Back
/ 52
Chapter 25

Chapter 24 🔞

Missing piece

Oo⚠️Striktong Patnubay at Gabay ng Magulang ang kailangan—joke read at your own risk R-18

Rhainne Jhammira Alethea Lopez

"Sino katabi mo mamaya?" tanong ni Amrielle

Andito kami ngayon sa Airport waiting for other people na kasama sa trip na to

"I don't know and I don't care"

"Sungit" sagot nito

Ako? Masungit? Di kaya

"Ano ba Amrielle?!" inis na turan ko matapos nito akong tusuktusukin sa tagiliran dahilan para magulat ako

Gosh next time please remind me not to give her a hot chocolate.

Nakakapansisi lalo na ngayon na ako ang kinukulit niya when there's so many of us here, pwede namang si Jenaiah or hindi kaya si Rayla but ako talaga ang naisipan niyang kulitin.

"Asar talo" turan nito at nginitian ako ng nakakaloko.

At ano nanamang binabalak ng babaeng to

"Amrielle tigilan mo na yan si Ulan di yan nakatulog ng maayos kagabi dahil sa pangungulit mo" saway naman ni Jenaiah dito

Oo hindi ako pinatulog ng babaeng yon kagabi kaya ngayon antok na antok ako at masakit din ang ulo ko dahil sa kagagawan niya.

************

I was about to sleep when someone knocked on my door kaya naman napabalikwas ako ng higa at agad na pumunta sa pinto. Pagkabukas ko ay saktong inambahan ako ni Amrielle

"Gosh what are you doing here?" tanong ko rito

Walang rason para pumunta siya rito. Isa pa dapat tulog na siya sa oras na to.

"Wala lang di ako makatulog e" sagot niya sabay higa sa kama kaya naman nag lakad narin ako pabalik sa higaan ko

"And? Idadamay mo ako?" pagsusungit ko rito, pagbigyan niyo na. Biruin niyo na ang bagong gising wag lang ang inaantok

Tumango naman ito kaya hindi ko napigilang mapairap. Masyadong pinaninindigan ang motto niya sa buhay na "Paghihirap ko ay ang paghihirap niyo, dapat hindi lang ako ang nagsa-suffer kayo rin"

"Go back to your room Amrielle. Don't disturb me" pagtataboy ko rito pero ayaw paawat hanggang sa umabot kami ng madaling araw at doon niya lang ako hinayaang manahimik.

"Sleepwell Ulan" paalam nito nang may ngiti

"Fuck you" sagot ko at pinikit na ang matang kanina pa gusto matulog

**************

"Please remind me na gagantihan pa kita Amrielle" turan ko at pumikit nalang habang nakaupo wala e masakit talaga ulo ko

Makalipas ang ilang minuto ay may yumuyogyog saakin

"Ano ba Amrielle!" inis na sabi ko kasabay nang pagbukas nang mata ko ay bumungad saakin ang—diyosa na hulog nang langit na agad namang binawi dahil sa pagsalubong nang kilay nito na para bang pinaglihi siya sa sama ng loob—sungit kala mo naman maganda e mas maganda naman ako sakanya.

"Are you shouting at me Lopez?" mataray na bungad nito

Oo I was shouting at you Miss Ma'am, kayo kaya tong nang iistorbo tapos kayo pa tong galit—sigaw ng isip ko.

Malamang bawal yang sabihin kaya sa utak nalang. It's disrespectful you know so basically we shouldn't let our intrusive thoughts conquer us.

"Obvious naman po Miss Presley" mahinang sagot ko dito, maririnig niya yan kahit ata bulong maririnig niya

"Tsk"

Oh diba wala na siya sa mood. Kung sino pa naka-agrabyado sila pa talaga yung may lakas nang loob na magalit. How unfair it is.

"Hoy Ulan let's go na" sigaw ni Amrielle, buti naman may nagawa na tong tama.

Tama lang na ilayo ako sa diyosang muntik na ihulog nang langit kaso hindi natuloy kasi masungit, bawal sa mga diyosa ang masungit.

"Wow finally may nagawa kang tama" komento naman ni Rayla na ngayon ay nasa unahan ko

Napalingon naman si Amrielle na ngayon ay nasa harapan ni Rayla.

