Chapter Ten

Warning⚠️‼️

FTMBD

Nang maibigay na ni Phobi sa akin ang maliit na mesa ay sinabi ko na sakaniya na puwede na siyang umalis. Sa una ay ayaw pa niya akong iwan pero dahil mapilit ako ay sa huli umalis din naman siyang bagsak ang dalawang balikat.

Hinila ko palapit ang isa pang bag na pinadala ko kay Phobi. Sa loob nito ay ang laptop at cellphone ni Cosette, kasama ang mga gamit na huling dala ko bago ako nagkalasog-lasog.

I don't know how it happened. Basta kanina lang habang naghahanap ng masusuot sa kabinet ni Cosette, nakita ko ito na nasa loob pa talaga ng bag pack na pagmamay-ari ko. Iba na ang bag nito ngayon since pinalagay ko ito dito to avoid suspicion.

It's really hard to believe since I thought sumabog narin ito kasama ko sa kotse. But why am I even surprised? The impossible has already happened to me, so why not this as well?

Siguro alam Niyang malaki ang atraso Niya sa akin kaya pinadala pati ang mga gamit ko dito. Yah! Si Lord pa talaga sinisi ko. Naku, mananagot ako.

I'm glad that Phobi immediately obeyed my order na ibenta ang mga malalaking damit ni Cosette na sobrang conservative talaga for me.

Gusto kong sanayin ang sarili ko ngayong magsuot ng sexy na damit na hindi ko nagawa noon bilang si Alora.

Phobi told me earlier na naghahanap na daw ng buyer ang taong pinagkatiwalaan niya sa mga damit which is a good thing dahil may pera narin ako sa wakas.

Hindi naman sa broke talaga ako. Ang totoo niyan ay ang dami pang pera sa account ni Cosette na galing sa tatay niya, pero hindi naman ako bobo para gamitin 'yon para sa mga future plans ko!

Well... Natutuwa din ako kasi may pera na akong hindi manggagaling sa kademonyohan ko. Hehe!

Nilapag ko sa maliit na mesa ang laptop ni Cosette habang nasa lap ko naman ang laptop ko. Mas advance itong laptop ko at mas marami akong downloaded apps dito na sure akong magagamit ko sa future.

Luckily, gumagana dito ang lahat ng gamit ko from phones, laptop, to USB flash drives. I have two phones, one laptop, and two USB flash drives. Ang isang flash drive kasi ay para sa normal kong trabaho. Habang ang isa naman ay sa abnormal-- I mean sa madugo na trabaho.

Ang posisyon ko ngayon ay nakaupo habang cross ang dalawang hita. Para akong nagme-meditate ngayon kung titingnan. Kaya mas mabuting 'wag na silang tumingin. Hahahaha!

I opened my laptop and Cosette's laptop as well. I carefully typed on Cosette's keyboard. I linked her accounts to my laptop. I also plugged my USB drive na ginagamit ko for normal works dati into Cosette's laptop. Then I saved all her files onto my device.

After finishing this process, I deleted everything from Cosette's laptop.

I'm just trying to protect Cosette from future problems. She should thank me for all the effort I put in to help her once we see each other!

Kinalikot ko ang laptop ko gamit ang accounts ni Cosette. Once I finished gathering information by looking through various profiles, I copied and pasted the relevant details, ensuring they were saved for future reference.

Ha! Mahirap ako kalaban mga ugag! Nagtatanim kaya ako ng sama ng loob.

Kaya mas mabuting 'wag nila akong kakalabanin. Mas maigi na sa good side ko sila magpunta para wala silang magiging problema sa present at sa future dahil talagang hindi ko sila titigilan.

Pagkatapos ng pinaggagawa kong hindi naman importante ay sinara ko na ang laptop ko to focus sa laptop ni Cosette.

Gumawa muna ako ng dalawang bago na bank accounts. Ang isa ay para sa mga future transactions ko, habang ang isa ay abobot lang-- para sa mananakaw ko. Haha!

After making accounts, mabilis na namang nagtipa ang mga daliri ko while my eyes were focused on the screen, typing furiously on my keyboard as I tried to hack into the Flauntleroy's computer network.

Time to teach those douchebags a lesson!

Alam kong may kumplikadong security system ang Flauntleroy na pumoprotekta sa mga finances nila, but I am confident that I can still infiltrate it. Ako na 'to, eh!

After hours of searching and testing different methods, I finally discovered a weakness in their online banking system. Napangisi ako. I carefully exploited this security hole, gaining access to the family's accounts.

Ginamit ko ang coding skills ko para makagawa ng custom malware, capable of bypassing firewalls and encryption algorithms. Palihim kong ipinasok ang malware na ito into the system, allowing me to move undetected through the network.

Pagkatapos kong ma-access ang secure financial network nila, I was able to find the main login credentials for their online banking system. Using those credentials, I was able to directly access their bank accounts.

