Back
/ 30
Chapter 18

⛓️My Marster⛓️

delicate to kookv❶{oneshort collection}

Unicide

ကျိမ်းစပ်နေတဲ့မျက်လုံးတွေကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန် မြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာကျက်ဟာ ကိုယ်နဲ့ရင်နှီးမနေ...အခန်းအနေအထားကို လှည့်ပတ်အကဲခတ်တော့ အရာရာဟာ စိမ်းသက်လို့နေသည်...

ခန္ဓာကိုယ်ဟာ တခုခုလစ်ဟာနေသလိုခံစားနေရတာမို့ ပြန်ကြည့်မိစဥ် ကိုယ်ပေါ်မှာအဝတ်အစားတွေရှိမနေ...အလန့်တကြား ထထိုင်မည်လုပ်စဥ် လက်ကောခြေထောက်ပါ တင်းကျပ်စွာချည်နှောင်ခံထားရတာကြောင့် ကြောက်စိတ်တွေစိုးမိုးလာသည်...

- အ အပြင်မှာ ဘယ်သူရှိလဲ

- ကျနော့် ကူညီကျပါ

ဂျလောက်! ကျွီ~

တံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လာတဲ့သူကိုမော့ကြည့်မိတော့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်နေသည်...တော်တော်ခန့်တယ်...မျက်နှာဟာ ဟိတ်ဟန်အပြည့်ရှိတယ်...တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်အသံနဲ့ပင် ထယ့်ကိာစိုက်ကြည့်ကာ

- ကိုယ့်ရဲ့အလှလေးတောင် နိုးလာပြီပဲ

- အမ် အ အလှလေး ဘယ်သူ့ကိုပြော

- မင်းကိုပြောနေတာ အလှလေးရဲ့

- ဟင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ ကျနော်ခင်ဗျားကိုမသိဘူးနော်

- ဒါပေမယ့် ကိုယ်မင်းကိုသိတယ်လေ ခုချိန်ကစပြီး မင်းကကိုယ့်အပိုင်ပဲ ဖျောက် ဖျောက်

ဟန်ပါပါနဲ့ လက်ဖျောက်နှစ်ချက်တီးလိုက်သည်...အပြင်က ဝတ်စုံနက်နဲ့လူနှစ်ယောက် ဝင်လာသည်...

- သူ့ကို ဟိုတိုင်မှာ ချည်ထားလိုက် မနာစေနဲ့

- ဟင် ဟင့်အင်း ဘာလုပ်ကြမလို့လဲ

ထယ်ကအတင်းရုန်းနေသည်မို့ မနည်းဆွဲခေါ်ကာ အခန်းအလယ်တည့်တည့်က သူပြောတဲ့တိုင်မှာ ထယ့်လက်တွေကိုမြောက်ကာကြိုးနဲ့ တင်းနေအောင်ချည်လိုက်ကြသည်...

- အာ့!

ထယ်အနည်းမျှနာသွားသည်မို့ အသံထွက်မိသွားသည်...ဒါကို

- ကျစ် မနာပါစေနဲ့ဆို ဖြောင်း ဖြောင်း

ထိုဟိတ်ဟန်အပြည့်ရှိသူက ထယ့်လက်ကိုကြိုးနဲ့ချည်နေတဲ့နှစ်ယောက်ကို လက်ပြန်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ခြင်းပင်...

- တောင်း တောင်းပန်ပါတယ် Boss

- တော်စမ်း မင်းတို့နှစ်ကောင်ရဲ့လက်တွေကိုပြီးမှ ငါကိုယ်တိုင်ဖြတ်ပစ်မယ်...

ဟို လူနှစ်ယောက်ကတော့ ဘာမှပြန်မပြောရဲ ခေါင်းငုံနှုတ်ဆိတ်လို့သာ သူပြောသမျှနာခံနေကြသည်...ထယ်တွေးမိတာ ဒီလူတော်တော်အာဏာရှိတဲ့သူပါလားလို့...

- သွား ခုချက်ချင်း ခြံထဲကမြက်ပင်တွေကို တစ်ပင်မကျန် လက်နဲ့ဆွဲနှုတ်စမ်း

- ဟုတ်ကဲ့ပါBoss...

ပြီးသည်နှင့် ထိုလူနှစ်ယောက်က Bossဆိုတဲ့လူကို အရိုအသေပေးပြီး အထန်းပြင်ထွက်သွားကြသည်...သူတို့နှစ်ယောက် အခန်းထဲကထွက်သွားကြပြီဆိုသည်နှင့် ထိုဟိတ်ဟန်အပြည့်ရှိတဲ့လူရဲ့အကြည့်တွေက ထယ့်ဆီရောက်လာသည်...

ထယ့်တစ်ကိုယ်လုံးကို ပန်းချီကားတစ်ချပ်အကဲခတ်သလိုမျိုး စေ့စေ့စိုက်စိုက်ကြည့်နေသဖြင့် ထယ်မနေတတ်ဖြစ်လာရသည်...ပြီးမှသူ့ပါးစောင်ကို လျှာနဲ့တစ်ချက်ထိုးကာ

- မင်းလေးကို ဒီနေ့မှအပိုင်သိမ်းဖို့ ကြံရွယ်ထားတာ ငါမမှားဘူးပဲ ဟက်

- ဟမ်?