"Aba hoy, lagi naman akong may nagagawang tama a. Minamali niyo lang" sabi nito at padabog na pumasok sa Airplane kaya naman natawa naman su Jenaiah na ngayon ay nasa likod ko

Siguro naman isa sa tatlong to ang katabi ko no pero kung papapiliin ako hindi ako tatabi kay Amrielle. No it's a no. Baka hindi nanaman ako makatulog sa kakulitan niya.

But just great mukang wala pa akong katabi. The sit was empty or maybe papasok palang yung katabi ko.

Inayos ko nalang ang dala kong gamit ko and I just wear my earpods and let the light come.....

....

"Hey, wake up" rinig kong sabi nang katabi ko, teka familiar yung boses niya

"Are you just going to stare at me, or are you going to stand up and get off this plane?" she snapped, her irritation unmistakable. The confidence in her voice made it clear she was used to being in charge. I couldn't help but feel a mix of annoyance and curiosity—she definitely had a commanding presence.

So all this time siya yung katabi ko? Ghad buti nalang tulog ako all the way here in Batanes.

Pagkababa ko bumungad sakin ang tatlo kong kaibigan na kung makangiti ang isa kala mo wala nang bukas.

"Sarap ng tulog mo a" Amrielle said while smiling like crazy. Baliw na to

I rolled my eyes on her hanggang ngayon naiirita pa rin ako sakanya

Kasalanan niya kung bakit tulog ako buong byahe papunta rito.

If she hadn't disturbed me last night, perhaps I would have drifted into a deep, peaceful sleep, free from the restless thoughts that lingered in the darkness.

"Hay nako Amrielle tigil tigilan mo muna si Ulan, mukang badtrip o" pananaway ni Jenaiah sa kaibigan niyang may ADHD

Kagabi pa ako trip ng babaeng yon.

"What? I was just gonna tell her na tulog siya sa balikat ni Miss Presley buong byahe" turan nito tsaka kami tinalikuran. Yung babaeng yon namumuro na talaga sakin. May araw ka rin Amrielle!

Pero ano daw? I was slept in Miss Presley's shoulder? Gosh kaya pala galit nanaman siya.

"Hoy sino kasama niyo sa room?"

"Si Jenaiah akin"

"Siguro kasama ko si Ulan"

"Pwee I don't want to be near you Amrielle. Hindi ko pa nakalimutan ang pinag gagagawa mo kagabi" inis na sagot ko rito kaya naman napatawa nalang sina Jenaiah at Rayla

"Oh kupal, yan napapala mo natrauma sayo si Ulan" Rayla said while still laughing

Kupal? Where did she learned that word?  Yes naririnig ko yang word na yan but I didn't know na na-adapt na ng mga to iyon.

"You're adapting their wordings Rayla" sita ko rito

"Tsk. Of course sa tagal na natin dito sa Pilipinas e"

I didn't expect na mag tatagal ako sa lugar na to. Hindi ko man lang nakita ang sarili ko na mag stay dito. Not even once.

Pero sabi nga nila expect the unexpected.

"Oh di ka rin ba makapaniwala na matagal na tayo dito? Ganyan talaga pag nag eenjoy. Ciao" sabi nito bago tuluyang umalis at pumunta sa room nila. Sana all mag kasama. Kung may makakaroom man ako sana wag si Amrielle please lang sawang sawa na ako sa pagmumuka nang babeng yon.

"Luh diyan ka?" tanong ni Amrielle sabay turo sa room na nilapitan ko.

Obvious naman diba? Lalapitan ko ba to kung hindi?

"Malamang"

"Ano ba yan di tayo magka room" reklamo nito at padabog na pumunta sa unahang room

"And I'm thankful for that" bulong ko at tuluyan na ngang pumasok

Hindi nagtagal gusto ko bawiin ang sinabe ko

I think I'm not thankful lalo na ngayong nalaman ko kung sino ang roommate ko.

Of all people si Miss Presley pa talaga.

But

Everything happens for a reason daw pero anong rason?

"Tatayo ka nalang ba diyan sa pinto?" sungit.