With just a few clicks, I started moving the money sa second anonymous account that I had set up earlier. I was very careful during the process, making sure na hindi ko mati-trigger ang anumang security alerts na pwedeng mag-expose sa ginagawa ko sakanilang security system.

Pagkatapos kong matapos ang lahat ng money transfers, I disconnected from their network at binura ko lahat ng trace ng aking activities.

"Goodbye millions, Flauntleroy!" nakangisi kong sabi bago pinatay ang laptop at tinago ang lahat sa loob ng bag.

Siyempre tinakpan ko ito ng mga gamit ko para kung sakali mang may magtangka na buksan ito ay una muna nilang makikita ang mga gamit bago ko sila maputulan ng kamay.

Kagaya nga ng sabi ko, isang gabi lang at isang pindot ko lang ay magkakaroon na kaagad ako ng pera na nagkakahalaga ng milyon.

I can be rich if I wanted to in just one click, man! I am THAT powerful.

'Heh~ Kahit gaano ka pa kayaman ngayon gaga, madumi parin budhi mo! Che! Yaman lang naman ang pinag-uusapan tapos nadadamay pa budhi ko, yah!'

Ang cellphone lamang ni Cosette ang hindi ko binalik sa bag since balak kong aliwin ang sarili ko sa pagbabasa ng mga masasamang bagay tungkol sa kaniya while waiting sa oras. Ang bruha kasi ay tinalo pa ang mga artista dito sa Emperoa o sa buong Gaia mismo.

Let's see what these insects are gossiping about you these days, bruha.

***

Third Person Point of View

"Is the Young Miss of Cromwell not bothering you anymore?" tanong ng babaeng naglalagay ng alak sa kaniyang baso habang nakatalikod sa lalaking nakahiga sa kama at nakasandal sa headboard nito.

The woman turned around and noticed the intense gaze the man is giving to her. Kakatapos lamang nilang gumawa ng deed pero mukhang gusto na naman nito ng part four. Uhaw talaga ito sa kaniya na siyang kinatutuwa naman ng babae.

Tinago ng babae ang ngisi gamit ang baso nang uminom siya ng alak. Nakasuot lamang siya ngayon ng red lingerie kung saan halos makita na ang kaniyang perlas, but who cares? She's enjoying the lust she's seeing from the man's eyes.

Seeing it reminds her that she won from her.

"Our engagement was already cancelled. Can we not not talk about her? Just hearing her name disgusts me," seryosong sabi ng lalaki habang nakatitig parin sa babaeng ngayon ay gumagapang na palapit sa kaniya.

Natutuwa man ang babae sa narinig mula dito ay hindi niya pinahalata. She need to make sure na panalo na talaga siya bago siya magsaya.

Pumatong ang babae sa tiyan ng lalaki dahilan upang mapalunok ito. He knows that the woman is playing with him and he likes it.

He was aware that she was playing with him, and he found it thrilling. The intense desire she was expressing would soon burn him completely.

The woman leans closer and gave him a teasing kiss. "No, honey. Let's talk about her, Dulcinea Cosette Cromwell. The girl who used to be obsessed with you and now is not running after you. Hindi ka ba naghihinayang?"

The man is none other than the First Young Master of Flauntleroy, Rocco Flauntleroy. Ang kinababaliwan ni Cosette na halos lumuhod na siya mapansin lang nito.

The woman he was currently with was none other than Elizabeth Glenn, the Young Miss of Glenn, Cosette's biggest rival for the Young Master's affections.

"Why would I? She's not as pretty or as good as you," nakangising sabi ng lalaki, before placing his hands on the woman's ample bosom. Elizabeth responded with a smile, biting her lip playfully as she trailed her fingers along his stomach.

"But without her following you around, aren't you really nothing at all? I mean... hahaha... she's the one who made you popular on social media platforms, Rocco. If it wasn't for her, no one would even know you exist right now. Am I wrong?" Elizabeth said, hitting him hard.

Rocco knew that what she said was true. Kung hindi siya hinabol ni Cosette at walang ginagawang katangahan ang babae ay siguradong walang makakaalam na may Rocco Flauntleroy palang humihinga sa mundong ibabaw.

Without the pure stupidity and carelessness of that young lady, his name wouldn't have become known to the ladies or to the people around Gaia.

In fact, dahil sa babae kaya siya nagkaroon ng commercial sa isang sikat na entertainment company, as they claimed he possessed a handsome appearance that would suit their product.

Mag-iisang linggo na pero hindi parin niya nakikita ang babae na palaging umaaligid sa kaniya noon. Eh kahit naman saan siya magpunta noon ay nakikita niya ang babaeng 'yon.

Unti-unti naring natatakpan ang pangalan niya sa mga bagong trends and issues ngayon sa Gaia. And this was bad news for him.