ထယ်နားမလည်စွာပဲ သူပြောနေတဲ့ စကားတွေကို နားထောင်နေမိသည်...အပိုင်သိမ်းဖို့? ငါ့ကို?သူက?

- မင်းကိုညကတည်းက ငါအပိုင်ရခဲ့တာဆိုပေမယ့် အခုမှတကယ်ပိုင်မှာ

ထယ့်ကိုချည်ထားတဲ့တိုင်က အခန်းအလယ်တည့်တည့်မှာမို့ ထီ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကြိုက်သလို ပတ်ပတ်လည်လိုက်ကြည့်လို့ရသည်...

သူကအဲ့လို တစ်ကိုယ်လုံးကို ပတ်ပတ်လည်ကာလိုက်ကြည့်နေရင်း ထယ့်တင်ပါးလေးကို လက်ဝါးနဲ့ရိုက်ချလိုက်သည်...

ဖြန်း!

- အာ့

- အဟက် တင်ပါးလေးကလည်း ပျော့အိနေတာပဲ

ထယ်ပါးလေးကို ဆုပ်နယ်ရင်း ပြောလာသည့်စကားက ဆင်ဆာမဲ့စွာ...

- ဒါဆို မင်းရဲ့အပေါက်လေးကကော ဘယ်လိုနေမလဲ မှန်းစမ်း

ပြောရင်းဆိုရင်း ထယ့်ခရေဝထဲကို သူ့ရဲ့လက်ခလယ်တစ်ချောင်းဖြင့် ထိုးထည့်လာသည်...

- အာ့ ဟင်းမ်

- အိုး အထဲက မထည့်ရသေးတာတောင် စီးပိုင်ပြီးနွေးနွေးလေးဖြစ်နေရောပဲ အဟက်

ဒီလိုခံစားချက်မျိုး ထယ်တခါမှမခံဖူး...ဘယ်တုန်းကမှလည်း မတွေးခဲ့ဖူးပေ...ထယ်တစ်ယောက် စိမ်းသက်နေသော ခံစားချက်တွေနဲ့ သတ်ပုတ်နေတုန်း သူကတော့လက်သုံးချောင်းလောက်ကိို ထယ့်အပေါက်လေးထဲထည့်ကာ အဝလေးကိုချဲ့နေသည်...

- အာ့ နာ နာတယ် မလုပ် ပါ နဲ့ တော့ အဟင့်

- ဟမ် မလုပ်ရဘူးလား

- အင်း နာ နာတယ် ဟင့်

- ဒီလိုဆိုရင်ကော ငြင်းအုံးမလား ဟမ်

- အာ့ အား ဟင့် မ မလုပ်

ဖြန်း!

ငြင်းမယ်ကြံတုန်း သူ့လက်ဝါးက ထယ့်တင်ပါးလေးကို ခတ်ပြင်းပြင်းရိုက်ချလိုက်သည်မို့ ထယ်အံကျိတ်မိသွားသည်...

- ချစ်လို့ ငြင်းခွင့်လေးပေးမိတာကို ဒီလို တောက်လျှောက်ငြင်းနေမယ်ဆိုရင်တော့ အဆင်မပြေဘူး

ကုတ်ကိုလျှာနဲ့သပ်ကာ ပြောလာသည့်စကားက ​ကျောချမ်းစရာ...

- အခုကစပြီး ကိုယ်ကမင်းရဲ့သခင်ပဲ သခင်လို့ခေါ်စမ်း

- .....

​ဖောင်း!

ရိုက်ချက်ပြင်းသည်မို့ ဖြောင်းတောင် မမြည်တော့ဘဲ..ဖောင်းခနဲနေသည်..

- ခေါ်ခိုင်းရင်ချက်ချင်းခေါ်စမ်း လေးပင်နေတာမျိုး မကြိုက်ပါဘူး

- အာ့ သ သခင်

- ဒီလိုမှပေါ့ ဟင်းဟင်း

သူ့စိတ်ကြိုက် သခင်လို့ခေါ်ပေးလိုက်တော့

သဘောကျစွာ ရယ်မောနေသည်...

- မင်းလုပ်ရမှာတွေက လွယ်လွယ်လေးပါ ကိုယ်ခိုင်းတာလေးတွေကို မငြင်းဘဲလုပ်ပေးရုံပါပဲ

- ဥပမာ ကိုယ့်ဘက်ကတောင်းဆိုရင်ချက်ချင်းပေးနိုင်ရမယ်...ကိုယ်မင်းကိုsexချင်ရင် ဘယ်နေရာမှာဖြစ်ဖြစ် လက်ခံပေးရမယ်...မင်းဘက်ကတောင်းဆိုရင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့

သူဘာတွေပြောနေလဲ ထယ်နားမလည်...sexတယ်တဲ့...ယောက်ျားချင်းကြီးကိုလေ...ပြီးတော့ သူကသူ့ကိုသခင်လိုခေါ်ခိုင်းတာကကော... ဒါဆိုငါက အခုကစပြီး သူရဲ့အသုံးတော်ခံလိုပုံမျိုး အဲ့လိုလား ဘာလား?