Of course not, what am I stupid?—sigaw ng utak ko pero bawal sabihin

The room radiates a warm and inviting atmosphere, featuring two comfortable beds and plenty of natural light that brightens the space. The modern setup adds a touch of elegance, while the earthy brown furniture and soft beige walls create a serene, homey feel. It feels like a peaceful retreat, blending contemporary design with the calming essence of nature. Every detail invites relaxation, making it a perfect sanctuary to unwind and recharge.

Gantong design and color ng bahay ang gusto ko. Sino kaya Architect neto para maasawa ko—joke.

This bed is inviting me to follow the light. Akala ko pa naman lahat nang antok ko naitulog ko na hindi pa pala.

This is Amrielle's fault. Next time please remind me na huwag pagbubuksan ng pinto si Amrielle.

Hindi naman siguro masama kung umidlip no

Idlip lang to promise

___

I woke up when my phone rang

Sinong istorbo to?

[What?] tanong ko agad

[Where are you? Mag gagabi na. Miss Presley tell us that you're sleep head that's why she didn't wake you up kaninang lunch and she thought you'll wake up naman na but gosh mag di-dinner na tapos tulog ka parin—ano ba Amrielle stop laughing kasalanan mo talaga kung bakit ganyan kahaba ang tulog ni Ulan. Isa hahampasin kita.—Ulan bumaba kana rito mag di-dinner na di ka pa kumakain bilisan mo—Amrielle you bitch! lumapit ka rito sasampali-] I didn't let Rayla finished what she supposed to say dahil binaba ko na ang call, naghaharutan lang sila eh

Gabi na pala.

Paano ako matutulog nito mamaya?

Nag-ayos lang ako at nag palit ng damit saka bumaba sa parang restaurant dito sa Hotel.

"Sleepy head" bungad ni Amrielle at lumapit sakin saka kumapit na palang linta

"Tigilan mo ako. Hindi ako natutuwa sayo"

"Malamang hindi naman ako clown" pamimilosopo niya

Di ko nalang pinansin ma-stress lang ako pag pinagpatuloy ko pakikipag usap sakanya

"Here, we reserve these seat for you" Ate Ryleigh said while pointing the vacant seat sa gitna nila ni Ate Allisha, hindi naman mukang awkward no?

I have no choice kundi umupo sa reserve seat daw. Wala namang ibang vacant seat not unless makipagpalitan ako pero mukang walang willing makipagpalit saakin dahil lahat sila ay busy makipag-usap sa katabi nila maliban kay Miss Presley na ngayon ay nakatingin ng malamig saakin—saamin?

As far as I remember wala naman akong kasalanan sakanya para tignan niya ng ganyan.

Pansin ko walang tao masyado dito—I mean mga bakasyonista.

"Yes I rent this hotel for the week" sabi nang katabi ko na para bang alam niya iniisip ko.

Kaya naman pala walang tao maliban saamin.

What rich people they are.

Tapos ako simpleng taong namumuhay lang.

"Eat now Ali. You haven't eaten since we arrived here" she sounds bossy right now, parang nag iba ang aura niya.

Madaming pagkain.

Kaya naman pumili lang ako nang gusto ko kainin, malamang alangan namang pumili ako nang hindi ko gusto. Para namang hindi nag grade 1 niyan.

Pansin ko wala si Yana. Where is she?

"Yana can't come" kanina pa to si Ate. Nababasa niya ba iniisip ko? As far as I know wala sa lahi namin ang mangkukulam. If mangkukulam tawag don, ah basta.

"Don't give me that look Ali It's obvious in your facial reaction" sagot niya ulit, para siyang tangang kumakausap ng taong di nagsasalita—which is ako. Hindi ako nag sasalita. Of course I'm eating.

"Why?"

"Something came up. She needs to be with your father" ganon ka urgent to the point na hindi na siya naka experience nang vacation?

Tumango nalang ako.

Kanina ko pa nararamdaman ang titig ng dalawang pares ng mata. Nakakailang.

Parang bawat galaw ko minamanmanan nila.

Kala mo naman may ginawa akong krimen. Hindi bat meron nga?