Balita ni Rocco ay nagpakamatay daw ang babae. Hindi nasabi kung paano pero 'yon ang kumakalat sa social media ngayon. Kaya naisip ng lalaki na baka hindi pa ito nagigising.

But if this continued, and people stopped talking about his name, no one would want to hire him for commercials anymore, as there would be no one left to enjoy or buy the products he would be promoting.

"Now you're thinking," mapanlarong sabi ng babae bago walang pasabing hinawakan ang sword ng lalaki na nagpaungol dito. "Do everything to make her interested again, but never give her attention. That way, the public will always gossip about you and her and you'll get a lot of commercials by then. How was that, honey?"

"Ahh... Fuck, Elizabeth! Y--yes... I'll fucking do that!" sabi ng lalaki bago pumaibabaw sa ngayong nakangising tagumpay na babae. "Don't worry, I won't disappoint you."

As Rocco was about to devour Elizabeth, the ringing of his phone stopped him. He cursed when he saw that it is his father.

Tumayo siya para sagutin ang tawag. Bakas naman ang dismaya sa mukha ng babae habang walang pakialam na nakabukaka sa harap ng lalaking may katawag na ngayon.

"What is it, father?"

"We're fucking robbed, Rocco! Where the fucking hell are you?" galit na sigaw nito sa kabilang linya. Napahilot naman sa sintedo si Rocco dahil nakakarinig na siya ngayon ng ingay sa mansion nila.

"It's okay, dad. We can just make another transactions and then makukuha na natin ulit ang perang nawala. Easy, right?" kalmado at walang pakialam na sabi ni Rocco. Pero nang marinig niya ang sumunod na sinabi ng kaniyang ama ay halos takasan siya ng hangin sa kaniyang baga.

"You are useless, young man! Anong mababawi? Kaya mo bang bawiin ang nawalang 50 milyon sa loob ng isang linggo?!"

"5--50 WHAT?!"

***

Cosette POV

"She really waited, ha."

"Shit! The insects are having a fiest with her skin, cousins! Do something!"

"Shut up, kid, or you'll wake her up."

'What the hell is wrong with this insects?! Bakit sa tabi ko pa nag-chismisan? Can't they say that a beautiful woman here is having her beauty rest?! Tsk'

"I--I'll carry her, Young Masters--"

"No."

"What do you mean no, cousin?"

"I'll carry her myself."

Mas mabilis pa sa alas kuwatro akong gumulong palayo nang maramdaman kong may hahawak sana sa akin.

Una kong dinilat ang kaliwang kong mata para silipin kung sino-sino itong mga piste na sumisira sa masarap kong tulog.

Sa gilid ko pa talaga nagbulungan huh! Akala ko tuloy naiba na ang genre ng nobela at naging fantasy na dahil sa pag-aakalang nakakapagsalita na ang mga lamok nila sa mundong 'to. Aish!

Oh? Am I just seeing things or... Oh my gosh!

Mabilis akong napaupo nang may maalala. Gumapang ako para sumilip sa siwang para makita ko ang labas. Nakatulog ako kakabasa ng mga negative comments. Sa sobrang gigil ko pa nga ay kamuntikan ko pang mabato palabas ng tent kanina ang cellphone ni Cosette.

'Maiksi ang pasensya ko, okay?! 'Wag talaga nilang maiisapan na magpakita sa akin kung ayaw nilang paluin ko ang mga batok nila isa-isa!'

Anong oras na ba at nandito na silang lahat? Basi sa nakikita ko ngayon sa labas, mukhang lagpas na yata sa gabi ngayon. It's already morning!

Malakas kong tinampal ang exposed kong hita nang maramdaman na may kumagat dito habang nakatulala parin sa langit. Sa sobrang gigil ko ba kanina ay napasarap ang tulog ko?

'Puta! Mukhang kanina pa yata natutuwa ang mga lamok dahil nanumula na ang balat ni Daisy ngayon! Gaga ka kasi Alora, alam ng masarap ang dugo mo ay ang lakas mo paring mag-tent! P--pfft hahaha!'

"Cover your fucking eyes."

Nawala sa pag-iisip ng kung ano-ano ang utak ko at inosente akong lumingon sa bandang likuran nang marinig ang seryosong boses ni Aino.

The one who said na siya nalang daw ang bubuhat sa akin ay sure akong si Dino. It's surprising since wala naman pakialam ang mga ito dati kay Cosette.

Napansin ko na nakatakip na sa dalawang mata ni butler Wan ang kaniyang mga kamay na nagpailing nalang sa akin. Napagdiskitahan ng magkakapatid ang kawawang butler na kasing tanda ko yata noong ako pa si Alora.

Sanay na siguro 'yan, ilang taon ba namang nanilbihan sa baliw na pamilyang 'to.