- ဘာတွေအဲ့လောက်တွေးနေတာလဲ ဟမ်?

နားနားကပ်ကာ မေးလိုက်တာကြောင့် အတွေးတွေနဲ့ဗျာများနေတဲ့ ထယ့်ကိုယ်လေးတုန်တက်သွားသည်...နောက်ဘက်ကနေ လက်တစ်ဖက်နဲ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လာပြီး

- မေ့နေတာမေးဖို့ကို အချစ်လေးနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ

- အမ် အဲ ဟို Kim Kimtaehyungပါ

- ကိုယ့်နာမည်က jungkookပါ...

ကိုယ့်ကိုကိုယ်မိတ်ဆက်လာတဲ့ သူ့အသံက တည်ငြိမ်သည်...ပြီးတော့ သူခေါ်တဲ့အချစ်လေးဆိုတဲ့ နာမည်ကို ဘာလို့အဲ့လောက်ရင်တွေခုန်နေမိတာလဲ...

- ကြည့် ခုလိုပဲအတွေးတွေပျံ့နေတယ်ဆိုရင် ကိုယ်အပြစ်ပေးမိလိမ့်မယ်နော် အချစ်

- သူခေါ်တဲ့ အချစ်ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းလေးကိုထယ်သိပ်သဘောကျနေမိပြီ...

- သခင်က ဘယ်လိုအပြစ်ပေးမှာမို့လို့လဲ

ညုတုတလေးပြန်မေးတော့ သူခပ်ရဲ့ရဲ့လေးရယ်သည်...နားထောင်လို့ကောင်းလိုက်တာ သခင့်ရယ်သံလေးက...အို ကိုယ်တောင်မသိလိုက်ပါပဲ ကိုယ့်စိတ်ကထိုသူ့ကို ကိုယ့်ရဲ့သခင်ပါလို့သတ်မှတ်ပြီးနေပါပကောလား...

- ကိုယ်ဘယ်လိုအပြစ်ပေးမလဲ ကိုယ့်အချစ်ကသိချင်တယ်လား

- အင်း သိချင်တယ်

- ဒါဆို ကိုယ့်အချစ်က တောင်းဆိုကြည့်လေ အပြစ်ပေးဖို့ကို

- ကျနော့်ကို အပြစ်ပေးပါသခင်

သူတောင်းဆိုလိုက်သည်နှင့် သူ့အဝထဲနယ်ချဲ့နေတဲ့ လက်ချောင်းတွေဟာအပြင်ထွက်သွားသည်...ထယ့်အပေါက်ဝလေးကို ချွဲပျစ်ပျစ်အရေတွေနဲ့သုတ်နေသည်...

- အပြစ်ခံယူဖို့အသင့်ပဲလား အချစ်ကလေး

- သခင်ပေးတဲ့အပြစ်ကို ခံယူဖို့အသင့်ပါပဲ

အဆင့်သင့်ပဲလိုဆိုလိုက်သည်နှင့် ထယ့်အေပ့်က်လေးထဲကိုလက်ချောင်းတွေအစား ပိုမိုကြီးမားတဲ့အရာတစ်ခုက ဝင်ရောက်နေရာယူလာသည်...

- အာ့ သ သခင် ဟင်မ်း

- ဟူး ကျစ် အား ဘယ်လိုအပေါက်လေးက ဒီလောက်အရသာရှိနိုင်မှာမို့လို့လဲ ဟား

လက်တစ်ဖက်က ထယ့်ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုဖက်ကာ တစ်ဖက်ကထယ့်ချယ်ရီသီးလေးတွေကိုချေမွရင်း နားနားကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုးစကားဆိုလာတဲ့ သူ့သခင်...

- ဒါ အချစ်ရဲ့ပထမဆုံးမဟုတ်လား

- ဟုတ် ဟုတ်တယ် သခင်

- ဒါဆို ကိုယ်ညင်သာပေးပါ့မယ်

{အပိုတွေပါ😃}

- ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ သခင် အာ့

စကားမဆုံးခင်မှာပင် နောက်ကနေဆောင့်လာတဲ့သခင်ကြောင့် ထယ်ခေါင်းမော့မိသွား

- အာ့ သ သခင် အင့်မ့်

- အဟား f**kလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ အပေါက်လေး shit!

သည်...ဆောင့်နေရင်းနဲ့ အတွင်းသားနံရံတွေကိုပါမွှေလာတဲ့ သခင့်ရဲ့အရာကြီးကြောင့် ထယ့်အူနံရံတွေ ပွန်းကုန်ပြီလားတောင်မသိ...

- အား မ မရတော့ဘူး မင်းဟာလေးကအရသာရှိလွန်းလို့ ဒိထက်ပိုပြီးလိုချင်ပြီ အချစ်ရေ

ဖက် ဖောင်း!ဖောင်း!

