhossa!" Dylan muttered surprised. Well who wouldn't be? Lalo na at ang alam ng mga ito ay galit na galit siya sa babaeng yakap-yakap niya ngayon. " What the hell?"

" Tell those men to clean this mess Dy, I will bring her home, she was still shock about what happened." Aniya at bago pa man ito makapag tanong ay agad na niyang inakay ang dalaga papunta sa kotse niya.

A/N

So sleepy, sorry for short update..

Vote? Comment

Sinnersaintbitch

Share This Chapter