His been serving the Cromwell family for 29 years, I guess. Kaya siguradong alam niya na ang takbo ng bituka ng mga ito, since I'm sure he can never understand how their brains function.

"Big sis, why are you wearing a revealing dress like that when you know you are outside? Aside from the fact that insects will obviously bite you, there are also men everywhere in the state," nakapamewang na sabi ni Miles sa akin.

Sa ginagawa niya ay para narin siyang kuya ni Daisy dahil sa tangkad, porma, at sa way ng pagsasalita niya ngayon sa akin.

Pero nakakatuwa lang talaga ang batang 'to kasi kahit sa nobela ay concern din ito kay Cosette, hindi nga lang kagaya ngayon na masyado niyang pinapahalata. Paborito niya kasi talaga ang pinsan niyang si Cosette dahil magaling itong makipaglaban.

Napakamot ako sa ulo ko. I wore this kasi ito nalang ang damit na puwede kong masuot ngayon. It's a white Victorian sleepwear. Sa hitsura ko ngayon ay para siguro akong dyosa na bumaba sa lupa para basbasan ang kanilang mga kaluluwa na makasalanan.

'Tumigil ka sa delusion mo, Alora! Naku, ikaw yata ang kailangang basbasan eh! Basbasan naman ng alin? P--pfft haha shit! Yah, tumigil ka na, sinasabi ko sa 'yo'

Tsaka isa pa, wala namang makakagawa ng masama sa akin. Natutulog kaya akong may malay parin sa paligid ko. I learned how to sharpen my senses from my senator father. Napagkamalan ko pa siya noong sindikato dahil sa dami nitong alam about military-related matters.

It turns out that his grandfather was in the military. Ang lolo niyang 'yon ang nagturo sakaniya tungkol sa militar. Even though he didn't really have an interest in it, he couldn't do anything about it since that's how he was raised.

Kaya ang natutunan niya sa training niya with his grandfather ay pinapasa niya din sa akin na nag-iisa niyang anak.

Ngumuso ako. Nagpapa-cute ako sa mga piste-- I mean sa mga kapatid ni Cosette. Baka sakaling gumana ngayon tapos kaawaan ang pubre nilang prinsesa. P--pfft.

"I don't have anything to wear aside from this," sabi ko bago tumayo at pinakita pa talaga sakanila ang suot ko ngayon. "Binenta ko lahat ng mga damit na nasa wardrobe ko."

"What?" Napalunok ako nang marinig ko ang malamig na boses na 'yon ni Dino. Chill ka lang, self. Gago 'yan pero gaga ka din! Yikes!

"I sold all my dresses, aside from this and the one I wore earlier this morning. I hope you're not going to get mad, brothers," mahina kong sabi tsaka yumuko and played with my fingers.

Don't judge me, okay?! Ito talaga ang nakikita ko sa mga animes na napapanood ko noon, ginagaya ko lang! Alam ko namang bagay kay Cosette dahil maganda at cute ang mukha niya, pero ewan ko lang kung hindi ba ako mukhang tanga umarte.

"Explain why you need to sell all of those dresses, it costs you a million," seryosong sabi ni Aino. Ay nandiyan ka pala, tol?

Huminga ako ng malalim. Siguradong kikilabutan ako sa mga sasabihin ko ngayon pero bahala na. I know they will surely ask this question, but hey, I have a good answer for this na siguradong ikakagulat nila. Haha!

"You know I've always been hurt because of Young Master Rocco, right?" panimula ko. Kung sa essay pa ay introduction. Hahahaha, may essay ka pa talagang nalalaman!

"I--I just thought that I've been stupid for running after him despite knowing that he doesn't deserve it since he only pushed me away," lumunok ako kasi naluluha ako. Heh! "So, to start from moving on, I sold the dresses that make me remember him."

Niyuko ko pa lalo ang ulo ko. Pinilit ko na naman ang sarili kong maiyak. Yah! Kailangan mong umiyak, umiyak ka! Nagtubig ang mga mata ko nang may maalalang nakakalungkot na eksena sa nobelang 'to.

Pero umurong ang luha at uhog ko nang marinig ang sinabi ni butler Wan na kaagad kong sinigawan. Aish! Bakit ba siya nangingialam ng gamit?!

"Why is this bag so heavy? Did you bring all your books with you, Young Miss?"

Nanlaki ang mga mata ko nang marining 'yon. Bago pa man ako makapag-isip ay napasigaw nalang ako nang makita kong malapit na niyang mabuksan ang bag na naglalaman ng mga gamit ko mula sa Earth.

"My underwears are there!"

∞∞∞∞∞

📖📌 Hello, folks! If ever na may mabasa kayong typos or grammatical errors, you can kindly comment it down and I'll try na ayusin kaagad. Thank you, mwaps! (⁠ ⁠˘⁠ ⁠³⁠˘⁠)⁠♥