ထိုသို့ဆိုရင်း တင်ပါးနှစ်ဖက်လုံးကိုလက်ဖဝါးတို့နဲ့ကြမ်းတမ်းစွာမိတ်ဆက်လာသည်...ကြာလာတော့ မက်မွန်သီးလေးလည်းရဲတွတ်လာတော့သည်...

- အာ့ သခင်ရယ် အာ့ ဟင့်မ်

ထယ့်ရဲ့ ထိုသို့ညီးသံလေးက jungkookရဲ့စိတ်တွေကို မည့်မျှလှုံ့ဆော်ပေးနေသည်လဲ ထယ်မသိ...

- အား အင်မ့် ကျစ် မင်းအပေါက်လေးကိုနေ့တိုင်း -ိုးမယ် ရစရာမရှိအောင် -ိုးပစ်မယ်ကွာ အဟာ့

- အင်း -ိုး ကျနော့်အပေါက်လေးက သခင်ဟာကြီးအတွက်ပါပဲ ဟင့် အာ့

မတ်တပ်ရပ်ကြီးနဲ့ပင် အဘာခံနေရတဲ့ ထယ့်ဘဝပါ...သခင်ကလည်း အနောက်တဆုံးထိုး

သူကလည်း တဆုံးအော်...ဟုတ်တော့ဟုတ်နေတာပါပဲ...jungkookရဲ့ယခုပုံစံဟာ တာလောင်နေတဲ့သားရိုင်းကြီးပမာ...ထယ့်ပုံလေးကြည့်ပြန်တော့လည်း သားရိုင်းကြီးလောက်အောက်မှ မည်မျှရုန်းရုန်းမလွတ်နိုင်တော့သည့် သားကောင်လေးသဖွယ်...

အဆက်မပြတ်ဆောင့်နေတဲ့ သခင်ကြောင့်ထယ့်မြှေုက်ချည်ခံထားရတဲ့ လက်တွေပိုနာကျင်လာသယောင်...သို့ပေမယ့် ဒီလိုအချိန်မှာ နာကျင်မှုဟာလည်းfeelတစ်မျိုးမဟုတ်ပါလား...

- အား သခင် ဆောင့် ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့် ဟား

- ဟက် ကိုယ့်ဟာကြီးကိုမင်းကြိုက်သွားပြီမလား ဟား မင်းမပြောလဲကိုယ်ကဆောင့်မှာ အင့်မ် အင့်မ်

ယခုဆိုလျှင်ပင့် ထယ့်အဝလေးတစ်ခုလုံးအရည်တွေနဲ့ရွှဲနေပြီ...ပေါင်နဲ့ခြေထောက်တစ်လျှောက်လည်း အရည်တွေစီးကျလို့ရယ်...

- အင်း သခင့်ဟာကြီးကိုကြိုက်တယ် ကျနော်လည်း သခင့်ဟာကြီးကို နေ့တိုင်းစားမယ် အာ့

- အဟက် အယွလေးပဲ ကိုယ့်အချစ်က တကယ့်အဆိုးလေးပါလား ဟုတ်လား ဖောင်း

- အာ့ အင်း ဆိုးတယ် သခင့်အတွက်ပဲဆိုးမယ် အာ့ သခင့်အတွက်ပဲ

- အဟား ပြန်ပြောကြည့်ပါအုံး အချစ်လေးရဲ့ ဟမ်း

- အာ့ ကျနော်က သခင့်အတွက်ပဲ သခင့်အပိုင်ပဲလို့ အဟင့်

ထယ်ကတော့မျက်ရည်လေးစက်လက်နဲ့ပြောနေရှာပေမယ့် သူ့စကားကြောင့် နောက်ဘက်က နားရွတ်တက်ချိတ်မတက်ပြုံးသွားတဲ့jungkookရဲ့မျက်နှာကိုသာ မြင်ခဲ့လျှင်.....

ကျနော်က သခင့်အတွက်ပဲ....

နှလုံးသားထဲစူးစိုက်ဝင်ရောက်သွားတဲ့ ခံယူချက်တစ်ခု...နောင်တရလားဆိုတော့ မရ...ဘာလို့ဆို သူ့သခင်ကလည်းသူ့ကိုတကယ်ချစ်သည်မို့ပါ...

>>>>>>>

ကျနော် နေ့တိုင်းupdateပေးနေပေမယ့်

မောလားဆိုတော့ မမောပါဘူး😁

ဘာလို့ဆို readerလေးတွေက

ကျနော့်ရဲ့ အားဆေးလေးတွေမို့ပါ

>>>>>>>>

Zawgyi

က်ိမ္းစပ္ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ ျမင္လိုက္ရတဲ့မ်က္ႏွာက်က္ဟာ ကိုယ္နဲ႕ရင္ႏွီးမေန...အခန္းအေနအထားကို လွည့္ပတ္အကဲခတ္ေတာ့ အရာရာဟာ စိမ္းသက္လို႔ေနသည္...