"You're such a messy eater Ali" puna ni Ate Allisha at inabutan ako ng napkin

Fyi ngayon lang ako naging messy eater no

"Cute niyong tatlo" rinig kong sabi ni Prof Lacson kaya napaangat ako ng tingin sakanya

Kami? Cute?

"Picturan ko kayo, dali!" saka niya tinutok saamin ang Canon EOS R5 Mark II niyang camera, fuck ang mahal ng camera niya ha! Sabagay mayaman to

"Baby Mira smile, mag smile ka dali." utos nito saakin kaya naman ngumiti ako, halow pala lahat ng tao sa table ay nakatingin na saamin. "Ayan ang cute niyong tatlo lalo na yung dalawang pareho ng dimple. Nako kung di ko lang kilala nanay at tatay mo Baby Mira pagkakamalan kong Nanay mo tong si Allisha" mahabang lintaya nito, nanahimik naman ang dalawa sa tabi ko. What's happening? Parang kanina lang ay masaya silang nag uusap usap ah.

Spell

A W K W A R D

"I'll send a copy of the photo sayo Baby Mira, sayang wala si Yana dito para apat kayo. Muka kayong pamilya e" hindi parin siya tumitigil kaka-assume nya na we're family.

"Alam mo tigil tigilan mo kakatawag kay Ali ng Baby Mira kasi kung nakakamatay lang ang tingin kanina ka pa nanlamig sa kinauupuan mo" lintaya naman ni Prof Vasquez

"Huh?" takang turan ni Prof Lacson

Even me, I'm confused as well.

Siguro yun yung kanina ko pang nararamdamang titig na nanggagaling sa pwesto ni Miss Presley.

"See you didn't even know. Bahala ka diyan" sabi nito at tumayo na at naglakad paalis. Kanina pa sila tapos kumain.

"Hey san ka pupunta Ria!" tanong nito at sumunod sa kaibigan niya.

"Don't mind them Ali, just continue eating" Ate Ryleigh said na ngayon ay nakatingin saakin. Kanina pa ba siya makatingin? Nakakailang sila.

I continue eating what my Ate said. Masunurin ako no di lang halata kasi maganda ako.

(A/N: Anong connect Alethea?)

Wala author pakealam mo ba!

My phone suddenly vibrates na ngayon ay nasa table kaya naman napatingin rin ang mga katabi ko doon. At sino naman ang istorbo na to?

I opened it and it was Miss Lacson, sending me a friend request. Anong trip neto?

"Don't mind her, mamaya mo nalang yan I-accept" turan ng katabi ko, nakatingin nanaman sila saakin? Para silang mga nanay na nakabantay sa bawat kilos ng anak nila.

What a weirdo they are

___

Tapos na kumain ang lahat at ngayon nasa kanya kanya na silang kwarto while I was here outside of the hotel. May parang tambayan kasi dito na mahangin kaya naisipan kong pumunta kanina ko pa to nakikita e. I was sitting here in the swing na gawa sa kahoy.

Siguro maganda ang view dito pag umaga.

"What are you doing here?" pang gugulat mg kung sino.

Can't I just have a peaceful place to be with?!

Lagi nalang may sumusulpot.

Gosh

Naramdaman ko ang paglapit niya. Her presence was Miss Presley.

Siya nanaman?!

Kelan ba kami hindi pag tatagpuin ng tadhana. Karoom ko na nga siya e pati ba naman dito nandito siya?

"Kayo po anong ginagawa niyo dito?" tanong ko

"I ask first, supposedly hindi sagot sa tanong ang isa pang tanong Lopez" she said in her monotoned voice

Feel ko dating robot to si Miss Ma'am sa past life nya.

"Gosh, I feel like you're calling the whole clan of Lopez every time you're calling me" reklamo ko rito

"Tsk. I thought you improved already. Kanina you're speaking tagalog now English nanaman" turan nito, hanggang ngayon nakatayo parin siya sa likod ko—ramdam ko e

Nahiya pa siya sinira niya na pagmo-moment ko oh–kidding

"I can't help speaking in my native language Miss. Mahalaga don marunong ako magsalita nang Tagalog and I can understand it"

"Tsk. You're changing the topic Lopez. Answer my question"

Napaka demanding!