ခႏၶာကိုယ္ဟာ တခုခုလစ္ဟာေနသလိုခံစားေနရတာမို႔ ျပန္ၾကည့္မိစဥ္ ကိုယ္ေပၚမွာအဝတ္အစားေတြရွိမေန...အလန့္တၾကား ထထိုင္မည္လုပ္စဥ္ လက္ေကာေျခေထာက္ပါ တင္းက်ပ္စြာခ်ည္ႏွောင္ခံထားရတာေၾကာင့္ ေၾကာက္စိတ္ေတြစိုးမိုးလာသည္...

- အ အျပင္မွာ ဘယ္သူရွိလဲ

- က်ေနာ့္ ကူညီက်ပါ

ဂ်ေလာက္! ကြၽီ~

တံခါးဖြင့္ကာ ဝင္လာတဲ့သူကိုေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္...ေတာ္ေတာ္ခန့္တယ္...မ်က္ႏွာဟာ ဟိတ္ဟန္အျပည့္ရွိတယ္...တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္အသံနဲ႕ပင္ ထယ့္ကိာစိုက္ၾကည့္ကာ

- ကိုယ့္ရဲ႕အလွေလးေတာင္ နိုးလာၿပီပဲ

- အမ္ အ အလွေလး ဘယ္သူ႕ကိုေျပာ

- မင္းကိုေျပာေနတာ အလွေလးရဲ႕

- ဟင္ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ က်ေနာ္ခင္ဗ်ားကိုမသိဘူးေနာ္

- ဒါေပမယ့္ ကိုယ္မင္းကိုသိတယ္ေလ ခုခ်ိန္ကစၿပီး မင္းကကိုယ့္အပိုင္ပဲ ေဖ်ာက္ ေဖ်ာက္

ဟန္ပါပါနဲ႕ လက္ေဖ်ာက္ႏွစ္ခ်က္တီးလိုက္သည္...အျပင္က ဝတ္စုံနက္နဲ႕လူႏွစ္ေယာက္ ဝင္လာသည္...

- သူ႕ကို ဟိုတိုင္မွာ ခ်ည္ထားလိုက္ မနာေစနဲ႕

- ဟင္ ဟင့္အင္း ဘာလုပ္ၾကမလို႔လဲ

ထယ္ကအတင္း႐ုန္းေနသည္မို႔ မနည္းဆြဲေခၚကာ အခန္းအလယ္တည့္တည့္က သူေျပာတဲ့တိုင္မွာ ထယ့္လက္ေတြကိုေျမာက္ကာႀကိဳးနဲ႕ တင္းေနေအာင္ခ်ည္လိုက္ၾကသည္...

- အာ့!

ထယ္အနည္းမွ်နာသြားသည္မို႔ အသံထြက္မိသြားသည္...ဒါကို

- က်စ္ မနာပါေစနဲ႕ဆို ေျဖာင္း ေျဖာင္း

ထိုဟိတ္ဟန္အျပည့္ရွိသူက ထယ့္လက္ကိုႀကိဳးနဲ႕ခ်ည္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကို လက္ျပန္နဲ႕မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ျခင္းပင္...

- ေတာင္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ Boss

- ေတာ္စမ္း မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္ရဲ႕လက္ေတြကိုၿပီးမွ ငါကိုယ္တိုင္ျဖတ္ပစ္မယ္...

ဟို လူႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာရဲ ေခါင္းငုံႏႈတ္ဆိတ္လို႔သာ သူေျပာသမွ်နာခံေနၾကသည္...ထယ္ေတြးမိတာ ဒီလူေတာ္ေတာ္အာဏာရွိတဲ့သူပါလားလို႔...

- သြား ခုခ်က္ခ်င္း ၿခံထဲကျမက္ပင္ေတြကို တစ္ပင္မက်န္ လက္နဲ႕ဆြဲႏႈတ္စမ္း

- ဟုတ္ကဲ့ပါBoss...

ၿပီးသည္ႏွင့္ ထိုလူႏွစ္ေယာက္က Bossဆိုတဲ့လူကို အရိုအေသေပးၿပီး အထန္းျပင္ထြက္သြားၾကသည္...သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အခန္းထဲကထြက္သြားၾကၿပီဆိုသည္ႏွင့္ ထိုဟိတ္ဟန္အျပည့္ရွိတဲ့လူရဲ႕အၾကည့္ေတြက ထယ့္ဆီေရာက္လာသည္...

ထယ့္တစ္ကိုယ္လုံးကို ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္အကဲခတ္သလိုမ်ိဳး ေစ့ေစ့စိုက္စိုက္ၾကည့္ေနသျဖင့္ ထယ္မေနတတ္ျဖစ္လာရသည္...ၿပီးမွသူ႕ပါးေစာင္ကို လွ်ာနဲ႕တစ္ခ်က္ထိုးကာ

- မင္းေလးကို ဒီေန႕မွအပိုင္သိမ္းဖို႔ ႀကံ႐ြယ္ထားတာ ငါမမွားဘူးပဲ ဟက္

- ဟမ္?

ထယ္နားမလည္စြာပဲ သူေျပာေနတဲ့ စကားေတြကို နားေထာင္ေနမိသည္...အပိုင္သိမ္းဖို႔? ငါ့ကို?သူက?

- မင္းကိုညကတည္းက ငါအပိုင္ရခဲ့တာဆိုေပမယ့္ အခုမွတကယ္ပိုင္မွာ

ထယ့္ကိုခ်ည္ထားတဲ့တိုင္က အခန္းအလယ္တည့္တည့္မွာမို႔ ထီ့တစ္ကိုယ္လုံးကို ႀကိဳက္သလို ပတ္ပတ္လည္လိုက္ၾကည့္လို႔ရသည္...

သူကအဲ့လို တစ္ကိုယ္လုံးကို ပတ္ပတ္လည္ကာလိုက္ၾကည့္ေနရင္း ထယ့္တင္ပါးေလးကို လက္ဝါးနဲ႕ရိုက္ခ်လိဳက္သည္...

ျဖန္း!

- အာ့

- အဟက္ တင္ပါးေလးကလည္း ေပ်ာ့အိေနတာပဲ

ထယ္ပါးေလးကို ဆုပ္နယ္ရင္း ေျပာလာသည့္စကားက ဆင္ဆာမဲ့စြာ...

- ဒါဆို မင္းရဲ႕အေပါက္ေလးကေကာ ဘယ္လိုေနမလဲ မွန္းစမ္း

ေျပာရင္းဆိုရင္း ထယ့္ခေရဝထဲကို သူ႕ရဲ႕လက္ခလယ္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ထိုးထည့္လာသည္...

- အာ့ ဟင္းမ္

- အိုး အထဲက မထည့္ရေသးတာေတာင္ စီးပိုင္ၿပီးႏြေးႏြေးေလးျဖစ္ေနေရာပဲ အဟက္

ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ိဳး ထယ္တခါမွမခံဖူး...ဘယ္တုန္းကမွလည္း မေတြးခဲ့ဖူးေပ...ထယ္တစ္ေယာက္ စိမ္းသက္ေနေသာ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ သတ္ပုတ္ေနတုန္း သူကေတာ့လက္သုံးေခ်ာင္းေလာက္ကိို ထယ့္အေပါက္ေလးထဲထည့္ကာ အဝေလးကိုခ်ဲ့ေနသည္...

- အာ့ နာ နာတယ္ မလုပ္ ပါ နဲ႕ ေတာ့ အဟင့္

- ဟမ္ မလုပ္ရဘူးလား

- အင္း နာ နာတယ္ ဟင့္

- ဒီလိုဆိုရင္ေကာ ျငင္းအုံးမလား ဟမ္

- အာ့ အား ဟင့္ မ မလုပ္

ျဖန္း!

ျငင္းမယ္ႀကံတုန္း သူ႕လက္ဝါးက ထယ့္တင္ပါးေလးကို ခတ္ျပင္းျပင္းရိုက္ခ်လိဳက္သည္မို႔ ထယ္အံက်ိတ္မိသြားသည္...

- ခ်စ္လို႔ ျငင္းခြင့္ေလးေပးမိတာကို ဒီလို ေတာက္ေလွ်ာက္ျငင္းေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဆင္မေျပဘူး

ကုတ္ကိုလွ်ာနဲ႕သပ္ကာ ေျပာလာသည့္စကားက ေက်ာခ်မ္းစရာ...

- အခုကစၿပီး ကိုယ္ကမင္းရဲ႕သခင္ပဲ သခင္လို႔ေခၚစမ္း

- .....

ေဖာင္း!

ရိုက္ခ်က္ျပင္းသည္မို႔ ေျဖာင္းေတာင္ မျမည္ေတာ့ဘဲ..ေဖာင္းခနဲေနသည္..

- ေခၚခိုင္းရင္ခ်က္ခ်င္းေခၚစမ္း ေလးပင္ေနတာမ်ိဳး မႀကိဳက္ပါဘူး

- အာ့ သ သခင္

- ဒီလိုမွေပါ့ ဟင္းဟင္း

သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ သခင္လို႔ေခၚေပးလိုက္ေတာ့

သေဘာက်စြာ ရယ္ေမာေနသည္...

- မင္းလုပ္ရမွာေတြက လြယ္လြယ္ေလးပါ ကိုယ္ခိုင္းတာေလးေတြကို မျငင္းဘဲလုပ္ေပး႐ုံပါပဲ

- ဥပမာ ကိုယ့္ဘက္ကေတာင္းဆိုရင္ခ်က္ခ်င္းေပးနိုင္ရမယ္...ကိုယ္မင္းကိုsexခ်င္ရင္ ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ လက္ခံေပးရမယ္...မင္းဘက္ကေတာင္းဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့

သူဘာေတြေျပာေနလဲ ထယ္နားမလည္...sexတယ္တဲ့...ေယာက္်ားခ်င္းႀကီးကိုေလ...ၿပီးေတာ့ သူကသူ႕ကိုသခင္လိုေခၚခိုင္းတာကေကာ... ဒါဆိုငါက အခုကစၿပီး သူရဲ႕အသုံးေတာ္ခံလိုပုံမ်ိဳး အဲ့လိုလား ဘာလား?