"Hindi ba kayo nangangalay Miss?" tanong ko rito saka siya nilingon.

Nagpalit na pala siya ng damit.

Naka nighties na siya at pinatungan niya ito ng jacket.

Malamang malamig dito sa labas tsaka manipis rin ang nighties no

"Well, gusto ko lang magpakalayo at tumitig sa kawalan kaya dito ako napadpad. Tsaka I can't sleep din" sagot ko sa tanong niya na kanina pa napapatungan ng ibang usapan

Ewan ko ba anong hiwaga meron to si Miss Ma'am at napapasagot niya ako. Samantalang yung ibang tao iniignore ko lang tapos siya hayst nevermind.

"Ikaw ba naman matulog buong maghapon"

"It's not my fault that I was too sleepy." depensa ko

Hindi naman talaga ako may kasalanan non kundi si Amrielle.

Bwesit na babaeng yon, magagantihan ko rin siya

"Teka nga Miss. Ikaw ba yan? Gosh I'm talking to you seriously? Totoo ba to?"

"Of course it's me, what do you think of me robot? illusion?" mataray na sagot nito

Kala ko pa naman di niya na ako tatarayan. Akala ko lang pala

Hindi nalang ako sumagot.

Ilang minuto rin kaming tahimik siguro mga 10 minutes na, mukang wala ring balak mag salita at umupo yung kasama ko. Okay lang yan siya naman ang sasakitan ng paa hindi naman ako.

Ewan ko ba bakit ayaw niya umupo hindi naman marumi tong swing. Malaki rin ang space nito, good for 3 people to no

Kaya kung inaalala niya na magkakadikit kami, hindi!

"What are you thinking?" finally nag salita rin siya

"Kung ano ang nauna, itlog ba o manok" pangloloko kong sagot

Hindi naman talaga yan ang iniisip ko

"What kind of thinking is that?"

"Tingin niyo miss ano ang nauna?" I said in a serious voice

"Seryoso ka ba talaga diyan?"

"What do you think? Muka po bang nagbibiro ako?" I answered, pina-natili ko ang seryosong boses ko kahit na ang totoo ay gusto kong matawa sa reaction niya.

Nakakunot ang noo at parang seryosong iniisip ang tanong ko.

"Ugh I don't know Lopez!. What kind of question is that ba kasi!" inis na turan nito kaya napatawa ako ng mahina

"Masyado naman kayong pikon Miss" sagot ko naman at tumikhim bago ituloy ang sasabihin ko "Sige na nga ako na magsasagot nang sarili kong tanong" I said and paused

"What is the answer Lopez?" tanong nito matapos kong manahimik ng ilang minuto

Para suspense....

Pray for my life after this.

"Siguro po itlog ang nauna" sagot ko na ikinakunot ng kilay nito, magkaka wrinkles ka niyan Miss

"And why is that?"

"Kasi po yun yung gusto ko—aray charot lang Miss nanghahampas naman kayo masakit kaya"

"Gosh can't you explain it in a deeper way? Hindi yung sasabihin mo saking kasi gusto ko" inis na turan niya kaya naman napatawa ako

Gosh why am I being happy with her.

"Itlog siya Miss ma'am" pag uulit ko sa sagot ko, para naman humaba pa ang usapan namin at para mapatagal rin ang buhay ko.

"Bakit nga? You know that walang itlog kung walang manok." sagot nito

Tama naman siya pero mas malupit ang sagot ko.

"And there's no chicken if there's no egg, Miss"

Basta itlog nag nauna.

"And bakit nga?"

"Hmm kasi...."

"Kasi ano?"

Tumayo naman ako sa kinakaupuan ko at inayos ang tinding ko—nag re-ready ako tumakbo.