- ဘာေတြအဲ့ေလာက္ေတြးေနတာလဲ ဟမ္?

နားနားကပ္ကာ ေမးလိုက္တာေၾကာင့္ အေတြးေတြနဲ႕ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ ထယ့္ကိုယ္ေလးတုန္တက္သြားသည္...ေနာက္ဘက္ကေန လက္တစ္ဖက္နဲ႕လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္လာၿပီး

- ေမ့ေနတာေမးဖို႔ကို အခ်စ္ေလးနာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ

- အမ္ အဲ ဟို Kim Kimtaehyungပါ

- ကိုယ့္နာမည္က jungkookပါ...

ကိုယ့္ကိုကိုယ္မိတ္ဆက္လာတဲ့ သူ႕အသံက တည္ၿငိမ္သည္...ၿပီးေတာ့ သူေခၚတဲ့အခ်စ္ေလးဆိုတဲ့ နာမည္ကို ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ရင္ေတြခုန္ေနမိတာလဲ...

- ၾကည့္ ခုလိုပဲအေတြးေတြပ်ံ့ေနတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္အျပစ္ေပးမိလိမ့္မယ္ေနာ္ အခ်စ္

- သူေခၚတဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းေလးကိုထယ္သိပ္သေဘာက်ေနမိၿပီ...

- သခင္က ဘယ္လိုအျပစ္ေပးမွာမို႔လို႔လဲ

ၫုတုတေလးျပန္ေမးေတာ့ သူခပ္ရဲ႕ရဲ႕ေလးရယ္သည္...နားေထာင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ သခင့္ရယ္သံေလးက...အို ကိုယ္ေတာင္မသိလိုက္ပါပဲ ကိုယ့္စိတ္ကထိုသူ႕ကို ကိုယ့္ရဲ႕သခင္ပါလို႔သတ္မွတ္ၿပီးေနပါပေကာလား...

- ကိုယ္ဘယ္လိုအျပစ္ေပးမလဲ ကိုယ့္အခ်စ္ကသိခ်င္တယ္လား

- အင္း သိခ်င္တယ္

- ဒါဆို ကိုယ့္အခ်စ္က ေတာင္းဆိုၾကည့္ေလ အျပစ္ေပးဖို႔ကို

- က်ေနာ့္ကို အျပစ္ေပးပါသခင္

သူေတာင္းဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ သူ႕အဝထဲနယ္ခ်ဲ့ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြဟာအျပင္ထြက္သြားသည္...ထယ့္အေပါက္ဝေလးကို ခြၽဲပ်စ္ပ်စ္အေရေတြနဲ႕သုတ္ေနသည္...

- အျပစ္ခံယူဖို႔အသင့္ပဲလား အခ်စ္ကေလး

- သခင္ေပးတဲ့အျပစ္ကို ခံယူဖို႔အသင့္ပါပဲ

အဆင့္သင့္ပဲလိုဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ ထယ့္ေအပ့္က္ေလးထဲကိုလက္ေခ်ာင္းေတြအစား ပိုမိုႀကီးမားတဲ့အရာတစ္ခုက ဝင္ေရာက္ေနရာယူလာသည္...

- အာ့ သ သခင္ ဟင္မ္း

- ဟူး က်စ္ အား ဘယ္လိုအေပါက္ေလးက ဒီေလာက္အရသာရွိနိုင္မွာမို႔လို႔လဲ ဟား

လက္တစ္ဖက္က ထယ့္ခါးသိမ္သိမ္ေလးကိုဖက္ကာ တစ္ဖက္ကထယ့္ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြကိုေခ်မြရင္း နားနားကပ္ကာ ခပ္တိုးတိုးစကားဆိုလာတဲ့ သူ႕သခင္...

- ဒါ အခ်စ္ရဲ႕ပထမဆုံးမဟုတ္လား

- ဟုတ္ ဟုတ္တယ္ သခင္

- ဒါဆို ကိုယ္ညင္သာေပးပါ့မယ္

{အပိုေတြပါ😃}

- ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ သခင္ အာ့

စကားမဆုံးခင္မွာပင္ ေနာက္ကေနေဆာင့္လာတဲ့သခင္ေၾကာင့္ ထယ္ေခါင္းေမာ့မိသြား

- အာ့ သ သခင္ အင့္မ့္

- အဟား f**kလို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ အေပါက္ေလး shit!

သည္...ေဆာင့္ေနရင္းနဲ႕ အတြင္းသားနံရံေတြကိုပါေမႊလာတဲ့ သခင့္ရဲ႕အရာႀကီးေၾကာင့္ ထယ့္အူနံရံေတြ ပြန္းကုန္ၿပီလားေတာင္မသိ...

- အား မ မရေတာ့ဘူး မင္းဟာေလးကအရသာရွိလြန္းလို႔ ဒိထက္ပိုၿပီးလိုခ်င္ၿပီ အခ်စ္ေရ

ဖက္ ေဖာင္း!ေဖာင္း!

ထိုသို႔ဆိုရင္း တင္ပါးႏွစ္ဖက္လုံးကိုလက္ဖဝါးတို႔နဲ႕ၾကမ္းတမ္းစြာမိတ္ဆက္လာသည္...ၾကာလာေတာ့ မက္မြန္သီးေလးလည္းရဲတြတ္လာေတာ့သည္...

- အာ့ သခင္ရယ္ အာ့ ဟင့္မ္

ထယ့္ရဲ႕ ထိုသို႔ညီးသံေလးက jungkookရဲ႕စိတ္ေတြကို မည့္မွ်လႈံ႕ေဆာ္ေပးေနသည္လဲ ထယ္မသိ...

- အား အင္မ့္ က်စ္ မင္းအေပါက္ေလးကိုေန႕တိုင္း -ိုးမယ္ ရစရာမရွိေအာင္ -ိုးပစ္မယ္ကြာ အဟာ့

- အင္း -ိုး က်ေနာ့္အေပါက္ေလးက သခင္ဟာႀကီးအတြက္ပါပဲ ဟင့္ အာ့

မတ္တပ္ရပ္ႀကီးနဲ႕ပင္ အဘာခံေနရတဲ့ ထယ့္ဘဝပါ...သခင္ကလည္း အေနာက္တဆုံးထိုး

သူကလည္း တဆုံးေအာ္...ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ေနတာပါပဲ...jungkookရဲ႕ယခုပုံစံဟာ တာေလာင္ေနတဲ့သားရိုင္းႀကီးပမာ...ထယ့္ပုံေလးၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း သားရိုင္းႀကီးေလာက္ေအာက္မွ မည္မွ်႐ုန္း႐ုန္းမလြတ္နိုင္ေတာ့သည့္ သားေကာင္ေလးသဖြယ္...

အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနတဲ့ သခင္ေၾကာင့္ထယ့္ျမႇေုက္ခ်ည္ခံထားရတဲ့ လက္ေတြပိုနာက်င္လာသေယာင္...သို႔ေပမယ့္ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ နာက်င္မႈဟာလည္းfeelတစ္မ်ိဳးမဟုတ္ပါလား...

- အား သခင္ ေဆာင့္ ေဆာင့္ ၾကမ္းၾကမ္းေလးေဆာင့္ ဟား

- ဟက္ ကိုယ့္ဟာႀကီးကိုမင္းႀကိဳက္သြားၿပီမလား ဟား မင္းမေျပာလဲကိုယ္ကေဆာင့္မွာ အင့္မ္ အင့္မ္

ယခုဆိုလွ်င္ပင့္ ထယ့္အဝေလးတစ္ခုလုံးအရည္ေတြနဲ႕႐ႊဲေနၿပီ...ေပါင္နဲ႕ေျခေထာက္တစ္ေလွ်ာက္လည္း အရည္ေတြစီးက်လိဳ႕ရယ္...

- အင္း သခင့္ဟာႀကီးကိုႀကိဳက္တယ္ က်ေနာ္လည္း သခင့္ဟာႀကီးကို ေန႕တိုင္းစားမယ္ အာ့

- အဟက္ အယြေလးပဲ ကိုယ့္အခ်စ္က တကယ့္အဆိုးေလးပါလား ဟုတ္လား ေဖာင္း

- အာ့ အင္း ဆိုးတယ္ သခင့္အတြက္ပဲဆိုးမယ္ အာ့ သခင့္အတြက္ပဲ

- အဟား ျပန္ေျပာၾကည့္ပါအုံး အခ်စ္ေလးရဲ႕ ဟမ္း

- အာ့ က်ေနာ္က သခင့္အတြက္ပဲ သခင့္အပိုင္ပဲလို႔ အဟင့္

ထယ္ကေတာ့မ်က္ရည္ေလးစက္လက္နဲ႕ေျပာေနရွာေပမယ့္ သူ႕စကားေၾကာင့္ ေနာက္ဘက္က နား႐ြတ္တက္ခ်ိတ္မတက္ၿပဳံးသြားတဲ့jungkookရဲ႕မ်က္ႏွာကိုသာ ျမင္ခဲ့လွ်င္.....

က်ေနာ္က သခင့္အတြက္ပဲ....

ႏွလုံးသားထဲစူးစိုက္ဝင္ေရာက္သြားတဲ့ ခံယူခ်က္တစ္ခု...ေနာင္တရလားဆိုေတာ့ မရ...ဘာလို႔ဆို သူ႕သခင္ကလည္းသူ႕ကိုတကယ္ခ်စ္သည္မို႔ပါ...

>>>>>>>

က်ေနာ္ ေန႕တိုင္းupdateေပးေနေပမယ့္

ေမာလားဆိုေတာ့ မေမာပါဘူး😁

ဘာလို႔ဆို readerေလးေတြက

က်ေနာ့္ရဲ႕ အားေဆးေလးေတြမို႔ပါ

>>>>>>>>

Share This Chapter