"Kasi po pag umaga itlog ang una nating niluluto then sa tanghali po ay manok na" sagot ko, I wanted to laugh so hard but I tried to maintain the seriousness

"What?" tanong nito at parang pinaprocess yung sinabe ko

Hindi pa oras para tumakbo para sa buhay ko

"Kasi diba pag itlog madaling lutuin kaya almusal siya tapos pagtanghali naman manok na ang niluluto kasi may time na. Nakakita na po ba kayo ng nag-almusal ng manok? Diba po lagi itlog?" sagot at sinamaan niya ako ng tingin

Eto na

Run

Run for your life

"What the—argh all this time inuuto mo lang ako sa tanong mo!" turan nito akmang hahampasin ako ng tumakbo ako habang tumatawa

I hate it when you can make me laugh Miss but at the same time I love it cause you're making me happy again.

"Comeback here Lopez! You fooled me with your fucking question! I thought you had a serious answer but you argh" rinig kong sigaw nito habang nasa medyo malayo na ako, nakasunod naman siya saakin.

Mamaya sa room kami magtutuos.

Mabilis naman akong nakarating sa room namin at umupo sa kama.

Baka eto na rin ang huling araw ko—joke

Maya maya pa pumasok si Miss Presley na may dalang dark aura. Grabe epekto sakanya ng itlog at manok.

"Lopez" she said in serious tone kaya naman napalingon ako dito at pilit na ngumiti. Fuck bro—she was mad I think?

"B-bakit Miss?" Gosh bakit nauutal ako

"Now you're afraid."

"You better be, after mo akong paasahin na seryoso ang sagot mo" dagdag pa nito at unti unting nag lakad papalapit sakin

Fuck I can't move!

"Jo-joke lang po yun Miss Ma'am" sagot ko sabay nag peace sign

"And I'm not taking it as joke." turan nito sa mismong harap ko, oo harap ko sobrang lapit ng muka niya kaya amoy na amoy ko ang pabango niya.

"Mi-miss naman I was just joking po. La-layo po kayo, you're too near po" I said at umatras pero hindi ako maka-atras dahil yung paa hita ko pinatungan niya ng kamay niya!

I didn't like this version of Miss Presley. Parang anytime mangangain siya.

"Why stuttering Alethea?" she sounds hot.

But seriously sinabe niya talaga ang name ko? Gosh.

"Mi-miss layo na kasi"

Help me Jesus

Naramdaman ko naman ang pag galaw ng kamay niya sa hita ko, fuck. Lord, Jesus forgive me for I have sin.

"Miss naman" nanghihina kong turan

My heart, it was pounding so hard and fast.

Please remind me next time na wag lolokohin si Miss Presley

""Natatakot ka na ba, Lopez?" she teased, her voice dripping with seduction as her fingers lightly traced my thigh. I felt a rush of adrenaline mixed with something far more intoxicating. She leaned in closer, her breath warm against my skin, while her other hand gently cupped my chin, forcing me to meet her intense gaze.

The room felt charged. Time slowed as I swallowed hard, caught between nervousness and an exciting thrill. Every inch of my body was alive with anticipation, the tension was easily noticeable. Her lips curled into a playful grin, inviting me into this dangerous game.

What I have done? I just wanted to joke.

"Punishment, huh? What do you have in mind?" I managed to say, though my voice came out husky and unsure. She chuckled softly, lowering her face even closer, our lips almost touching now.

Without warning, she closed the gap, capturing my lips with hers in a sudden, electrifying kiss. The world around us faded away—the sound of our breaths mixed, and I melted into the sensation of her warmth against me. Her kiss was bold and passionate, starting a fire deep within me that I had never felt before.

Her grip tightened on my chin as she deepened the kiss, encouraging me to respond in kind. I wrapped my arms around her waist, pulling her closer as I surrendered to the captivating moment. The tension that had once been laced with fear transformed into a whirlwind of desire, and I knew there was no turning back now.

Ano na ba ang susunod nito?

Ang hirap kumawala sa halik niya.

Kung ganitong punishment ang mangyayari lagi nalang ako magpapa-punish.

The kiss lingered, each moment stretching into an eternity as I lost myself in the heat of her embrace. Her body pressed against mine, soft yet firm, starting a spark that traveled from my lips straight to my core. I could feel her heartbeat racing in sync with mine, a powerful rhythm that echoed the unspoken desires swirling between us.

Slowly, she pulled away, her eyes sparkling with playfulness. "You asked for it," she said, a confident smile playing on her lips. Ask daw? Di kaya, siya tong nagsabi na punishment to eh. I felt my cheeks flush, excitement coursing through me as she slid her fingers down my arm, tracing my skin until she reached my hand. She entwined our fingers, her touch sending shivers up my spine.

"Let's explore," she whispered, her tone seductive as she led me toward the bed. The sheets were cool against my skin as I sank down, feeling a mixture of nervousness and anticipation. She remains above me, her hair flowing down like silk around her shoulders as she studied me with an intensity that left me breathless.

With a deliberate slowness, she leaned down again, capturing my lips with hers. This time, our kiss was deeper—each movement starting a wave of heat between us. I met her passion with my own, my hands roaming over her back, pulling her closer as if to pull our bodies together.

She began to explore, trailing soft kisses along my neck, her warm breath sending delightful sensations through me. I arched my back, encouraging her to continue, her lips moving down to my collarbone, trailing fire along my skin.

"Tell me, do you want me to continue this" she breathed between kisses, her voice a tempting whisper that fueled my desire.

"I want you," I gasped, feeling confident by the atmosphere. With a wicked smile, she responded by capturing my lips once more, slipping her hands beneath my shirt, caressing my skin with a delicate urgency that made me crave more.

Her fingers danced across my sides, teasing and exploring, while my body responded, leaning into her every touch. The world outside faded as we lost ourselves in this desire, the only sounds that of our breaths, soft gasps, and the rustle of sheets.

As she slowly removed my shirt, a rush of vulnerability washed over me, but her gaze held nothing but admiration and hunger. She trailed her fingertips across my bare skin, starting flames wherever she touched, stoking the fire that was growing within me.

Mommy kalma magpapakain ako—sigaw ng utak ko

My hands found their way to her waist, fingers digging into the fabric of her pants as I pulled her closer, desperate for our bodies to connect fully. She took my cue, grinding her hips against mine, a sensual rhythm that made my pulse quicken.

With a grin, her eyes locked onto mine with an intensity that made it hard to breathe. Every movement was deliberate, every glance charged with electric tension. I realized this was truly happening, and I was ready for every thrilling moment to come.

"Ahh" turan ko when she suddenly caressed my boobs.

Fuck this professor was hot.

"Moan my name Alethea" she leaned in, her breath warm against my ear, and as her lips brushed mine.

"Ahhh" once I again I moan.  Fuck ambilis naman ata ni Miss Ma'am?

Paanong wala na akong suot?

Fast hand pala to

"W-wait" pigil ko sa kamay nito na haplos ng haplos.

"You don't want to continue?" kunot noong tanong nito

Siraulo ba siya? Matapos naming maglaplapan—gosh I'm adapting these words.

Umalis naman siya sa ibabaw ko at umupo sa tabi ng kama na parang inaway.

Now it's my turn.

Humarap ako sakanya as I slowly lean on her touching her lips into mine as our world both collided.

"Hmmm" halinghing niya

I kissed her neck slowly removing her clothes.

"D-dont leave m-marks" turan nito

kissing and sucking pababa hanggang sa marating ko ang pakay ko.

"Wet mommy" as I touch it

"Ahh t-that was g-good"

"What do you want me to do?" pa-inosente kong tanong dito

"Touch me, t-touch it" she said as I touch her pearl.

"Ahhh"

Ang ingay niya pag kinakain siya.

"Ahhh p-put it already A-lethea" she said with a pleading eyes

Her wish is my command.

"Ahh t-that h-hurts" sigaw nito

Gosh she's vir— what have I done.

"I'm sorry I didn't know. D-do you want me to stop?" tanong ko rito at umiling naman ito

"No, just....just let me adjust"

....

"Ahhhhhhhhh I'm c-cumming" pang ilan na nga ulit ito? pang apat? pang lima? pang anim?

"Ahhh" her last moan at kasabay non ang onti onting paglambot ng hawak niya saakin.

"Sleep now Miss" I whispered and kiss her forehead at kinumutan ang hubad niyang katawan.

Sana pag gising namin bukas hindi ito Mistake

When her punishment to me turned to her as her punishment.

I know this is a sin but I'm willing to be a sinner if you'll be my sin Miss Presley

Share This Chapter